ครอบครัวเรามีพี่น้อง 3 คน เราเป็นคนกลาง เป็นลูกชัง พ่อแม่ไม่ได้เลี้ยงดูเราดีเหมือนพี่น้อง ขนมของกินไม่เคยซื้อให้มักจะซื้อให้พี่กับน้อง เราได้แต่มอง และจะได้กินแค่ของเหลือๆ หรือไม่ก็อด ความรักความเอาใจใส่ไม่ต้องพูดถึง เราเติบโตมากับความเจ็บปวด ตั้งแต่เล็กจนโตเราไม่เคยขอ และทำใจไม่อยากได้อยากมีแบบพี่กับน้อง อยากกินอะไรเราจะทำงานและเก็บเงินซื้อกินเอง ไม่หวังอะไรจากพ่อแม่เพราะยิ่งหวังก็ยิ่งเสียใจ แต่เราก็พยายามดิ้นรนทำทุกอย่างให้ได้ดีกว่าพี่กับน้องเพราะคิดว่าพ่อแม่จะรักและสนใจเรามั้ง แต่ปล่าวเลยในวันนี้ที่เราพิสูจน์ให้เขาเห็นว่าลูกชังอย่างเราได้ดีกว่าลูกรักของเขา เราพึ่งพาตัวเองได้ทุกอย่าง เขากลับยิ่งโยนภาระทุกอย่างในบ้านมาให้เรา ทุกวันนี้เราเหมือนเป็นคนรับใช้พวกเขา
จัดการความรู้สึกยังไงเมื่อเราเป็นลูกชัง?