ชีวิตพังนินาศจนถึงขีดสุด ช่วยทำให้เรารู้สึกอยากมีชีวิตอยู่ต่อหน่อย

เท่าที่เห็นตอนนี้ซบเซาเหลือเกิน ตลาดหุ้นก็ไม่ไปไหน ค้าขายก็ลำบาก มนุษย์เงินเดือนชักหน้าไม่ถึงหลัง ซื้อหุ้นก็ติดดอย คิดว่า นโยบายแบบไหน น่าจะเหมาะกับในสถานการณ์แบบนี้ ผมว่านะ หลักๆเลยต้องพยายามดึงต

แม้จะเห็นรถป้ายแดงวิ่งเต็มท้องถนน ดูเหมือนเศรษฐกิจไทยจะคึกคัก แต่ความจริงอาจไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไป การที่มีรถใหม่ออกมามาก ไม่ได้สะท้อนว่าคนไทย “รวยขึ้น” แต่อาจเป็นผลจากนโยบายผ่อนสบาย

รู้สึกหมดกำลังใจ ทุกอย่างรุมเร้าเกินกว่าที่ผมคนเดียวจะรับไหวแล้ว ผมในตอนนี้ กำลังฝึกงานอยู่ ใกล้จะเรียนจบแล้ว กับปลายทางข้างหน้าที่มืดมนมากๆ วางเส้นทางอนาคตของตนเองไว้แล้ว แต่ทุกอย่างพังหมดสิ้น

สำรวจแนวโน้มตลาด กำลังซื้อหด ตลาดจึงต้องหันมาใช้กลยุทธ เพื่อดึงดูดให้คนมาจับจ่าย และ หนึ่งในกลยุทธนี้ คือ ใช้ก่อน ผ่อนที่หลัง ไม่ว่าจะเป็น shopee(spaylater) ที่รวมมือกับร้านค้า ร้านอาหาร ส้มตำ 50 บา

คนแบบนี้=พวกที่ชอบจิกกัดแซะคนอื่นไปทั่วโดนไม่มีเหตุผล ตอนแรกคิดว่าโตๆกันแล้วคงไม่ทำกันหรอก คือตอนนั้นอยู่ม.3ค่ะมีเพื่อนที่อยู่ต่างห้อง3คน2คนพึ่งรู้จักอีกคนนึงรู้จักมานานแล้วตั้งแต่เด็กๆ ทีนี้เหมือนจะม

หนึ่งปีกว่าผ่านมา ในความโชคร้ายหลายๆเรื่อง กับปัญหาที่รุมเล้าจนแทบล้ม เรียกว่าล้มแล้วล้มอีกก็ว่าได้ ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด อดมื้อกินมื้อ กินข้าวคลุกน้ำปลา เงินไม่มีสักบาทก็ผ่านจุดนั้นมาแล้ว แต่ควา

ฉันเป็นคนที่เกิดมาแล้วพ่อกับแม่ไม่สนใจ เราอยู่กับยายมาตั้งแต่ อายุได้ 1 เดือน ยายส่งเสียเรียน ยายส่งเสียเลี้ยงดูทุกอย่าง ทุกเรื่อง ยายซัพพอร์ตทุกเรื่องตอนจบ ป.6 ยายอยากให้ได้มาอยู่กับพ่ออยากให้พ่อส่งเ

ใช่ครับ ตามชื่อเลย ผมทานยามาได้เดือนเศษ ๆ ทรมานมาก วันไหนลืมทานยา จะรู้สึกไม่ค่อยดี บางวันก็ร้องให้ รู้สึกตัวเองตกต่ำที่สุดในชีวิต มันไม่ง่ายเลยนะครับ ที่จะทำตามคำแนะนำใคร ๆ ที่บอกให้ปล่อยวาง หรือแก้ป