เยาวชนที่ถูกปั่นข้อมูล ป้อนข้อมูล โลกสวยงามเลิศหรู
หากที่ประเทศนี้มีปัญหา
ก็ย้ายไปอยู่ต่างประเทศสิ แค่นั้นเอง
ใครบอกหรือครับ??
ว่า ไปต่างประเทศ มันง่ายเหมือนขี่จักรยานไปซื้อน้ำอัดลมที่ร้านหน้าปากซอย
- ไปเรียนหนังสือ -
มีเงินเท่าไหร่??
ถ้าที่บ้าน มีเหลือเหลือเป็นถุงเป็นถัง
กำเงินไปเอเจนซี่เลยครับ
เลือกประเทศที่จะไปได้เลยครับ สวิตเซอร์แลนด์ อังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมัน อิตาลี สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ฯลฯ ตามที่อยากไปเลยครับ
ภาษาไม่ได้ ไม่ต้องกังวลครับ
มีเงินซะอย่าง ไปเรียนภาษาสัก 2-3 ปี แล้วค่อยเข้าเรียนระดับอุดมศึกษา
ถ้าไม่มีเงินถุงเงินถัง ทำไง??
ไม่มีปัญหา
ชิงทุน สิครับ ทุนระดับอุดมศึกษา มีอยู่มากมายครับ เยอะมากจริงๆไม่ได้พูดเล่นครับ
ปัญหา มีอยู่แค่ 2 อย่าง
1. คนเก่งๆระดับประเทศ ของแต่ละประเทศ สอบแข่งขันชิงทุนกันทั้งสิ้น
2. คุณเก่งพอที่จะแข่งขันกับคนเก่งๆเหล่านั้นไหม?
ถ้าคำตอบของทั้ง 2 ข้อ คือ "ไม่"
เรื่องจะไปเรียน ก็ล้มเลิกได้
- ไปทำงาน -
ภาษา
คุณอยากไปทำงานประเทศอะไร คุณมีทักษะภาษานั้นดีพอในระดับที่จะทำงานกับคนท้องถิ่นหรือยัง?
อันดับแรก ต้องคิดก่อน ว่า จะไปประเทศอะไร?
แคนาดา ไม่ได้พูดแต่ภาษาอังกฤษนะครับ ฝั่งควีเบ่ค เขาใช้ภาษาฝรั่งเศสเป็นหลัก
สวิตเซอร์แลนด์ อันนี้ยิ่งเยอะครับ ทั้งเยอรมัน ฝรั่งเศส อิตาลี ฯ
ทำไม ทักษะภาษาจึงสำคัญที่สุด
ลองนึกภาพตามนะครับ
คุณจบแพทย์ จากมหาวิทยาลัยแพทย์อันดับ1 ในประเทศไทย ได้เกียรตินิยมอันดับ1 ทำงานระดับผู้บริหารโรงพยาบาลขนาดเล็กที่ต่างจังหวัด
ถ้าคุณ หวัง จะไปทำงานเป็นแพทย์ ที่ประเทศนั้นๆ
คุณต้อง สื่อสารกับ เพื่อนร่วมงานได้ คุณต้องให้คำปรึกษาคนไข้ คุณต้องวินิจฉัยวิเคราะห์อาการแล้วอธิบายให้คนไข้ได้ ต้องเขียนใบสั่งยา ต้องเขียนรายการการวินิจฉัยอาการคนไข้ ต้องเขียนการวิเคราะห์อาการและแนวทางการรักษาพร้อมบันทึกการจ่ายยา ลงในแฟ้มประจำตัวคนไข้
ทักษาะภาษาของคุณ ได้ระดับนั้นไหม??
