(ไม่เกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันนะครับ)
ตั้งแต่ผมเริ่มปักหลักทำงานที่ที่ทำงานปัจจุบัน ทำให้การเดินทางตอนขากลับบ้านในตอนเย็น ต้องผูกพันกับถนนสีลมมาตลอดเป็นระยะเวลาเกือบยี่สิบปีแล้ว (เดินมาขึ้นรถเมล์ หรือไม่ก็ขึ้นบีทีเอสที่ศาลาแดง-- ที่ทำงานไม่ได้อยู่สีลมนะครับ แต่เดินมาเพราะคิดว่าการขึ้นรถเมล์หรือบีทีเอสจากที่นี่สะดวกสำหรับการกลับบ้านสุดแล้ว รถเมล์มีทั้งคืนด้วย ๕๕๕)
ซึ่งพอรู้ตัวอีกที มื้อเย็นผมก็เที่ยวไปลองกินตามร้านอาหารแบบบุฟเฟต์ซะเป็นส่วนใหญ่มานานนนนน-หลายปีแล้วเช่นกัน โดยพื้นที่ปฏิบัติการหลักจะอยู่ในสีลมนี่แหละ เพราะกินเสร็จก็กลับบ้านได้ง่าย ๆ แต่บางที ก็มีดั้นด้นไปกินที่อื่นบ้างเหมือนกัน แต่เน้นสถานที่ที่สะดวกต่อการกลับบ้านเป็นหลัก
แต่พอรู้ตัวอีกทีเหมือนกัน ก็รู้สึกว่า เอ เหมือนเราจะเป็นตัวปิดร้านเขารึเปล่าหว่า กินจนร้านปิดหนีเราไปหลายร้านแล้ว.... ไม่ใช่นะ แค่บังเอิญเฉย ๆ แหละน่า แหะ ๆ จริง ๆ น่าจะเพราะการแข่งขันที่ดุเดือดบนย่านธุรกิจที่ร้านนั้น ๆ เปิดอยู่ และความโหดร้ายของพิษเศรษฐกิจ ตลอดจน ความยากลำบากของเงื่อนไขของธุรกิจร้านอาหาร ที่ต้องรักษาความนิยมไว้ให้ได้ ถึงจะมียอดลูกค้าที่มากพอที่จะทำให้ยอดขายสูงจนอยู่รอดได้ต่างหาก (ค่าเช่าที่คงแพงด้วย) หลายร้าน/สาขาเองก็ตั้งในทำเลที่ไม่ค่อยดี รวมทั้งอาจจะเป็นทำเลอาถรรพ์อยู่แล้ว (อาถรรพ์เพราะมันทำเลไม่ดีนั่นแหละ- คนไม่ค่อยรู้จัก ไม่ค่อยเดินผ่าน คนน้อย ฯลฯ) ซึ่งพอผมเจอร้าน/สาขาแบบนั้น ผมก็ชอบสิ เพราะคนน้อย เลยไปบ่อย แต่จนในที่สุด ร้านเขาก็คงฝืนตัวเองไปไม่ได้มั้ง
ในช่วงเกือบ 20 ปีที่ผ่านมา ร้านที่เลิกกิจการหรือปิดสาขาไปต่อหน้าต่อตาผม (หมายถึงว่า พอครั้งต่อไปที่เดินไปหมายจะกิน ก็พบว่า ร้านปิดไปแล้ว) มีอยู่เยอะมากทีเดียว จนน่าใจหาย กระทู้นี้ ก็ขอเขียนเพื่อระลึกถึงร้านเหล่านั้นในความทรงจำของผมครับ
