แม่ไม่รักเราหรือเราคิดไปเอง?

เรื่องมีอยู่ว่า มีผู้ขายคนนึ่งมีอายุแล้วมารับเราเป็นลูกบุญทำ เขามีฐานะ แม่เราซึ่งเป็นหนี้ที่ทิ้งเราไปก็กับมาหาเราในช่วงนั้น เราต้องการความรักจากเขามากเพราะเราขาดตรงนี้ไป 😢 เราขอพ่อบุญธรรมให้เขาทุกอย่าง บ้านช่วยกันสร้างกะพ่อบุญทำ ทุกอย่าง รถ บ้าน เปิดร้านค้าขาย ปล่อยเงินกู้ ลงทุนขายของหลายรอบ แม่จะบอกรักเราเสมอเมื่อเขามีปัญหาและต้องการให้เราช่วยพูดกับพ่อบุญธรรมให้  แม่จะเป็นคนที่รักผัวแกมากไม่ว่าจะกี่คน แล้วผัวใหม่เขาก็มั่งจะไม่ค่อยดีกับเรา แม่เราแอบเอาทองเราไปขาย  5 บาท ตอนนั้นเราอายุ 16-17 ไม่ได้เรียนทำงานเก็บด้วยตัวเอง แม่ไม่เคยส่ง แอบกดเงินเราออกจากบัญชีผัวเขาแอบหยิบเงินเราตอนที่เราหลับ แม่ให้เงินเราแต่ก็ขอยืมกับไป ทุกครั้ง และในที่สุด พ่อบุญธรรมเราป่าว แม่เราขายทุกอย่างที่อยู่ในบ้าน แล้วบอกกับน้องชายพ่อเราว่า ส่งเราเรียน แต่จริงๆ แม่ไม่เคยส่งเราเลย ที่บ้านก็เข้าข้างแม่เพราะเราไม่เคยระบายให้ใครฟัง เราเต็บทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องเรียน เขาบอกว่าเขาจะส่งแต่ไม่ได้สนในความสำคัญ 😢 ผัวเขาอยากได้อะไรเขาให้หมด เราอยากซ่อมเครื่องปริ้นกับเมินเรา และตอนนี้เราไม่เหลืออะไรสั้กอย่าง แม่ก็ยังมาขอเรา เรารักแม่นะแต่แม่ดูไม่รักเราเลยเมื่อไม่มีเงิน จริงๆมันมีมากกว่านี้แต่เราพูดไม่เก่งใช้คำไม่ค่อยจะถูกไม่ไหลออกมามันจุกจนไม่รู้จะพูดอะไร