ยิ่งไปกว่านั้น
อาชีพมากมาย ในประเทศที่เจริญแล้ว จะต้องมี "ใบรับรองความรู้ความสามารถในการประกอบวิชาชีพ" ตามมาตรฐานของประเทศนั้นๆ
เช่น แพทย์ ต้องมีใบประกอบโรคศิลป์ ครู ต้องมีใบประกอบวิชาชีพครู
แม้กระทั่ง ช่างเชื่อมโลหะ ช่างไฟฟ้า ช่างประปา ก็ต้องสอบได้ใบประกาศนียบัตรของประเทศนั้นๆ เพื่อให้ทำงานตาม "มาตรฐาน" ของประเทศนั้นๆครับ
ถ้าคุณคิดว่า
ไปเรียนเอาใบประกอบวิชาชีพเอาใหม่ที่ประเทศนั้นก็ได้
กลับไปที่ ข้อข้างบนครับ -เรียนหนังสือ-
แพทย์บางคน ย้ายถิ่นฐานไปอยู่แคนาดา ต้องเข้าเรียนเพื่อใบประกอบวิชาชีพ นานถึง 4 ปีเลยนะครับ
การเงินพร้อมไหม?
ที่สำคัญที่สุด
ในสถานการณ์ โควิด-19 ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
-- คุณจะไปสมัครงานอะไรทำ ที่ต่างประเทศครับ???? --
ในขณะที่
คนท้องถิ่นเอง ยัง "ตกงาน" ยัง "หางาน" กันอยู่เลยครับ
แม้กระทั่ง ในช่วงเวลาปกติ
เวลาคุณไปสมัครงาน คุณต้องมีคุณสมบัติ "เหนือกว่า" คนสมัครคนอื่นๆ รวมถึงคนท้องถิ่นนะครับ
- จะไปใช้ชีวิตอยู่ถาวร -
ใช่ครับ หลายๆประเทศ เขาเปิดรับให้คนที่มีคุณสมบัติ ตรงกับความต้องการของประเทศนั้นๆ ให้ได้รับวีซ่าถาวร ครับ
เช่น ออสเตรเลีย แคนาดา นิวซีแลนด์ เป้นต้น
อันดับแรก ที่ต้องคำนึงคือ
"มันไม่ง่าย เหมือนสมัยก่อนแล้ว" นะครับ
อันดับแรก อาชีพที่ขาดแคลนจะน้อยลงทุกวัน !!!
เพราะ อาชีพที่เคยขาดแคลนนั้น ได้รับการเติมมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา
บางคนอาจจะคิดว่า "เชฟอาหารไทย" น่าจะขาดแคลน
คุณลองนึกย้อนกลับไปสัก 15 ปี ครับ
คนไทยไปเป็นเชฟอาหารไทย กี่คนแล้วครับ?? ป่านนี้ยังขาดอยู่อีกหรือ?
มียูทู้ปเบอร์ คนหนึ่ง อ้างว่า "ฟาร์ม เมื่อถึงเวลาที่เขาขาดคนงาน เขาก็รับแรงงานต่างชาติ"
มั่วมากครับ ข้อมูลนี้
ลองนึกภาพดูสิครับ
สมมุติ ฟาร์มในเท็กซัส ขาดคนงานในฟาร์ม
เขาจะลงทุน "นำเข้าแรงงานจากต่างประเทศหรือ??"
สู้เขา เอาคนที่อยู่ในประเทศอยู่แล้วไม่ดีกว่าหรือ?? หาคนได้เร็วกว่า ฝึกง่ายกว่า
หลายๆคน ออกมาแนะแนวให้ทำอย่างโน้นอย่างนี้สิ
เช่น
มาเรียนหนังสือก่อน จากนั้นทำงานต่อสัก 2-3 ปี แล้ว ขอวีซ่าถาวรได้เลย
ครับ
ลองย้อนกลับไปอ่านกระทู้เก่าๆของผมได้ หรือ ย้อนกลับไปอ่านข้างบนดูก็ได้ครับ
การไปต่างประเทศ ว่า ยากแล้วนะครับ
การไปใช้ชีวิต เอาตัวรอดในต่างประเทศ ยากกว่าหลายแสนเท่าครับ
ถ้าคุณ อยู่ในประเทศบ้านเกิด คุณยังเอาตัวรอดแหล่ ไม่รอดแหล่
คุณคิดหรือว่า คุณไปอยู่ต่างประเทศแล้ว ชีวิตคุณจะโชติช่วงชัชวาล?
