ก็ตามหัวข้อเลยค่ะ ก็คือหนูเป็นลูกคนเล็ก มีพี่ชายอยู่1คน แม่ชอบทำกับหนูต่างกับพี่ชายมาก พี่ชายหนูเขาเป็นคนติดยาค่ะ เวลาที่แบบไม่สูบยา เขาจะเสียงดัง โวยวายน่ารำคาญมากค่ะ และจะนอนทั้งวัน จะลุกก็ต่อเมื่อหิวข้าวค่ะ แม่มักจะด่าหนูอยู่เสมอว่า ห้ามเสียงดัง พี่เขานอนอยู่น่ะ และแม่ชอบทำอาหาร ตักข้าวตักน้ำไปให้ถึงห้องพี่ชายเลย และแม่ก็ชอบถามพี่ชายอยู่เรื่อยเลยค่ะ ว่าหิวข้าวไหม ให้มีใส่ข้าวเลยไหม แต่กับหนูช่างต่างเกลือเกิน แต่จะไม่ถามเลย พอหนูหิวข้าว พอกลางคืนพี่ชายมักจะตื่นดึกๆค่ะ ไม่ว่าจะดึกแค่ไหน แม่ก็จะตื่นมาใส่ข้าวค่ะ แม่ก็บอกว่อยากกินอะไรก็ไปหากินเองน่ะ แต่กับพี่ชายนั้นเขาจะทำทุกอย่าง เตรียมน้ำชา ข้าว มีวันหนึ่ง พวกเราเทือบจะไม่มีเงินเลย มีแต่เงินพอกินพอใช้ แต่ด้วยความที่พี่ชายหนูเขาติดยาอ่าเนอะ เขาโวยวาย แม่ก็เลยให้เงินเขา หนูย้ำแม่หลายครั้งมากว่าอย่าให้เลย เก็บเงินนี้ไว้ซื้อกับข้าวกินเถอะ แต่แม่ก็ไม่ฟังอะไรเลย พอหนูว่าอะไรพี่ชายบ้าง ก็ไม่ได้ แม่ชอบบอกว่า เอาน่า!พี่เขาทำงานหนัก แม่สงสารเขา แต่หนูอยากจะถามแม่ว่า เขาทำงานอะไรคะ เห็นนอนเน่าอย่างเดียว บางทีหนูก็แช่งให้พี่ชายตายไวๆ แบบนี้เขาเรียกว่านชรักหนูไม่เท่ากันรึเปล่าคะ??
รักลูกไม่เท่ากันรึเปล่า