อยากจะเล่าและแชร์ประสบการณ์โควิคที่ได้เจอกับตัวเองและครอบครัว การจัการของภาครัฐและหน่วยงานต่างๆ

ที่บ้านผมที่ผมพักอยู่ด้วยกับ10คน เดือนสิงหาวันที่8พ่อไม่สบายก่อนต่อมาวันที่9-10แม่ไม่สบายอีกคน เลยติดสินใจซื้อที่ตรวจมาตรวจกันเองในบ้านปรากฏว่าตรวจเจอเชื้อ3คนคือ พ่อ,แม่,หลานสาว ตัวผมเองเลยติดต่อทุกทางไม่ว่าจะโทรไป1330 หรือติดต่อลงทะเบียนกับ สปสช. และก็อีกหลายอย่างทั้งของจังหวัดของเทศบาลพื้นที่ (ผมอยู่ปทุมธานี) ก็ต้องรักษากันเองที่บ้านเพื่อรอโรงบาลสนาม อยู่ยาก็ไม่เห็นมีมาให้ อาหารก็มีมาบ้างไม่มีบ้างบางวันเมื้อเดียวบางวันไม่มี อยู่กัน10คนติดเชื้อไป3อีก7คนก็ต้องกักตัวอยู่ในบ้านเดียวกัน บอกให้กักตัวกลุ่มเสี่ยง แต่ถ้าไม่ออกไปใหนก็คงอดตาย ผมเป็นคนวิ่งหาซื้ออาหารกับยาเกือบทุกวันพอวันที่13ลูกชายคนโตผมมาไม่สบายอีกซื้อที่ตรวจมาตรวจเจออีก(หมดค่าที่ตรวจไปเยอะมาก) ตอนนี้มีคนในบ้านติดไปแล้ว4เหลือ6คนยังรอดแต่ถ้าจะไม่รอดก็เพราะอดตายแน่ ยาอาหารไม่มีมา ผมลงทะเบียนทุกทางที่มี แล้วก็ลงไว้กับโรงบาลศิรืราชขอยาฟาวิฟิราเวียร์ นัดรับผมก็ต้องออกไปเองที่เขานัด วันที่14 ส.ค.พ่อแม่ได้โรงบาลสนามแล้ว(พ่อมีโรคประจำตัวเยอะมาก)เลยประสานขอร้องเขาให้เอาลูกผมกับหลานไปด้วยจะได้มีคนดูแลและเป็นเพื่อนกันเขาก็ให้หลังจากไปกันแล้วติดต่อให้มาพ่นยาฆ่าเชื้อที่บ้านก็ไม่มีมาจนพอมาถึงวันที่16ส.ค.แฟนผมมาติดอีก1คนรวมยอดเป็น5คนแล้ว กักตัวอยู่บ้านข้าวมีมาเมื้อเดียวแล้วเกียบหาย ที่เขากักตัวกันติดๆกันที่อาการหนักหรือทรุดอาจเป็นเพราะว่าขาดยาขาดอาหารผมเจอกับตัว ไม่มียาไม่อาหารจะอยู่ได้หรา งบเอาไปทำไรกันเข้ากระเป๋าหรา ผมดูแลแฟนผมด้วยตัวอย่างเช่นที่เคยทำกับคนในบ้านแต่แรก หาข้าวหายา โชคดีที่ผมมีเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่เคารพแวะเวียนเอาอาหามาให้จะเห็นนิสัยกันก็ตอนลำบากแต่ส่วนมาก็เป็นข้าวสารอาหารแห้งกินแต่ปลาป๋องทุกมื้อหรือจะมาม่าอยู่รสเดียวก็ไม่ไหวก็ต้องออกไปหากินอยู่ดี สรุปแฟนตัดสินใจไปตรวจแบบแลบRt- pcr กับโรงบาลเอกชนเสียไป3,300เผื่ออาจจัได้รักษากับเขาก็ต้องกับบ้านรอผลอีก2-3วันพอรู้ผลก็ต้องมารอเตียงอีก รัฐช่วยไรบ้างไหมหรือช่วยแล้วแต่มาไม่ถึงประชาชนที่เขาเดือดร้อนจิงๆ 1330หรือ สปสช. บอกจะมีข้าว3มื้อ ตอนพ่อแม่ติดมีบ้างไม่มีบ้าง ยิ่งตอนแฟนติดไม่มีมาเลยมีมาเมื้อเดียว คนติดกับคนกักตัวคืออดตายขาดยาขาดอาหาร แล้วบอกให้หยุดกักตัวรักษาที่บ้านแต่ไม่มีไรให้ ไม่ให้ออกกลุ่มเสียงสูงสุดเพราะกลัวไปแพร่เชื้อต่อ แต่ไม่ออกไปคืออดตายยาก็ไม่มีกิน ช่วงอยูาบ้านรักษากันค่าใช้จ่ายทั้งอาหาร ยาหมดไปเยอะมาก เฉพาะที่ตรวจที่ตรวจกันเองในบ้านหมดไปหลายพันมาก3วันตรวจกันที นี้หรือการจัดการกับโรคโควิค งบมีไหมมีมาถึงประชาชนไหมหรือกว่าจะมาถึงเข้ากระเป๋าไปแล้วกี่คน ขอแค่อหารยังมีมาไมถึง ลงทะเบียนไว้หลายที่มา1330ก็บอกมีข้าว3มื้อ สปสช.ก็บอกเช่นกัน ลงกับจังหวัดกับเทศบาลก็ไม่เห็นจะใส่ใจดูแลกันอย่างจิงจัง ขนาดตอนคนติดเชื้อออกไปรอบแรกแจ้งจะมาพ่นยาฆ่าเชื้อที่บ้านก็ไม่มีมา จนที่บ้านติดเพิ่ม คือมาถึงตอนนี้ผมก็เริ่มไม่สบายตั้งแต่1ก.ย.แล้ว คงปลงกับการจัดการอย่างเป็นรูปธรรม แล้วจะหยุดการแพร่เชื้ออย่างไร ต้องออกไปหากิน คนก็ต้องออกไปทำมาหากินต้องกินต้องใช้ ไหนจะภาระหนี้สินต่างๆก็ต้องจ่าย