เรื่องมีอยู่ว่าน้องชายได้สอบติด ที่ รร. เตรียมทหาร และต้องใช้เวลาในการเรียน 6-7 ปีและอยู่ที่นั้นเป็นเวลานานซึ่งเรากับน้องชายอายุห่างกัน 6 ปี และพอถึงเวลาที่น้องชายต้องไปเรียนที่นู้น พอเรานึกถึงและคิดเรื่องราวเก่าๆเลยทำให้เราร้องไห้และนอนไม่หลับก่อนที่น้องต้องไปอยู่นู้นเพราะเรากลัวว่าน้องชายจะไปอยู่ที่นั่นแล้วจะเหมือนที่เราดูข่าวกัน และกลัวว่ารุ่นพี่จะรังแก กลัวน้องถูกทำร้าย เรากลัวไปหมดและพอถึงเวลาที่น้องต้องไปเรียนที่นู้น เราก็เข้าไปกอดน้องชายจากทางด้านหลัง เพราะเราไม่อยากให้น้องเห็นเราร้องไห้และเรายังเห็นคนขับรถที่มารับน้องไปเรียนเห็นเรากอดน้องชายเราและแอบดูกอดน้องชายและเขายังถามแม่เรากับน้องชายเป็นแฟนกันเหรอเห็นกอดกันและร้องไห้ด้วย(มันเป็นเรื่องแปลกมากเลยเหรอคะที่พี่น้องกอดกัน คิดได้ไงว่าเป็นแฟนกัน)
ปล.ตอนเด็กๆก็เล่นและกอดกันบ่อยแต่พอโตขึ้นก็เลยไม่ค่อยได้ทำอะไรแบบนี้ส่วนใหญ่จะพูดคุยกันมากกว่าแต่กับพ่อแม่จะกอดเหมือนแค่กับน้องนานๆทีจะได้กอดกันแบบนี้
และขอโทษที่ใช้คำไม่เหมาะสมเขามีความคิดต่ำตมมากเลยที่แบบนี้
พี่สาวกอดน้องชายแท้ๆผิดด้วยเหรอ!!!
ปล.ตอนเด็กๆก็เล่นและกอดกันบ่อยแต่พอโตขึ้นก็เลยไม่ค่อยได้ทำอะไรแบบนี้ส่วนใหญ่จะพูดคุยกันมากกว่าแต่กับพ่อแม่จะกอดเหมือนแค่กับน้องนานๆทีจะได้กอดกันแบบนี้