(หนังสือเรื่องเดิมเล่มเดิม เอาไปอ่านที่ไหนเนื้อเรื่องเหมือนเดิม ประมาณเดียวกัน คนเก่งไปอยู่ที่ไหนก็เก่ง คนไม่เอาไหนไปอยู่ที่ไหนก็ไม่เอาไหน)
ถ้าคุณอยู่ในบ้านเกิดคุณ คุณยังทำงานแบบเยาะๆแหยะๆ
คุณไปต่างประเทศไม่ไหวหรอกครับ เพราะคนที่อยู่ต่างประเทศได้นั้น ต้องมีความพยายามมากว่าคนท้องถิ่นประเทศนั้นมากมายครับ
อย่าเชื่อ คนที่อยู่ต่างประเทศแล้วบอกว่า ชีวิตสุขสบาย !!!!
เพราะ
คนไทยในต่างประเทศ "ส่วนใหญ่" ไม่เล่า -ชีวิตที่ขมขื่น- ของตนเองให้คนอื่นฟังหรอกครับ
ส่วนใหญ่ เขาจะเล่าเรื่องดีๆ "น่าอิจฉา" ให้ฟัง ครับ
เหนือสิ่งอื่นใด
-- หากคุณ ยังหาข้อมูล เพื่อตอบสนองความต้องการ ความอยากของคุณด้วยตัวเองไม่ได้ --
คุณ ยังไม่ถึงมาตรฐานที่จะไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศได้ครับ
เพราะ
อยู่ต่างประเทศ อย่าหวังจะ "แบมือขอความช่วยเหลือจากใคร" ได้
แม้กระทั่ง
-วัดไทยในต่างประเทศ- ยังไม่ให้คุณไปอาศัย กินอยู่ฟรีๆเลยครับ
อยากจะไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ คุณต้องแกร่ง!!
อันดับแรก จิตใจคุณต้องแกร่งครับ
ต่อมาคือ คุณต้องแกร่ง "เอาตัวรอด" ครับ
ถ้าคุณขาดคุณสมบัติตรงนี้
อยู่เมืองไทยนี่แหล่ะครับ สบายสุดละ ขาดเหลืออะไร ก็ขอพ่อขอแม่ ขอเพื่อนๆขอคนรู้จักช่วยเหลือ ขนาดคนไม่รู้จักยังช่วยเลยครับ
มันง่ายขนาดนั้นหรือ??? ไปเรียนต่างประเทศ ไปทำงานต่างประเทศ ไปอยู่ถาวรที่ต่างประเทศ
หากที่ประเทศนี้มีปัญหา
ก็ย้ายไปอยู่ต่างประเทศสิ แค่นั้นเอง
ใครบอกหรือครับ??
ว่า ไปต่างประเทศ มันง่ายเหมือนขี่จักรยานไปซื้อน้ำอัดลมที่ร้านหน้าปากซอย
- ไปเรียนหนังสือ -
มีเงินเท่าไหร่??
ถ้าที่บ้าน มีเหลือเหลือเป็นถุงเป็นถัง
กำเงินไปเอเจนซี่เลยครับ
เลือกประเทศที่จะไปได้เลยครับ สวิตเซอร์แลนด์ อังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมัน อิตาลี สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ฯลฯ ตามที่อยากไปเลยครับ
ภาษาไม่ได้ ไม่ต้องกังวลครับ
มีเงินซะอย่าง ไปเรียนภาษาสัก 2-3 ปี แล้วค่อยเข้าเรียนระดับอุดมศึกษา
ถ้าไม่มีเงินถุงเงินถัง ทำไง??
ไม่มีปัญหา
ชิงทุน สิครับ ทุนระดับอุดมศึกษา มีอยู่มากมายครับ เยอะมากจริงๆไม่ได้พูดเล่นครับ
ปัญหา มีอยู่แค่ 2 อย่าง
1. คนเก่งๆระดับประเทศ ของแต่ละประเทศ สอบแข่งขันชิงทุนกันทั้งสิ้น
2. คุณเก่งพอที่จะแข่งขันกับคนเก่งๆเหล่านั้นไหม?
ถ้าคำตอบของทั้ง 2 ข้อ คือ "ไม่"
เรื่องจะไปเรียน ก็ล้มเลิกได้
- ไปทำงาน -
ภาษา
คุณอยากไปทำงานประเทศอะไร คุณมีทักษะภาษานั้นดีพอในระดับที่จะทำงานกับคนท้องถิ่นหรือยัง?
