พยายามจนท้อแล้วค่ะ เราควรจะไปยังไงต่อดี

*กระทู้ของเราอาจจะทำให้บางคนจิตตกได้นะคะ*
ทางนี้เป็นเด็กค่ะ อายุประมาณ11-14ปี ตอนประมาณ2-3ปีที่แล้วเคยเป็นเด็กไม่เอาไหนค่ะ เลยคิดว่าจะลองเปลี่ยนตัวเอง ก็ลองเปลี่ยนตัวเองหนักๆเลยค่ะ ทำงานหักโหมมากจนร่างกายไม่ได้รับการพักผ่อน เกมไม่เล่น ขนมไม่กิน ทำงานไม่หลับไม่นอนเพราะหวังว่าจะทำให้พ่อกับแม่ภูมิใจให้ได้ เป็นที่รักของทุกคน สุดท้ายเราพยายามแค่ไหน เราก็เป็นเด็กไม่เอาไหนในสายตาทุกคนอยู่ดี จนเราเป็นโรคซึมเศร้าได้1ปีแล้วค่ะ ทางนี้ไปหาจิตแพทย์กี่รอบๆอาการก็ไม่ดีขึ้นเลย เรากลับมาคิดกลับตัวเองว่า เราพยายามไปทำไมสุดท้ายก็ต้องตาย ใช้ชีวิตให้คุ้มไม่ดีกว่าหรอ แต่ทำไงได้ล่ะคะ เราทะเยอทะยานมากเกินไปจนกลับลำไม่ทันแล้วค่ะ เราไม่มีชีวิตของตัวเองแล้ว เราให้พ่อแม่และทุกคนที่รู้จักไปแล้ว เราก็แค่อยากจะเป็นเด็กคนนึงที่เล่นเกม มีความสุขกับพ่อและแม่ ใช้ชีวิตสงบๆอยู่ที่บ้านกับพี่สาว ไม่ก็สร้างบ้านอยู่กับเพื่อนสนิท นอนอยู่บนเตียงดูหนังกับเพื่อนและแมวตัวเองทั้งวัน ทำอาหารกินกันเอง แต่ตอนนี้มันตรงข้ามมากๆค่ะ มีคนไล่ให้ไปตายด้วยค่ะ ถ้าตายแล้วได้ฝันถึงชีวิตแบบนั้น มันจะดีรึเปล่าคะ คิดเรื่องตายวนไปวนวนมาหลายรอบแล้วค่ะในปีนี้ เราจะใช้ชีวิตต่อไปยังไงดีคะ