เรารู้สึกว่าบ้านไม่ใช่เซฟโซนสำหรับเราเลย ต้องท้าวความก่อนว่า เมื่อก่อนเราเคยไปเช่าบ้านอยู่2คนกับแฟน คบกับได้5ปี เราท้อง ในปีนั้นแฟนเราต้องไปเกณฑ์ทหารและรับใช้ชาติเพราะผ่อนผันมาหลายปีแล้ว เราเลยต้องย้ายกลับมาอยู่บ้านที่เคยอยู่รวมกับย่าและพ่อของเรา เพราะเราขับรถไม่เปน เดินทางไปไหนต้องมีคนขับรถพาไป แต่ช่วงแรกคลอดแม่เราได้พาไปอยู่ด้วยเพราะต้องอยู่ไฟและช่วยเลี้ยงก่อน (แม่กับพ่อแยกกันอยู่) ตอนแรกก้ตัดสินใจว่าจะอยู่กับแม่ยาวๆไปเลย แต่เจอโควิคทำให้ต้องย้ายออก แม่ไปอยู่กับแฟนใหม่ของเขา จนตอนนี้แฟนเราปลดประจำการทหารแล้ว แฟนเราและพ่อออกไปทำงานทุกวัน ตัวเราเองอยู่บ้านกับลูกและย่า เราทะเลาะกับย่าทุกวัน ในทุกวันต้องมีเรื่องราวที่ทำให้มีปากเสียงกันทุกวัน ยกตัวอย่างแบบเบาๆ เช่น ลูกเรานอนกลางวันอยู่ย่าได้เคาะประตูเสียงดังถามเราว่ากินข้าวหรือยัง ลูกเราตกใจตื่นและไม่นอนต่ออีกเลย เราเข้าใจในความเป็นห่วงแต่แทนที่เราจะมีเวลากินข้าวกลายเป็นว่าไม่ได้กินเพราะต้องดูลูก ใครเลี้ยงลูกจะรู้ดีว่าเวลาว่างของคนเลี้ยงเด็กคือตอนที่เด็กหลับ
ในบางวันเราหิวข้าวมากไปดูกับข้าวที่พ่อซื้อมาตอนเช้าย่าของเราได้เอาแกงจืดกับแกงส้มมารวมกันย่าให้เหตุผลว่ามันเป็นกับข้าวอย่างเดียวกัน
ไม่ใช่แค่เรื่องกับข้าว่ น้ำดื่มเรามีหน้าที่กรอกน้ำใส่ขวดวันไหนทีเราทำไม่ทัน ย่าจะกรอกน้ำประปาใส่ขวดแล้วนำไปแช่ตู้เย็น เราถามว่าทำทำไมย่าให้เหตุผลว่ากรอกใส่ตู้เย็นไว้เก็บไว้ล้างจานได้ เราฟังเหตุผลที่แกให้มาถึงกับทรุด เราต้องเทน้ำทั้งหมดในตู้เย็นทิ้งเพราะไม่อยากดื่มน้ำประปา
อีกอย่างนึงย่าเป็นคนที่ชอบดื่มแอลกอฮอล์ซึ่งแกดื่มทุกวันวันไหนที่เมามากจะพูดมากเป็นพิเศษเวลาที่เราป้อนข้าวให้ลูกย่าจะต้องมาชวนลูกเราเล่นจนไม่เป็นอันกินข้าวกินปลา ยังมีอีกหลายวีรกรรมที่ไม่ได้พิมพ์รายละเอียดเช่นพูดด่าคำหยาบคาย
จนบางทีเราควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ เราได้เถียงกลับด้วยถ้อยคำหยาบคายเหมือนกัน เราไม่อยากเจอเหตุการณ์เหล่านี้อีกแล้วอยากจะย้ายบ้านออกไปให้เร็วที่สุดแต่ก็สงสารพ่อเพราะพ่ออยู่กับลูกสาวเราพ่อมีความสุขมากทุกครั้งที่ได้ยินเสียงหัวเราะของลูกสาวเราพ่อจะยิ้มและมีความสุขไปกับเด็กคนนี้ เราคิดว่าถ้าวันไหนเราย้ายออกไปพ่อคงจะเหงามากคงจะคิดถึง ความผูกพันที่พ่อกับลูกสาวเรามีให้กันมันให้พ่อมีความสุข แต่อีกด้านหนึ่งการที่เรายอมอดทนอยู่กับย่าต้องฟังคำด่าคำบ่นมีปากเสียงกันทุกวันเราไม่มีความสุขเลย
ในตอนเย็นของทุกวันเรามักจะหาเรื่องออกจากบ้าน ไปเที่ยว ไปซื้อของ ไปไหนก็ได้ที่ไม่ต้องอย บ้าน รู้สึกว่าอยู่ข้างนอกมีความสุขมากๆไม่อยากกลับบ้านเลย
ถ้าเป็นคนที่อ่านอยู่คุณจะตัดสินใจยังไงคะ จะทนเพื่อความสุขของพ่อ หรือจะออกไปเพื่อความสุขของตัวเอง ?
