ผมต้องอดทนกับช่วงเวลาเเย่ ณ ตอนนี้ไม่ไหวเเล้วคับ
ผมไม่มีเพื่อนเลยตอนนี้ตัวคนเดี่ยวไม่เหลือใครอยู่บ้านมา5-6เดือนเเล้ว ได้เเต่อยู่กับตัวเอง
เพื่อนหรือคนรู้จักมากมาย ตอนนี้หายหาออกจากชีวิตผมไปหมดเเล้ว เเล้ว1เดือนก่อนหน้านี้ผมได้กลับไปคบเพื่อนที่เล่นยา(คือผมเเค่อยากจะมีเพื่อน ผมให้ใจ ผมดีด้วยเเต่มัน กลับคบผมเพราะผลประโยชน์)ผมเลยออกมาอยู่คนเดียวอีกครั่ง เเล้วไม่รู้เมื่อไรผมจะหลุดพ้นจากวงจรชีวิตเเบบนี้สักที มันเบื่อ มันเหงา มันทรมาน พ่อเเม่ก็เเยกทาง ไม่ได้ต่อติดกลับมาเลย เคยคิดจะจบชีวิตตัวเองเเต่เพราะ ย่า คนที่ดูเเลผมมีตั่งเเต่เด็ก ผมเลยมีกำลังใจมีชีวิตต่อ ผมไม่มีเป๋าหมายในชีวิตอยู่ไปวัน เบื่อโลก (ผมอายุ17)
ช่วงเวลาเเย่ๆ
ผมไม่มีเพื่อนเลยตอนนี้ตัวคนเดี่ยวไม่เหลือใครอยู่บ้านมา5-6เดือนเเล้ว ได้เเต่อยู่กับตัวเอง
เพื่อนหรือคนรู้จักมากมาย ตอนนี้หายหาออกจากชีวิตผมไปหมดเเล้ว เเล้ว1เดือนก่อนหน้านี้ผมได้กลับไปคบเพื่อนที่เล่นยา(คือผมเเค่อยากจะมีเพื่อน ผมให้ใจ ผมดีด้วยเเต่มัน กลับคบผมเพราะผลประโยชน์)ผมเลยออกมาอยู่คนเดียวอีกครั่ง เเล้วไม่รู้เมื่อไรผมจะหลุดพ้นจากวงจรชีวิตเเบบนี้สักที มันเบื่อ มันเหงา มันทรมาน พ่อเเม่ก็เเยกทาง ไม่ได้ต่อติดกลับมาเลย เคยคิดจะจบชีวิตตัวเองเเต่เพราะ ย่า คนที่ดูเเลผมมีตั่งเเต่เด็ก ผมเลยมีกำลังใจมีชีวิตต่อ ผมไม่มีเป๋าหมายในชีวิตอยู่ไปวัน เบื่อโลก (ผมอายุ17)