ร้านที่เก่าสุด น่าจะเป็น ร้านชาบูชิ สาขาอาคารสีลม 64 ตรงตำแหน่งที่ปัจจุบันเป็นร้านแมคโดนัลด์ (ก่อนเป็นแมคฯ ก็เป็นร้านพิซซามาก่อน แล้วพิซซาก็ไปไม่รอด แล้วกลายมาเป็นแม็คฯ) ชาบูชิสาขานี้ น่าจะเป็นต้นเหตุที่ทำให้ผมเสพติดการกินบุฟเฟต์เลยแหละ เป็นร้านแรกที่ลองเข้าไปกิน แล้วก็ติดใจกับการกินบุฟเฟต์ที่สามารถหยิบอาหารที่วิ่งมาตามสายพานไม่ต้องมีปฏิสัมพันธ์กับพนักงาน ช่วงนั้น ร้านนี้คนแน่นทีเดียว แต่มีเก้าอี้ให้นั่งรอคิวได้ในร้าน ซึ่งก็นั่งรอไม่นาน ก็จะมีคนที่ครบเวลาก็ลุกออก เราก็เข้าไปเสียบแทน หลายครั้งที่ผมเลิกงานดึก แล้วก็เดินเข้าไปกินช่วงเวลาที่ร้านใกล้ปิดแล้ว ได้อยู่เป็นสักขีพยานในการเก็บร้าน ได้เห็นกับตาว่า อาหารบนสายพานที่เหลือ เขาทิ้งเลยทันที! แต่สุดท้ายร้านนี้ก็หายไป... ทั้งที่ผมว่าลูกค้าก็แน่นนะ...
ถัดมาก็ ชาบูชิเหมือนเดิม สาขา อาคาร food channel silom ใกล้ๆ ธ.กรุงเทพฯ สำนักงานใหญ่ ร้านนี้ทำเลค่อนข้างลึกลับมากตัวอาคารต้องเดินเข้าซอยไปนิดหน่อย เป็นทำเลที่คนเดินบนถนนสีลมผ่านไปมา มองข้ามกันง่าย ๆ เลยทีเดียว เป็นร้าน (สาขา) ที่ผมไปกินอยู่นานเชียว คนไม่เยอะ ไปทีไรก็มีโต๊ะว่างตลอด (นั่งเคาน์เตอร์ตลอดแหละ เพราะไปคนเดียว) และเคยพาครอบครัวไปกินตอนปีใหม่ด้วย เป็นความทรงจำดี ๆ ความทรงจำหนึ่งสำหรับครอบครัวผมเลยทีเดียว แต่สุดท้าย คงด้วยความที่ลูกค้าน้อยแหละนะ....ก็...
โคโซชูชิ ร้านในตำนานที่อยู่ยั้งยืนยงคู่กับธนิยะมานาน คงไม่ต้องอธิบายมาก สุดท้าย ปิดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ผมไม่รู้ตัวเลย (นอกใจไปกินที่อื่นซะนานล่ะสิ) ร้านนี้เป็นร้านเดียวที่ผมไม่ได้ไปกินตอนเย็น เพราะบุฟเฟต์เขามีเฉพาะมื้อกลางวัน ก็เลยจะได้กินเฉพาะวันที่ว่าง ๆ สามารถเดินมากินที่นี่ตอนกลางวันได้แบบไม่ต้องรีบมาก
กริลลิคุ ร้านปิ้งย่างชั้นใต้ดินซีพีทาวเวอร์ ที่ตอนนี้เป็นร้านสุคิยะ ร้านนี้รู้มาจากกระทู้รีวิวในพันทิปนี้แหละ เลยตามไปลอกการบ้าน และด้วยความที่ ราคาจับต้องได้ วัตถุดิบคุณภาพดี น้ำจิ้มอร่อย เลยไปเป็นขาประจำร้านนี้อยู่นานเหมือนกันครับ ก่อนที่จะปิดไป
ร้านเพนกวินชาบู ชั้น 1 ซีพีทาวเวอร์ อยู่หลังร้านแม็คฯ ที่ปัจจุบันตรงร้านแม็คฯ ก็ปิดไปแล้วเหมือนกันกลายเป็นเซเวนฯแทน ร้านนี้ผมจำชื่อร้านเป๊ะ ๆ ไม่ได้ครับ ขออภัยอย่างสูง- ค้นในเน็ต บอกว่าเป็นเครือ เพนกวิน อีท ชาบู แต่สาขาตรงซีพีทาวเวอร์ เห็นมีรูปหน้าร้านจากบางเวบ บอกว่า ชื่อร้าน เพนกวินอิจิ ร้านนี้ก็ร้านโปรดผมด้วยเหมือนกัน น้ำจิ้มอร่อยมาก อาหารก็รสชาติดีมาก ทั้งแบบที่ให้เราทำชาบูเอง กับแบบที่เขาทำมาให้
