บัดนี้ข้าผู้ได้ทำวัยเยาว์สูญหายไป เหลือเพียงกายหยาบ ที่รอวันแตกสลายดั่งเถ้าธุลี แลปริดปลิวกับสายลมมิหวนกลับคืนมา

กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘    @ จากธุลีเถ้า พระสรรค์สร้างเรา.....ดั่งเงาทรงชัย ยกย่องยิ่งล้ำ.............มอบอำเภอใจ อีกสิทธิ์เนาใน...........แดนไท้ธาตรี @ ดุจเด็กเกเร ผยองเจ้าเล่ห์..........

« ความรักที่มิอาจยืนยาว » - ยามพระจันทร์เต็มดวง - เจ้าช่างงดงามดั่งจันทร์ฉายประกาย  - ดั่งดวงดาวพร่างพรายบนนภา - พลิ้วปลิวมา พัดพาวันวานครั้งมีเจ้าอ

(รับ) เราเป็นนักบุญ  พระโปรดพระคุณ แต่นิรันดร์กาล กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘  @ จากธุลีเถ้า พระสรรค์สร้างเรา ดั่งเงาทรงชัย ยกย่องยิ่งล้ำ มอบอำเภอใจ อีกสิทธิ์เนาใน แดนไท้ธาตรี @ ดุ

.

๑ เผาในเพลิงที่พลั้ง            ผิดทาง แผดเปลือกเปื้อนเลือนราง  เล่ห์ลิ้น ไหม้กายรูปขัดขวาง            การเปลี่ยน มอดดับหยาบทั้งสิ้น&nb

๏ เหงาลมโชยโบยโบกสะบัดหวิว หัวใจปลิวตามแรงไปแห่งไหน ฤๅเคว้งคว้างอย่างนั้นหรือหัวใจ วับหวามไหวในทรวงใครล้วงมาน ๏ ทั้งแผ่นอกรกร้างเปรียบเรือนเก่า มีผงเถ้าถมทับคงเป็นถ่าน รอยสะสมหยากไย่อยู่ช้านาน เป็นวั

https://www.youtube.com/watch?v=jF2JMfLMh_4 ขอบคุณเพลงไพเราะจากยูทูปครับผม ความรักร้าง ห่างไกล ใจหดหู่ เฝ้ามองดู ฟ้าค่ำ นั้นหม่นหมอง สายลมโชย โบกพลิ้ว ปลิวตามน้อง ใจร่ำร้อง อ้างว้าง ร้างรักลา

ฟ้าสกาวพร่างดาวอยู่ตรงนี้ ใจของพี่จรแล้วอยู่ที่ไหน อยู่ตรงโน้นอยู่ตรงนั้นหรืออย่างไร จะขาดใจสุดคิดถึงแสนร้าวรอน เคยสลักรักใคร่ติดตรึงจิต ด้วยชีวิตมิเคยคิดจะไถ่ถอน แต่ทุกอย่างผันผ่านไปเป็นตะกอน ไม่อาจ