ไม่เคยสบายใจเลยสักวันตั้งแต่อยู่บ้านหลังนี้มา
ในบางวันเราหิวข้าวมากไปดูกับข้าวที่พ่อซื้อมาตอนเช้าย่าของเราได้เอาแกงจืดกับแกงส้มมารวมกันย่าให้เหตุผลว่ามันเป็นกับข้าวอย่างเดียวกัน
ไม่ใช่แค่เรื่องกับข้าว่ น้ำดื่มเรามีหน้าที่กรอกน้ำใส่ขวดวันไหนทีเราทำไม่ทัน ย่าจะกรอกน้ำประปาใส่ขวดแล้วนำไปแช่ตู้เย็น เราถามว่าทำทำไมย่าให้เหตุผลว่ากรอกใส่ตู้เย็นไว้เก็บไว้ล้างจานได้ เราฟังเหตุผลที่แกให้มาถึงกับทรุด เราต้องเทน้ำทั้งหมดในตู้เย็นทิ้งเพราะไม่อยากดื่มน้ำประปา
อีกอย่างนึงย่าเป็นคนที่ชอบดื่มแอลกอฮอล์ซึ่งแกดื่มทุกวันวันไหนที่เมามากจะพูดมากเป็นพิเศษเวลาที่เราป้อนข้าวให้ลูกย่าจะต้องมาชวนลูกเราเล่นจนไม่เป็นอันกินข้าวกินปลา ยังมีอีกหลายวีรกรรมที่ไม่ได้พิมพ์รายละเอียดเช่นพูดด่าคำหยาบคาย
จนบางทีเราควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ เราได้เถียงกลับด้วยถ้อยคำหยาบคายเหมือนกัน เราไม่อยากเจอเหตุการณ์เหล่านี้อีกแล้วอยากจะย้ายบ้านออกไปให้เร็วที่สุดแต่ก็สงสารพ่อเพราะพ่ออยู่กับลูกสาวเราพ่อมีความสุขมากทุกครั้งที่ได้ยินเสียงหัวเราะของลูกสาวเราพ่อจะยิ้มและมีความสุขไปกับเด็กคนนี้ เราคิดว่าถ้าวันไหนเราย้ายออกไปพ่อคงจะเหงามากคงจะคิดถึง ความผูกพันที่พ่อกับลูกสาวเรามีให้กันมันให้พ่อมีความสุข แต่อีกด้านหนึ่งการที่เรายอมอดทนอยู่กับย่าต้องฟังคำด่าคำบ่นมีปากเสียงกันทุกวันเราไม่มีความสุขเลย
ในตอนเย็นของทุกวันเรามักจะหาเรื่องออกจากบ้าน ไปเที่ยว ไปซื้อของ ไปไหนก็ได้ที่ไม่ต้องอย บ้าน รู้สึกว่าอยู่ข้างนอกมีความสุขมากๆไม่อยากกลับบ้านเลย
ถ้าเป็นคนที่อ่านอยู่คุณจะตัดสินใจยังไงคะ จะทนเพื่อความสุขของพ่อ หรือจะออกไปเพื่อความสุขของตัวเอง ?