donburi by jirafu ใต้อาคารยูไนเต็ดเซ็นเตอร์ หลายคนคงสงสัย ห้ะ ร้านนี้มีบุฟเฟต์ด้วยเหรอ? มีครับ มีอยู่ช่วงนึง และผมก็ไปอุดหนุนอยู่หลายครั้งทีเดียว ก่อนจะหายหน้าไป (เพราะบุฟฯ ของที่นี่ก็ราคาเอาการอยู่) ล่าสุด เมื่อไม่กี่วันก่อน ผ่านไปที่ตึกนี้ ลองลงไปดู พบว่า ร้านหายไปแล้ว
แถม ชั้นใต้ดินยูไนเต็ดเซ็นเตอร์ เคยมีแมกซ์แวลูด้วย (ปัจจุบันกลายเป็นออฟฟิศเมท) ช่วงหนึ่งที่ผมกลับบ้านดึกบ่อย ๆ จะแวะไปซื้อข้าวกล่องที่นี่ (ลดราคา- เพราะดึกแล้วและใกล้จะหมดอายุ) และนั่งกินในมุมที่เขาจัดให้นั่งกินได้เป็นประจำ (มีไมโครเวฟให้ด้วย สะดวกมาก ซื้อแล้วก็อุ่น แล้วนั่งกินในร้านต่อได้เลย คนที่เคยเข้าแมกซ์แวลูจะนึกภาพออก- แน่นอนว่า ภาพแบบนี้หายไปแล้วเพราะสถานการณ์โควิด) ก่อนที่จะกลับบ้านด้วยรถเมล์เที่ยวดึก และสุดท้าย แม้แต่แมกซ์แวลูก็หนีผมไป T_T
ร้านบุฟเฟต์ในสีลมที่ผมไปมาจนเขาปิดไป ก็คงมีหกร้านข้างต้น (ชาบูชิสองสาขานับเป็นสองร้านนะ) นี่ยังไม่รวมทะเคะเทอิ สาขาสีลมที่ผมไปกินตั้งแต่เปิดร้านใหม่ ๆ จนวันหนึ่งเขาไม่ให้เข้า บอกว่า "ไม่รับวอล์คอิน ต้องจองก่อนเท่านั้น" ก็เลยเลิกไป เพราะนิสัยไม่ชอบจอง ชอบวอล์คอินเป็นหลักแบบนึกอยากกินที่ไหนในวันนั้น เราก็ไปเลย
ขอแถมร้านบุฟเฟต์นอกพื้นที่ ที่ผมเคยไปและก็ประสบชะตากรรมเดียวกัน เฉพาะร้านที่ประทับใจ ดังนี้
ซึบากิยะ สุขุมวิท 33/1 ร้านในตำนานอีกร้านนึงรู้จักจากกระทู้รีวิวในนี้เช่นกัน ร้านซูชิแบบบุฟเฟต์ที่ราคาย่อมเยาและคุณภาพใช้ได้ (ในระยะแรก) ซึ่งสำหรับผมต้องนั่งบีทีเอสไป เพื่อจะไปกินร้านนี้ จำได้ว่า ไปกินอยู่สาม-สี่ครั้ง เคยพาเพื่อนร่วมงานยกโขยงไปกินด้วยตอนมื้อกลางวัน แต่หลังๆ ก็ตามที่มีคนมาบ่นในนี้แหละ ว่า เขาปั้นข้าวก้อนใหญ่มาก เริ่มไม่คุ้ม ก็เลยหายห่างกันไป (ไม่ทราบข่าวคราวเลยนะครับ ว่าร้านนี้ยังอยู่หรือไม่ อาจเป็นร้านเดียวที่รอดจากอาถรรพ์ของผมรึเปล่า?)
