คือเราไม่แน่ใจว่าเป็นคนโรคส่วนตัวสูงมั้ย แต่คิดว่าใช่
เราเป็นคนเงียบๆมาตั้งแต่เด็ก ในครอบครัวมี5คน เราเป็นลูกคนสุดท้อง เราคุยเล่นได้กับแม่แค่คนเดียว แต่ขนาดแม่ยังไม่รู้ทุกอย่างที่เราเป็น เวลาคนที่บ้านเยอะเราจะปลีกตัวออกมาอยู่ในห้องคนเดียว เป็นแบบนี้ทั้งในบ้านและนอกบ้าน กับเพื่อนก็มีแค่บางคนที่สนิท ปัญหาของเราคือ เราอายุ20ต้นๆ อยากหางานทำ ซึ่งเราเคยลองทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟ(ทำงานครั้งแรกในชีวิต) แล้วลูกค้าเยอะ เรารู้สึกไม่โอเค มันวุ่นวายเสียงดัง ตอนนั้นทำเพราะเงิน ทำได้แค่2วัน เลยออกมา เพราะคิดว่ามันไม่เหมาะกับเรา ประมาณเกือบอาทิตย์ เราได้งานใหม่เป็นงานบริษัท ทำมา2-3เดือน เราก็ยังปลีกตัวออกมานั่งอยู่คนเดียว กินข้าวคนเดียว ไม่ค่อยพูดกับใคร จริงๆเราอยากคุยกับเพื่อนที่ทำงานมากนะ แต่เราไม่รู้จะถามอะไรต่อ แล้วตอนนี้ว่างงานมาหลายเดือนแล้ว อยากทำงาน แต่มันเครียดตรงที่ไม่สามารถเข้ากับใครได้เลย
(ก่อนหน้าที่จะเริ่มทำงาน เรามีเรื่องดราม่าหนักในชีวิตมาก่อนคือเรื่องเรียน ครอบครัวผิดหวังพี่และแม่ต่างก็ว่าเรา แล้วคือในชีวิตคนที่เรารักมากที่สุดคือแม่ เขากลับมาว่าเรา แทนที่จะถามปัญหาต่างๆว่ามันเป็นยังไง
เราเสียใจหนักมากขั้นสุดทำลายข้าวของ เก็บตัวอยู่ในห้องไม่ออกไปไหนประมาณ 2 ปี)
เราคิดมาตลอด ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ชีวิตนี้ไม่สามารถทำอะไรแบบคนอื่นได้ มีแต่ความเศร้าตลอด เราคงต้องจบชีวิตตัวเอง เพราะไม่อยากเป็นภาระใคร
ขอบคุณคนที่อ่านจบ เราพิมพ์ไปสับสนไป เรียงลำดับไม่ค่อยถูก 😂
โรคส่วนตัวสูง
เราเป็นคนเงียบๆมาตั้งแต่เด็ก ในครอบครัวมี5คน เราเป็นลูกคนสุดท้อง เราคุยเล่นได้กับแม่แค่คนเดียว แต่ขนาดแม่ยังไม่รู้ทุกอย่างที่เราเป็น เวลาคนที่บ้านเยอะเราจะปลีกตัวออกมาอยู่ในห้องคนเดียว เป็นแบบนี้ทั้งในบ้านและนอกบ้าน กับเพื่อนก็มีแค่บางคนที่สนิท ปัญหาของเราคือ เราอายุ20ต้นๆ อยากหางานทำ ซึ่งเราเคยลองทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟ(ทำงานครั้งแรกในชีวิต) แล้วลูกค้าเยอะ เรารู้สึกไม่โอเค มันวุ่นวายเสียงดัง ตอนนั้นทำเพราะเงิน ทำได้แค่2วัน เลยออกมา เพราะคิดว่ามันไม่เหมาะกับเรา ประมาณเกือบอาทิตย์ เราได้งานใหม่เป็นงานบริษัท ทำมา2-3เดือน เราก็ยังปลีกตัวออกมานั่งอยู่คนเดียว กินข้าวคนเดียว ไม่ค่อยพูดกับใคร จริงๆเราอยากคุยกับเพื่อนที่ทำงานมากนะ แต่เราไม่รู้จะถามอะไรต่อ แล้วตอนนี้ว่างงานมาหลายเดือนแล้ว อยากทำงาน แต่มันเครียดตรงที่ไม่สามารถเข้ากับใครได้เลย
(ก่อนหน้าที่จะเริ่มทำงาน เรามีเรื่องดราม่าหนักในชีวิตมาก่อนคือเรื่องเรียน ครอบครัวผิดหวังพี่และแม่ต่างก็ว่าเรา แล้วคือในชีวิตคนที่เรารักมากที่สุดคือแม่ เขากลับมาว่าเรา แทนที่จะถามปัญหาต่างๆว่ามันเป็นยังไง
เราเสียใจหนักมากขั้นสุดทำลายข้าวของ เก็บตัวอยู่ในห้องไม่ออกไปไหนประมาณ 2 ปี)
เราคิดมาตลอด ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ชีวิตนี้ไม่สามารถทำอะไรแบบคนอื่นได้ มีแต่ความเศร้าตลอด เราคงต้องจบชีวิตตัวเอง เพราะไม่อยากเป็นภาระใคร
ขอบคุณคนที่อ่านจบ เราพิมพ์ไปสับสนไป เรียงลำดับไม่ค่อยถูก 😂