เริ่มแรกเลยค่ะ ตอนนั้นเราอยู่ม.3แล้วมีผล.นึงซึ่งมาชอบเราเขาอายุมากกว่าเราเป็นรอบเลยค่ะ แม่ก็ให้คุยเราก็บอกเราไม่อยากคุยแต่สุดท้ายเหมือนสถานการณ์มันบีบบังคับค่ะ ก็คุยก็แบบมีปัญหากับเราเรื่อยๆเพราะเราก็มีคนชอบหรือปลื้มอยู่เขาก็มาวุ่นวายในช่วิตเรามาก เราก็ทนเพราะแม่บังคับให้คุยจนตอนนี้เราอยู่ปี1แล้วค่ะ เชื่อไหมเราร้องไห้มาตลอดระยะเวลาที่แม่บังคับให้เราคุย คือเราก็บอกแม่ตรงๆทุกอย่างว่าเราไม่ได้ชอบ ไม่ได้คิดอะไร แต่แม่ก็ยังบังคับให้คุย เราเปิดใจคุยกับแม่หลายครั้งมากค่ะ ว่าหนูขอเป็นคนเลือกเองได้ไหม ร้องไห้ เสียใจเขาก็เห็นก็รู้ว่าเราเสียใจมากที่แม่มาบังคับเราแบบนี้แต่เขาก็ยังให้เราคุยแล้วคือในระยะเวลาที่เราคุยเคาก็มีคนที่ชอบแล้วแอบคบสุดท้ายแม่ก็ด่าว่าเราจนถึงขั้นทุบตีเรา แม่ไม่เคยเปิดโอกาสให้คนอื่นเข้ามาในชีวิตเราเลยเราพยายามพูดบอกว่าทำไมไม่เปิดโอกาสให้คนอื่นบ้างเราแค่คุยมันไม่ได้เสียหายอะไร แต่เขาก็ไม่เปิดโอกาสค่ะบังคับเราบอกว่าอย่าให้รู้ว่าคุยกับใครไม่งั้นก็คอยดู เราเคยคิดหนีออกจากบ้านบ่อยมากค่ะ เพราะเราร้องไห้ทุกคืน แล้วตอนนี้ก็คิดออกจากบ้าน มีใครออกจากบ้านไปแล้วเป็นไงบ้างคะ
มีใครเคยโดนพ่อแม่ปิดกั้นทุกอย่าง แล้วมีใครเคยคิดหนีออกจากบ้านไหมคะ