ร้านปิ้งย่างจำชื่อไม่ได้ ตรงชั้น 7 มาบุญครองโซนที่มีร้านเกมกับร้านเน็ตเยอะ ๆ ... ชั้น 7 มาบุญครองนี่ ปราบเซียนจริง ๆ ร้านเปลี่ยนกันบ่อยมาก
ชั้น 7 มาบุญครองเหมือนกัน มีอีกสองร้านคือ โกเบชาบูชาบู (ถ้าจำชื่อไม่ผิดนะ) แล้วก็ กลายมาเป็น ทาไดมะ อยู่ตรงริมสุดด้านที่อยู่ฝั่งห้างโตคิวเลย
ร้าน Butcher's อะไรสักอย่างที่สยามเซ็นเตอร์วัน มีสเต๊กแบบบุฟเฟต์ให้ด้วย ไปกินได้แค่สองครั้ง ร้านปิด!
คิมจูปิ้งย่าง สาขาตรงถนนอังรีดูนังต์ แยกวัดปทุมฯ
และ โทคุเซ็นปิ้งย่าง ที่เซ็นทรัลเวิลด์
สองร้านนี้เหมือนกันตรงที่ ผมกินครั้งแรกที่เซ็นทรัลพระรามเก้า แต่พอรู้ว่า ที่ใกล้ๆ ถิ่นผมก็มี ก็ไปกินที่สองสาขานี้แทน จนมันปิดไปทั้งคู่...
... ประมาณนี้ครับ รวบรวมเขียนมาจากความจำและความประทับใจล้วน ๆ
จะว่าไป เราเห็นร้านอาหารบุฟเฟต์ปิดไปกี่ร้านแล้วนี่
ตั้งแต่ผมเริ่มปักหลักทำงานที่ที่ทำงานปัจจุบัน ทำให้การเดินทางตอนขากลับบ้านในตอนเย็น ต้องผูกพันกับถนนสีลมมาตลอดเป็นระยะเวลาเกือบยี่สิบปีแล้ว (เดินมาขึ้นรถเมล์ หรือไม่ก็ขึ้นบีทีเอสที่ศาลาแดง-- ที่ทำงานไม่ได้อยู่สีลมนะครับ แต่เดินมาเพราะคิดว่าการขึ้นรถเมล์หรือบีทีเอสจากที่นี่สะดวกสำหรับการกลับบ้านสุดแล้ว รถเมล์มีทั้งคืนด้วย ๕๕๕)
ซึ่งพอรู้ตัวอีกที มื้อเย็นผมก็เที่ยวไปลองกินตามร้านอาหารแบบบุฟเฟต์ซะเป็นส่วนใหญ่มานานนนนน-หลายปีแล้วเช่นกัน โดยพื้นที่ปฏิบัติการหลักจะอยู่ในสีลมนี่แหละ เพราะกินเสร็จก็กลับบ้านได้ง่าย ๆ แต่บางที ก็มีดั้นด้นไปกินที่อื่นบ้างเหมือนกัน แต่เน้นสถานที่ที่สะดวกต่อการกลับบ้านเป็นหลัก
แต่พอรู้ตัวอีกทีเหมือนกัน ก็รู้สึกว่า เอ เหมือนเราจะเป็นตัวปิดร้านเขารึเปล่าหว่า กินจนร้านปิดหนีเราไปหลายร้านแล้ว.... ไม่ใช่นะ แค่บังเอิญเฉย ๆ แหละน่า แหะ ๆ จริง ๆ น่าจะเพราะการแข่งขันที่ดุเดือดบนย่านธุรกิจที่ร้านนั้น ๆ เปิดอยู่ และความโหดร้ายของพิษเศรษฐกิจ ตลอดจน ความยากลำบากของเงื่อนไขของธุรกิจร้านอาหาร ที่ต้องรักษาความนิยมไว้ให้ได้ ถึงจะมียอดลูกค้าที่มากพอที่จะทำให้ยอดขายสูงจนอยู่รอดได้ต่างหาก (ค่าเช่าที่คงแพงด้วย) หลายร้าน/สาขาเองก็ตั้งในทำเลที่ไม่ค่อยดี รวมทั้งอาจจะเป็นทำเลอาถรรพ์อยู่แล้ว (อาถรรพ์เพราะมันทำเลไม่ดีนั่นแหละ- คนไม่ค่อยรู้จัก ไม่ค่อยเดินผ่าน คนน้อย ฯลฯ) ซึ่งพอผมเจอร้าน/สาขาแบบนั้น ผมก็ชอบสิ เพราะคนน้อย เลยไปบ่อย แต่จนในที่สุด ร้านเขาก็คงฝืนตัวเองไปไม่ได้มั้ง
ในช่วงเกือบ 20 ปีที่ผ่านมา ร้านที่เลิกกิจการหรือปิดสาขาไปต่อหน้าต่อตาผม (หมายถึงว่า พอครั้งต่อไปที่เดินไปหมายจะกิน ก็พบว่า ร้านปิดไปแล้ว) มีอยู่เยอะมากทีเดียว จนน่าใจหาย กระทู้นี้ ก็ขอเขียนเพื่อระลึกถึงร้านเหล่านั้นในความทรงจำของผมครับ
ร้านที่เก่าสุด น่าจะเป็น ร้านชาบูชิ สาขาอาคารสีลม 64 ตรงตำแหน่งที่ปัจจุบันเป็นร้านแมคโดนัลด์ (ก่อนเป็นแมคฯ ก็เป็นร้านพิซซามาก่อน แล้วพิซซาก็ไปไม่รอด แล้วกลายมาเป็นแม็คฯ) ชาบูชิสาขานี้ น่าจะเป็นต้นเหตุที่ทำให้ผมเสพติดการกินบุฟเฟต์เลยแหละ เป็นร้านแรกที่ลองเข้าไปกิน แล้วก็ติดใจกับการกินบุฟเฟต์ที่สามารถหยิบอาหารที่วิ่งมาตามสายพานไม่ต้องมีปฏิสัมพันธ์กับพนักงาน ช่วงนั้น ร้านนี้คนแน่นทีเดียว แต่มีเก้าอี้ให้นั่งรอคิวได้ในร้าน ซึ่งก็นั่งรอไม่นาน ก็จะมีคนที่ครบเวลาก็ลุกออก เราก็เข้าไปเสียบแทน หลายครั้งที่ผมเลิกงานดึก แล้วก็เดินเข้าไปกินช่วงเวลาที่ร้านใกล้ปิดแล้ว ได้อยู่เป็นสักขีพยานในการเก็บร้าน ได้เห็นกับตาว่า อาหารบนสายพานที่เหลือ เขาทิ้งเลยทันที! แต่สุดท้ายร้านนี้ก็หายไป... ทั้งที่ผมว่าลูกค้าก็แน่นนะ...
ถัดมาก็ ชาบูชิเหมือนเดิม สาขา อาคาร food channel silom ใกล้ๆ ธ.กรุงเทพฯ สำนักงานใหญ่ ร้านนี้ทำเลค่อนข้างลึกลับมากตัวอาคารต้องเดินเข้าซอยไปนิดหน่อย เป็นทำเลที่คนเดินบนถนนสีลมผ่านไปมา มองข้ามกันง่าย ๆ เลยทีเดียว เป็นร้าน (สาขา) ที่ผมไปกินอยู่นานเชียว คนไม่เยอะ ไปทีไรก็มีโต๊ะว่างตลอด (นั่งเคาน์เตอร์ตลอดแหละ เพราะไปคนเดียว) และเคยพาครอบครัวไปกินตอนปีใหม่ด้วย เป็นความทรงจำดี ๆ ความทรงจำหนึ่งสำหรับครอบครัวผมเลยทีเดียว แต่สุดท้าย คงด้วยความที่ลูกค้าน้อยแหละนะ....ก็...
