ปรึกษาหน่อยค่ะ

คือเราไม่รู้ครอบครัวอื่นเป็นไหมนะ แต่บ้านเราคือยาย แม่ พ่อ ทำอะไรไม่เป็นเลย แบบของอยู่ใกล้ๆก็ใช้ลูกหยิบให้ กินข้าวเสร็จก็ให้ลูกเก็บให้ ผ้าก็ให้ซัก ให้รีด ให้เก็บให้ ละพอทำไม่ถูกใจก็ด่า ก็ว่า จนบางทีแค่เราลืมล้างจานยายก็จะตี อย่างน้องเรายังไม่กรอกน้ำยายก็เอาขวดน้ำตีน้องบ้าง แบบบางทีเรื่องที่เขาทำได้เขาก็ไม่ทำเองอะ ละพอน้องถามว่าจะใช้อะไรเยอะแยะ สิ่งที่ได้กลับมาคือ เขาตอบว่า"ก็เป็นลูกทำไมจะใช้ไม่ได้มีลูกก็ต้องใช้มีไว้ใช้"จนบางทีเราแบบนี่เราเป็นลูกหรือคนใช้กันแน่ คือแต่เราก็เข้าใจคำว่าเขาเป็นคนให้กำเนิดเราเป็นคนหาเลี้ยงเรา แต่ทุกคนรู้ไหมคะการเลี้ยงของเขาคือการกดดัน จนบางทีเราก็รู้สคกไม่อยากอยู่แล้วอยากหลับไปละไม่ต้องตื่นขึ้นมาอีกเราเหนื่อยกะทุกๆอย่างที่ที่บ้านกดดันมาก เรามีความฝันของตัวเองค่ะ เราอยากเป็นสถาปนิก แต่ที่บ้านกลับบอกว่าปัญญาอ่อนไม่มีใครเขาอยากมาสร้างบ้านสร้างอะไรหรอกไปเป็นพนักงานโรงงานเหมือนแม่ดีกว่าสบายกว่า เราแบบโครตเศร้าเลยมันคือความฝันของเรา เราอาจจะไม่ได้เป็นจริงๆในอนาคตแต่เราแค่ชอบและอยากที่จะไปอยู่จุดความสำเร็จตรงนั้น แต่ที่บ้านก็ไม่เข้าใจ เราควรจะทำตัวยังไงคะ ละเขาก็บอกไม่ต้องเรียนเยอะหรอกจบม.6ก็ไปทำงานโรงงานเลย