คุยกับคนคนนึงมา 1 ปี ด้วยความที่เราไม่ค่อยช่างพูดเลยคุยกันแบบเรื่อย ๆ จนกระทั่งรู้สึกว่า ควรพัฒนาต่อเป็นขั้นต่อไป แรก ๆ ก็ปกติเราก็ไม่ได้ถามเรื่องส่วนตัวกันมากนัก แต่ก็อยากรู้ จนวันนึงมานั่งคุยกันเขาถามเรา เราก็ตอบประมาณ 70% ส่วนเค้าก็ตอบประมาณ 50%  เราก็ไม่ได้อะไรก็ถือว่าโอเคในระดับนึง เพราะวัยที่ต่างกัน ก็คุยกันเรื่อยมาจนสนิทและเข้าใจกันมากขึ้นด้วยความอยากรู้เราก็ถามเรื่องส่วนตัวเยอะขึ้น แต่เค้าไม่ยอมบอก ส่วนเค้าก็ถามเรากลับ เราเลือกที่จะตอบเพราะคิดว่า ถ้าจะคบกันเราก็ต้องทำความรู้จักกันให้มากกว่าตอนแค่คุยกัน 

            เราก็ลองถามมาเรื่อย ๆ คำตอบก็คือ ไม่บอก พูดไปเรื่องอื่น และอื่นๆ เราเลยเลือกที่จะเลิกถาม เพราะรู้ว่าเค้าไม่น่าตอบ จนช่วงหนึ่งเดือนมานี้ที่เรารู้สึกว่า เราเหมือนคนไม่รู้จักตัวเขา ไม่รู้ตัวตนอะไรเลย นอกจากชื่อ อาชีพ และที่พักอาศัย และจนตอนนี้เรื่องส่วนตัวของเขาที่รู้ก็แค่ 50%  ส่วนเค้ารู้เรื่องส่วนตัวเราเกิน 90% และเราก็คุยกันน้อยลง เดือนนี้ได้โทรคุยแค่ 2 ครั้ง โดยที่เรานั่งฟังเค้าทำนู้นนี่  ไม่ได้คุยอะไรกันมากกว่านั้น สุดท้ายก็วางสายไป แชทในไลน์ ก็แค่มอนิ่งตอนเช้า จากนั้นเค้าก็หายไป ไม่อ่าน ไม่ตอบ แล้วจบวันข้ามวันใหม่ เลยยิ่งทำให้คิดมากไปอีกว่าเราควรจะทนอยู่ต่อไปไหม และปัญหาอีกอย่างคือ เรารักเค้าไปแบบมาก ๆ แล้ว และตอนนี้มันรู้สึกเจ็บปวดมาก ๆ เพราะเหมือนเราไม่ใช่แฟน แต่เป็นแค่คนไม่รู้จักกันที่มาสวัสดีตอนเช้ากันแค่นั้น  

       ก่อนนอนเราจะเข้าไปดูในไลน์เขา ก็จะเห็นเขาอ่านแล้วไม่ได้ตอบแล้วก็ร้องไห้ทุกคืนเลย 😭😭😭

       เราควรหยุด และเดินตามทางของตัวเอง หรือยอมทนให้มันผ่านช่วงนี้ไปก่อนดีคะ ?