โคโซชูชิ ร้านในตำนานที่อยู่ยั้งยืนยงคู่กับธนิยะมานาน คงไม่ต้องอธิบายมาก สุดท้าย ปิดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ผมไม่รู้ตัวเลย (นอกใจไปกินที่อื่นซะนานล่ะสิ) ร้านนี้เป็นร้านเดียวที่ผมไม่ได้ไปกินตอนเย็น เพราะบุฟเฟต์เขามีเฉพาะมื้อกลางวัน ก็เลยจะได้กินเฉพาะวันที่ว่าง ๆ สามารถเดินมากินที่นี่ตอนกลางวันได้แบบไม่ต้องรีบมาก
กริลลิคุ ร้านปิ้งย่างชั้นใต้ดินซีพีทาวเวอร์ ที่ตอนนี้เป็นร้านสุคิยะ ร้านนี้รู้มาจากกระทู้รีวิวในพันทิปนี้แหละ เลยตามไปลอกการบ้าน และด้วยความที่ ราคาจับต้องได้ วัตถุดิบคุณภาพดี น้ำจิ้มอร่อย เลยไปเป็นขาประจำร้านนี้อยู่นานเหมือนกันครับ ก่อนที่จะปิดไป
ร้านเพนกวินชาบู ชั้น 1 ซีพีทาวเวอร์ อยู่หลังร้านแม็คฯ ที่ปัจจุบันตรงร้านแม็คฯ ก็ปิดไปแล้วเหมือนกันกลายเป็นเซเวนฯแทน ร้านนี้ผมจำชื่อร้านเป๊ะ ๆ ไม่ได้ครับ ขออภัยอย่างสูง- ค้นในเน็ต บอกว่าเป็นเครือ เพนกวิน อีท ชาบู แต่สาขาตรงซีพีทาวเวอร์ เห็นมีรูปหน้าร้านจากบางเวบ บอกว่า ชื่อร้าน เพนกวินอิจิ ร้านนี้ก็ร้านโปรดผมด้วยเหมือนกัน น้ำจิ้มอร่อยมาก อาหารก็รสชาติดีมาก ทั้งแบบที่ให้เราทำชาบูเอง กับแบบที่เขาทำมาให้
donburi by jirafu ใต้อาคารยูไนเต็ดเซ็นเตอร์ หลายคนคงสงสัย ห้ะ ร้านนี้มีบุฟเฟต์ด้วยเหรอ? มีครับ มีอยู่ช่วงนึง และผมก็ไปอุดหนุนอยู่หลายครั้งทีเดียว ก่อนจะหายหน้าไป (เพราะบุฟฯ ของที่นี่ก็ราคาเอาการอยู่) ล่าสุด เมื่อไม่กี่วันก่อน ผ่านไปที่ตึกนี้ ลองลงไปดู พบว่า ร้านหายไปแล้ว
แถม ชั้นใต้ดินยูไนเต็ดเซ็นเตอร์ เคยมีแมกซ์แวลูด้วย (ปัจจุบันกลายเป็นออฟฟิศเมท) ช่วงหนึ่งที่ผมกลับบ้านดึกบ่อย ๆ จะแวะไปซื้อข้าวกล่องที่นี่ (ลดราคา- เพราะดึกแล้วและใกล้จะหมดอายุ) และนั่งกินในมุมที่เขาจัดให้นั่งกินได้เป็นประจำ (มีไมโครเวฟให้ด้วย สะดวกมาก ซื้อแล้วก็อุ่น แล้วนั่งกินในร้านต่อได้เลย คนที่เคยเข้าแมกซ์แวลูจะนึกภาพออก- แน่นอนว่า ภาพแบบนี้หายไปแล้วเพราะสถานการณ์โควิด) ก่อนที่จะกลับบ้านด้วยรถเมล์เที่ยวดึก และสุดท้าย แม้แต่แมกซ์แวลูก็หนีผมไป T_T
