เป็นคนไม่มีเพื่อน

เรื่องมันก็นานมาละ แต่ก็รู้สึกเหงา
เราเคยมีเพื่อนสนิทคนนึงแต่ด้วยความที่ไว้ใจมาก เป็นห่วง โทรหา เวลาเพื่อนมากรุงเทพ เราจะเจอกันตลอด นอนด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน
แต่ด้วยความที่ไว้ใจมาก ถึงมากที่สุด เพื่อนหักหลังเราด้วยการเอารูปถ่ายเราไปแอบอ้างคุยกับผู้ชายคนอื่น เอารูปเราไปหลอกคุยกับผู้ชายคนอื่น หลอกครอบครัวผู้ชายซื้อขนมส่งไปให้ครอบครัวผู้ชาย จนเราขอเลิกคบ แต่เพื่อนก็ไม่ได้ง้ออะไรเรานะ แค่ส่งข้อความมาขอโทษ มันทำให้รู้สึกถึงความไม่จริงใจ เราก็เลยห่างๆ ไม่ติดต่อ จนทำให้เพื่อนคนอื่นจู่ๆไม่คุยกับเราเลย หายไปจากเราเลย ก็ไม่เป็นไร ถ้าทางนั้นเค้าไปพูดอะไรแล้วก็เชื่อ เราก็ไม่แคร์อยู่แล้ว ถ้าจะมีเพื่อนแล้วมันทำให้อึดอัด จะฟังความข้างเดียวก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็มีแฟนที่คุยด้วยทุกวัน มีเพื่อนที่ทำงานเพื่อนน้อย เพราะเป็นแผนกเล็กๆ วันๆก็ทำแต่งาน คุยกับคนในออฟฟิศ คุยกับลูกค้า เย็นก็กลับบ้านอยู่กับแฟน ไลน์โทรคุยกับครอบครัว จนวันนึงต้องแต่งงาน ในใจได้แต่คิด เพื่อนเจ้าสาวก็ไม่มี เพื่อนร่วมงานก็น้อย ฝั่งผู้ชายเพื่อนเยอะ สังคมทำงานเค้าใหญ่โต ครอบครัวญาติเยอะ ครอบครัวเรามีกัน 6 คน แล้วเราจะเชิญใครวะ เพื่อนเจ้าสาวยังไม่มีเลย รู้สึกเคว้งๆ โชคดีที่มีโควิด งานแต่งเลยชะลอไปไม่มีกำหนด แต่ก็จดทะเบียนสมรสแล้ว แต่ก็ไม่รู้ ถ้าฝ่ายชายกำหนดวันแต่ง จะหาเพื่อนได้จากไหน หากต้องเชิญจริง ฝั่งเรารวมทั้งที่ทำงานไม่ถึง 20 คนเลย เหงานะบางทีอยากมีเพื่อนคุย ได้แต่เก็บทุกเรื่องไว้ในใจ คุยกับตัวเองทุกวัน เพราะไม่อยากระบายให้ที่บ้านรู้ บางเรื่องก็ไม่อยากคุยกับแฟน อยากมีเพื่อนนัดกินข้าว สังสรรค์ ไปเที่ยว