ฟามกลัวที่ผมพูดถึงของผม มันหายไปเเล้ว
ด้วยเหตุใดก็ไม่ทราบ
ผมกลัวการนั่งรถยนต์ นั่งรถเมล์ ( โดยไม่ใช่คนขับ )
เพราะเคยปลิวจากหลังรถกระบะ ประมาณ 30 - 40 เมตร ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์
รถไปชนเสาไฟฟ้า ด้วยการเเหกโค้ง เพราะคนขับเมา ตอนเรียนปี 1
ครั้งนั้นผมไม่ได้เป็นอะไรเลย
ร่างกายผมบินได้
ผมพุ่งไปที่ข้างทาง ในป่ารก
ซึ่งโชคดีสุดๆ
ตื่นขึ้นมา หูดับ เเล้วมีอาการ งง ๆ
มองไปที่รถ มีคนตายหนึ่งคน ( นั่งข้างคนขับ )
รถกระบะคันนั้นมีเพื่อนเเละผม รวม 17 คน
มีคนเห็นเหตุการณ์ว่า ตอนชน เห็นคนปลิว เหมือน นกกระยาง กำลังบิน
มีคนบาดเจ็บหลายคน เเขนหักบ้าง ขาบ้าง หัวเเตกบ้าง
เเต่มีเพียงผมคนเดียว ที่ไม่ได้เป็นอะไรเลย
พอหลังจากนั้น
ผมไม่สามารถนั่งรถยนต์ที่สามารถโดยสารได้เลย
มันรู้สึก ผวา ทุกครั้งที่ขึ้น
เเค่รถเปลี่ยนเลน ก็ทำให้ผมตื่นเต้นสุดๆเเล้ว
เเต่ปัจจุบัน อาการเหล่านี้มันหายไปเเล้ว
ผมสงสัยอาการตัวเองว่า มันเป็นโรคชนิดหนึ่งหรือป่าว
เคยเจอเหตุการณ์อะไรไหม ที่ทำให้ฝังใจ จนกลายเป็นบุคลิค ช่วงสั้นๆหรือถาวรก็ได้
ด้วยเหตุใดก็ไม่ทราบ
ผมกลัวการนั่งรถยนต์ นั่งรถเมล์ ( โดยไม่ใช่คนขับ )
เพราะเคยปลิวจากหลังรถกระบะ ประมาณ 30 - 40 เมตร ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์
รถไปชนเสาไฟฟ้า ด้วยการเเหกโค้ง เพราะคนขับเมา ตอนเรียนปี 1
ครั้งนั้นผมไม่ได้เป็นอะไรเลย
ร่างกายผมบินได้
ผมพุ่งไปที่ข้างทาง ในป่ารก
ซึ่งโชคดีสุดๆ
ตื่นขึ้นมา หูดับ เเล้วมีอาการ งง ๆ
มองไปที่รถ มีคนตายหนึ่งคน ( นั่งข้างคนขับ )
รถกระบะคันนั้นมีเพื่อนเเละผม รวม 17 คน
มีคนเห็นเหตุการณ์ว่า ตอนชน เห็นคนปลิว เหมือน นกกระยาง กำลังบิน
มีคนบาดเจ็บหลายคน เเขนหักบ้าง ขาบ้าง หัวเเตกบ้าง
เเต่มีเพียงผมคนเดียว ที่ไม่ได้เป็นอะไรเลย
พอหลังจากนั้น
ผมไม่สามารถนั่งรถยนต์ที่สามารถโดยสารได้เลย
มันรู้สึก ผวา ทุกครั้งที่ขึ้น
เเค่รถเปลี่ยนเลน ก็ทำให้ผมตื่นเต้นสุดๆเเล้ว
เเต่ปัจจุบัน อาการเหล่านี้มันหายไปเเล้ว
ผมสงสัยอาการตัวเองว่า มันเป็นโรคชนิดหนึ่งหรือป่าว