แต่งร่ายยาวตอนจบให้หน่อยครับ

0 หมายโอบเอื้อมเอารักจำหลักจิต จนเฝ้าคิดเฝ้าคอยละห้อยหา จ่อมจมด้วยหอมหวาน .. แห่งมารยา พร้อมแรงอาวรณ์ช่วง .. โหม-ห้วงใจ 0 และเพื่อว่า .. ใจหนึ่งเมื่อซึ้งหนัก จะเกินกักกุมขวัญ .. เมื่อสั่นไหว ย่อมเผยคว

วัยเด็กนั้นฉันวิ่งล้มนอนกลิ้ง โลกทั้งสิ่งยังเล็กดั่งสนามหญ้า จับจักจั่น วิ่งไล่ลม พรมเวลา ฟ้าก็ว่ากว้างใหญ่ให้เราเล่น ขีดเส้นดินเป็นบ้านตามความฝัน เอียงแก้มยันรับแดดอุ่นละมุนเห็น เสียงหัวเราะปลิวไกลไ

ทานตะวันเฝ้าหมายปองจ้องอาทิตย์ หวังเพียงสิทธิ์ชิดใกล้กลับปั่นป่วน ชะตารักขมขื่นกลืนรัญจวน คิดคร่ำครวญทีท่าเธอสะท้านใจ ท่ามร้อนแดดแผดเผาบรรลัยกัลป์ จะพร้อมหันสมัครภักดิ์เจ้าไถง มีคืนวันดีดีไม่ผละไกล ต

อ้อมแขนหนึ่งตรึงจิตเกินคิดหักคืออ้อมแขนแห่งรักมิผลักไสไอละมุลอุ่นมอบคอยปลอบใจยามอ่อนไหวเหว่ว้าสิ้นราแรง ในฤทัยซาบซึ้งถึงคุณค่าด้วยศรัทธามั่นหมายมิหน่ายแหนงแม้นอื่นใดกลายผันพลันเปลี่ยนแปลงยังสำแดงยึดเห

o หลบแสงหลัวฟ้าดำคืนค่ำก่อน เหมือนไฟฟอนสุมทรวงกลางห้วงหาว เหม่อมองฟ้าเวิ้งว้างร้างหมู่ดาว จันทร์แสงพราวหลบลี้อยู่ที่ใด o ฝอยละอองน้ำค้างพรมพร่างพฤกษ์ ล่วงเลยดึกกลั่นกรองละอองใส ไหลรินหลั่งดั่งว่าน้ำต