อันดับแรก ต้องคิดก่อน ว่า จะไปประเทศอะไร?
แคนาดา ไม่ได้พูดแต่ภาษาอังกฤษนะครับ ฝั่งควีเบ่ค เขาใช้ภาษาฝรั่งเศสเป็นหลัก
สวิตเซอร์แลนด์ อันนี้ยิ่งเยอะครับ ทั้งเยอรมัน ฝรั่งเศส อิตาลี ฯ
ทำไม ทักษะภาษาจึงสำคัญที่สุด
ลองนึกภาพตามนะครับ
คุณจบแพทย์ จากมหาวิทยาลัยแพทย์อันดับ1 ในประเทศไทย ได้เกียรตินิยมอันดับ1 ทำงานระดับผู้บริหารโรงพยาบาลขนาดเล็กที่ต่างจังหวัด
ถ้าคุณ หวัง จะไปทำงานเป็นแพทย์ ที่ประเทศนั้นๆ
คุณต้อง สื่อสารกับ เพื่อนร่วมงานได้ คุณต้องให้คำปรึกษาคนไข้ คุณต้องวินิจฉัยวิเคราะห์อาการแล้วอธิบายให้คนไข้ได้ ต้องเขียนใบสั่งยา ต้องเขียนรายการการวินิจฉัยอาการคนไข้ ต้องเขียนการวิเคราะห์อาการและแนวทางการรักษาพร้อมบันทึกการจ่ายยา ลงในแฟ้มประจำตัวคนไข้
ทักษาะภาษาของคุณ ได้ระดับนั้นไหม??
ยิ่งไปกว่านั้น
อาชีพมากมาย ในประเทศที่เจริญแล้ว จะต้องมี "ใบรับรองความรู้ความสามารถในการประกอบวิชาชีพ" ตามมาตรฐานของประเทศนั้นๆ
เช่น แพทย์ ต้องมีใบประกอบโรคศิลป์ ครู ต้องมีใบประกอบวิชาชีพครู
แม้กระทั่ง ช่างเชื่อมโลหะ ช่างไฟฟ้า ช่างประปา ก็ต้องสอบได้ใบประกาศนียบัตรของประเทศนั้นๆ เพื่อให้ทำงานตาม "มาตรฐาน" ของประเทศนั้นๆครับ
ถ้าคุณคิดว่า
ไปเรียนเอาใบประกอบวิชาชีพเอาใหม่ที่ประเทศนั้นก็ได้
กลับไปที่ ข้อข้างบนครับ -เรียนหนังสือ-
แพทย์บางคน ย้ายถิ่นฐานไปอยู่แคนาดา ต้องเข้าเรียนเพื่อใบประกอบวิชาชีพ นานถึง 4 ปีเลยนะครับ
การเงินพร้อมไหม?
ที่สำคัญที่สุด
ในสถานการณ์ โควิด-19 ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
-- คุณจะไปสมัครงานอะไรทำ ที่ต่างประเทศครับ???? --
ในขณะที่
คนท้องถิ่นเอง ยัง "ตกงาน" ยัง "หางาน" กันอยู่เลยครับ
แม้กระทั่ง ในช่วงเวลาปกติ
เวลาคุณไปสมัครงาน คุณต้องมีคุณสมบัติ "เหนือกว่า" คนสมัครคนอื่นๆ รวมถึงคนท้องถิ่นนะครับ
- จะไปใช้ชีวิตอยู่ถาวร -
ใช่ครับ หลายๆประเทศ เขาเปิดรับให้คนที่มีคุณสมบัติ ตรงกับความต้องการของประเทศนั้นๆ ให้ได้รับวีซ่าถาวร ครับ
เช่น ออสเตรเลีย แคนาดา นิวซีแลนด์ เป้นต้น
อันดับแรก ที่ต้องคำนึงคือ
"มันไม่ง่าย เหมือนสมัยก่อนแล้ว" นะครับ
อันดับแรก อาชีพที่ขาดแคลนจะน้อยลงทุกวัน !!!
