ลูกคนเดียวดียังไง?

ขอเล่าชีวิตคราวๆก่อนนะ ไม่รู้จะมีใครเป็นไหมเราไหมนะ เราเรียนจบยุคโควิตแล้วก็มีนายกเป็นแบบนี้ เราไม่ใช่คนเก่งแล้วก็ไม่มั่นใจในตัวเองเลย ตอนจบมาใหม่ๆก็ลองหางานทำเยอะอยู่นะ แต่เขาก็อยากหาคนมีประสบการณ์ ครอบครัวฐานะกลางๆแต่ก็ไม่ลำบาก ต่อมาแม่ลงทุนให้ขายน้ำ เราขายได้สามสี่เดือนพอมีเงินหมุนก็ไม่ได้ขอเงินแม่ซื้อของขายหรือของใช้ส่วนตัวเลย อยากได้อะไรก็เก็บตังซื้อเอง
     ตอนนี้ยิ่งอยู่ด้วยกันก็เหมือนทะเลาะกันบ่อยขึ้น รู้สึกว่าพูดอะไรก็ผิด ยิ่งตอนพ่อแม่ทะเลาะกันยิ่งผิด พอพูดอะไรให้ฟังก็ว่าเถียง พอไม่พูดก็ว่าทำไมไม่พูด พอบอกว่าเออมันอาจจะเป็นเวรกรรมของใครของมัน ก็ได้ บลาบลาบลา บางทีก็พูดว่าไม่รักพ่อรักแม่หรอ (เอาอะไรมาวัด) บางทีพูดยอมรับที่แม่ด่าให้(เออ มันก็เรื่องจริง) ก็ว่าประชด ไม่มีวันเจริญหรอก "กูเป็นแม่นะ" ฯ
     หรือเราควรไปหาทำให้จริงจังกว่านี้ให้เขาเห็นว่าเราทำได้ ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลย ไม่ได้คิดว่าจะเกาะแม่กินไปตลอด  ใครเคยผ่านมาช่วยแนะนำทีค่ะ หรือบอกเล่าอะไรก็ได้ บางทีก็แค่อยากระบาย ไม่ดราม่านะคะ