เราอยู่มัธยมตอนต้น
คือเรามีพ่อแม่แบบโครตขี้น้อยใจเลย แค่ไม่ไปกินข้าวกับแม่ก็หาว่าไม่เข้าใจ ในเมื่อตอนนี้เราอยากอญู่กับเพื่อน แล้วสุดท้ายตอนเย็นก็ไปอยู่กับครอบครัวอยู่ดี
แม่เราเป็นคนตื่นเช้า
แล้วชอบมาเหมือนเดินเปิดเช็คอะ ว่านอนยัง พอรู้ว่ายังไม่นอนก็เข้ามาด่าๆๆๆๆ ทั้งๆที่เรานั่งทำงานอยู่อะ พอขอเวลาเล่นเกมแม่ก็มาบอกว่า วันๆก็นั่งเล่นแต่เกมทั้งนั้นเหละ พอรู้ว่ายังไม่นอนเพราะเล่นเกมแม่งกมาขู่ว่า กูจะปาโทรศัพท์ลงนะถ้ายังไม่นอน บางครั้งนั่งทำงานอยู่

ก็มาดึงโทรศัพท์ไปกดออกแอพแล้วงานก็ไม่บันทึกให้

แล้ววันนี้ก็มาแบบเดิม คราวนี้ยึดโทรศัพท์ไปเลย แล้วต้องส่งงานก่อนเที่ยงคืนวันนี้ก็ไม่ได้ส่งอีก
เราอยากรู้ว่า ทำไมแม่ของเพื่อนหรือคนที่รู้จักเขายังปล่อยลูกให้นอนกี่โมงก็ได้เลย
เราตามใจแม่ทุกอย่างแต่แม่ก็แทบไม่ฟังเราเลย จะพูดกับแม่ยังไงให้เข้าใจดี อยากให้เป็นแบบแม่คนอื่น
พ่อแม่บังคับและกำหนดเวลานอนของเรา
คือเรามีพ่อแม่แบบโครตขี้น้อยใจเลย แค่ไม่ไปกินข้าวกับแม่ก็หาว่าไม่เข้าใจ ในเมื่อตอนนี้เราอยากอญู่กับเพื่อน แล้วสุดท้ายตอนเย็นก็ไปอยู่กับครอบครัวอยู่ดี
แม่เราเป็นคนตื่นเช้า
แล้วชอบมาเหมือนเดินเปิดเช็คอะ ว่านอนยัง พอรู้ว่ายังไม่นอนก็เข้ามาด่าๆๆๆๆ ทั้งๆที่เรานั่งทำงานอยู่อะ พอขอเวลาเล่นเกมแม่ก็มาบอกว่า วันๆก็นั่งเล่นแต่เกมทั้งนั้นเหละ พอรู้ว่ายังไม่นอนเพราะเล่นเกมแม่งกมาขู่ว่า กูจะปาโทรศัพท์ลงนะถ้ายังไม่นอน บางครั้งนั่งทำงานอยู่
เราอยากรู้ว่า ทำไมแม่ของเพื่อนหรือคนที่รู้จักเขายังปล่อยลูกให้นอนกี่โมงก็ได้เลย
เราตามใจแม่ทุกอย่างแต่แม่ก็แทบไม่ฟังเราเลย จะพูดกับแม่ยังไงให้เข้าใจดี อยากให้เป็นแบบแม่คนอื่น