เพราะ อาชีพที่เคยขาดแคลนนั้น ได้รับการเติมมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา
บางคนอาจจะคิดว่า "เชฟอาหารไทย" น่าจะขาดแคลน
คุณลองนึกย้อนกลับไปสัก 15 ปี ครับ
คนไทยไปเป็นเชฟอาหารไทย กี่คนแล้วครับ?? ป่านนี้ยังขาดอยู่อีกหรือ?
มียูทู้ปเบอร์ คนหนึ่ง อ้างว่า "ฟาร์ม เมื่อถึงเวลาที่เขาขาดคนงาน เขาก็รับแรงงานต่างชาติ"
มั่วมากครับ ข้อมูลนี้
ลองนึกภาพดูสิครับ
สมมุติ ฟาร์มในเท็กซัส ขาดคนงานในฟาร์ม
เขาจะลงทุน "นำเข้าแรงงานจากต่างประเทศหรือ??"
สู้เขา เอาคนที่อยู่ในประเทศอยู่แล้วไม่ดีกว่าหรือ?? หาคนได้เร็วกว่า ฝึกง่ายกว่า
หลายๆคน ออกมาแนะแนวให้ทำอย่างโน้นอย่างนี้สิ
เช่น
มาเรียนหนังสือก่อน จากนั้นทำงานต่อสัก 2-3 ปี แล้ว ขอวีซ่าถาวรได้เลย
ครับ
ลองย้อนกลับไปอ่านกระทู้เก่าๆของผมได้ หรือ ย้อนกลับไปอ่านข้างบนดูก็ได้ครับ
การไปต่างประเทศ ว่า ยากแล้วนะครับ
การไปใช้ชีวิต เอาตัวรอดในต่างประเทศ ยากกว่าหลายแสนเท่าครับ
ถ้าคุณ อยู่ในประเทศบ้านเกิด คุณยังเอาตัวรอดแหล่ ไม่รอดแหล่
คุณคิดหรือว่า คุณไปอยู่ต่างประเทศแล้ว ชีวิตคุณจะโชติช่วงชัชวาล?
(หนังสือเรื่องเดิมเล่มเดิม เอาไปอ่านที่ไหนเนื้อเรื่องเหมือนเดิม ประมาณเดียวกัน คนเก่งไปอยู่ที่ไหนก็เก่ง คนไม่เอาไหนไปอยู่ที่ไหนก็ไม่เอาไหน)
ถ้าคุณอยู่ในบ้านเกิดคุณ คุณยังทำงานแบบเยาะๆแหยะๆ
คุณไปต่างประเทศไม่ไหวหรอกครับ เพราะคนที่อยู่ต่างประเทศได้นั้น ต้องมีความพยายามมากว่าคนท้องถิ่นประเทศนั้นมากมายครับ
อย่าเชื่อ คนที่อยู่ต่างประเทศแล้วบอกว่า ชีวิตสุขสบาย !!!!
เพราะ
คนไทยในต่างประเทศ "ส่วนใหญ่" ไม่เล่า -ชีวิตที่ขมขื่น- ของตนเองให้คนอื่นฟังหรอกครับ
ส่วนใหญ่ เขาจะเล่าเรื่องดีๆ "น่าอิจฉา" ให้ฟัง ครับ
เหนือสิ่งอื่นใด
-- หากคุณ ยังหาข้อมูล เพื่อตอบสนองความต้องการ ความอยากของคุณด้วยตัวเองไม่ได้ --
คุณ ยังไม่ถึงมาตรฐานที่จะไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศได้ครับ
เพราะ
อยู่ต่างประเทศ อย่าหวังจะ "แบมือขอความช่วยเหลือจากใคร" ได้
แม้กระทั่ง
-วัดไทยในต่างประเทศ- ยังไม่ให้คุณไปอาศัย กินอยู่ฟรีๆเลยครับ
อยากจะไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ คุณต้องแกร่ง!!
อันดับแรก จิตใจคุณต้องแกร่งครับ
ต่อมาคือ คุณต้องแกร่ง "เอาตัวรอด" ครับ
ถ้าคุณขาดคุณสมบัติตรงนี้
อยู่เมืองไทยนี่แหล่ะครับ สบายสุดละ ขาดเหลืออะไร ก็ขอพ่อขอแม่ ขอเพื่อนๆขอคนรู้จักช่วยเหลือ ขนาดคนไม่รู้จักยังช่วยเลยครับ