ร้านบุฟเฟต์ในสีลมที่ผมไปมาจนเขาปิดไป ก็คงมีหกร้านข้างต้น (ชาบูชิสองสาขานับเป็นสองร้านนะ) นี่ยังไม่รวมทะเคะเทอิ สาขาสีลมที่ผมไปกินตั้งแต่เปิดร้านใหม่ ๆ จนวันหนึ่งเขาไม่ให้เข้า บอกว่า "ไม่รับวอล์คอิน ต้องจองก่อนเท่านั้น" ก็เลยเลิกไป เพราะนิสัยไม่ชอบจอง ชอบวอล์คอินเป็นหลักแบบนึกอยากกินที่ไหนในวันนั้น เราก็ไปเลย
ขอแถมร้านบุฟเฟต์นอกพื้นที่ ที่ผมเคยไปและก็ประสบชะตากรรมเดียวกัน เฉพาะร้านที่ประทับใจ ดังนี้
ซึบากิยะ สุขุมวิท 33/1 ร้านในตำนานอีกร้านนึงรู้จักจากกระทู้รีวิวในนี้เช่นกัน ร้านซูชิแบบบุฟเฟต์ที่ราคาย่อมเยาและคุณภาพใช้ได้ (ในระยะแรก) ซึ่งสำหรับผมต้องนั่งบีทีเอสไป เพื่อจะไปกินร้านนี้ จำได้ว่า ไปกินอยู่สาม-สี่ครั้ง เคยพาเพื่อนร่วมงานยกโขยงไปกินด้วยตอนมื้อกลางวัน แต่หลังๆ ก็ตามที่มีคนมาบ่นในนี้แหละ ว่า เขาปั้นข้าวก้อนใหญ่มาก เริ่มไม่คุ้ม ก็เลยหายห่างกันไป (ไม่ทราบข่าวคราวเลยนะครับ ว่าร้านนี้ยังอยู่หรือไม่ อาจเป็นร้านเดียวที่รอดจากอาถรรพ์ของผมรึเปล่า?)
ร้านปิ้งย่างจำชื่อไม่ได้ ตรงชั้น 7 มาบุญครองโซนที่มีร้านเกมกับร้านเน็ตเยอะ ๆ ... ชั้น 7 มาบุญครองนี่ ปราบเซียนจริง ๆ ร้านเปลี่ยนกันบ่อยมาก
ชั้น 7 มาบุญครองเหมือนกัน มีอีกสองร้านคือ โกเบชาบูชาบู (ถ้าจำชื่อไม่ผิดนะ) แล้วก็ กลายมาเป็น ทาไดมะ อยู่ตรงริมสุดด้านที่อยู่ฝั่งห้างโตคิวเลย
ร้าน Butcher's อะไรสักอย่างที่สยามเซ็นเตอร์วัน มีสเต๊กแบบบุฟเฟต์ให้ด้วย ไปกินได้แค่สองครั้ง ร้านปิด!
คิมจูปิ้งย่าง สาขาตรงถนนอังรีดูนังต์ แยกวัดปทุมฯ
และ โทคุเซ็นปิ้งย่าง ที่เซ็นทรัลเวิลด์
สองร้านนี้เหมือนกันตรงที่ ผมกินครั้งแรกที่เซ็นทรัลพระรามเก้า แต่พอรู้ว่า ที่ใกล้ๆ ถิ่นผมก็มี ก็ไปกินที่สองสาขานี้แทน จนมันปิดไปทั้งคู่...
... ประมาณนี้ครับ รวบรวมเขียนมาจากความจำและความประทับใจล้วน ๆ