ชีวิตพังนินาศจนถึงขีดสุด ช่วยทำให้เรารู้สึกอยากมีชีวิตอยู่ต่อหน่อย

เท่าที่เห็นตอนนี้ซบเซาเหลือเกิน ตลาดหุ้นก็ไม่ไปไหน ค้าขายก็ลำบาก มนุษย์เงินเดือนชักหน้าไม่ถึงหลัง ซื้อหุ้นก็ติดดอย คิดว่า นโยบายแบบไหน น่าจะเหมาะกับในสถานการณ์แบบนี้ ผมว่านะ หลักๆเลยต้องพยายามดึงต

เรื่องนี้มันเกี่ยวกับพ่อผมเขาเป็นคนใจร้ายชอบพูดจาแทงใจชอบเอาจุดอ่อนคนอื่นมาด่าถึงบางเวลาเขาจะดีเช่นซื้อของกินมาให้หรือซื้อของให้ แต่พอเวลาเขามจร้ายแล้วเขาทำให้ผมกะบแม่เจ็บมากเขาไม่ยอมช่วยเหลือเรื่องหน

รู้สึกหมดกำลังใจ ทุกอย่างรุมเร้าเกินกว่าที่ผมคนเดียวจะรับไหวแล้ว ผมในตอนนี้ กำลังฝึกงานอยู่ ใกล้จะเรียนจบแล้ว กับปลายทางข้างหน้าที่มืดมนมากๆ วางเส้นทางอนาคตของตนเองไว้แล้ว แต่ทุกอย่างพังหมดสิ้น

จากสัมภาษณ์ หลังเกมของอิตาลี และญี่ปุ่น ยิ่งที่ให้แน่ใจทฤษฎีเลย นั่นคือสติ เทียบกับไทยที่สไตล์การเล่นเหมือนกัน แล้วส่วนสูงไม่ต่างกัน รอบ 16 ทีมเห็นชัดเลยว่า ญี่ปุ่นครองสติได้ดีกว่าเยอะมาก อยู่กับเกมเว

แม้จะเห็นรถป้ายแดงวิ่งเต็มท้องถนน ดูเหมือนเศรษฐกิจไทยจะคึกคัก แต่ความจริงอาจไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไป การที่มีรถใหม่ออกมามาก ไม่ได้สะท้อนว่าคนไทย “รวยขึ้น” แต่อาจเป็นผลจากนโยบายผ่อนสบาย

สำรวจแนวโน้มตลาด กำลังซื้อหด ตลาดจึงต้องหันมาใช้กลยุทธ เพื่อดึงดูดให้คนมาจับจ่าย และ หนึ่งในกลยุทธนี้ คือ ใช้ก่อน ผ่อนที่หลัง ไม่ว่าจะเป็น shopee(spaylater) ที่รวมมือกับร้านค้า ร้านอาหาร ส้มตำ 50 บา

หนึ่งปีกว่าผ่านมา ในความโชคร้ายหลายๆเรื่อง กับปัญหาที่รุมเล้าจนแทบล้ม เรียกว่าล้มแล้วล้มอีกก็ว่าได้ ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด อดมื้อกินมื้อ กินข้าวคลุกน้ำปลา เงินไม่มีสักบาทก็ผ่านจุดนั้นมาแล้ว แต่ควา