เราเข้าใจคนที่ใช้ยาเบื่อสัตว์นะ.เพราะเราก็เป็นคนนึงที่ได้รับผลกระทบจากแมวจรอย่างมากเช่นกัน.มันชอบมาที่บ้านเยอะมาก.บางทีแอบเข้ามาอ้วกในบ้าน.ขึ้นไปบนบ้านบ้าง.มาไล่กัดกันขี้แตกเยี่ยวแตก.แม่กับเราก็ต้องมาคอยล้างทั้งๆที่ไม่ได้เลี้ยง.ยอมรับว่าเราบ่นและโมโห.ทั้งเอาไม้ไล่.ก้อนหินขว้าง.แต่ก็ไม่เคยทำร้ายรุนแรง.จะดักไปปล่อยก็ยากเหลือเกิน
ล่าสุดแอบเข้ามาในรถเราตอนที่พ่อกับแม่เรากำลังขนของลงจากรถ.มันอยุ่ในรถเราทั้งคืน.ทั้งฉี่ทั้งวิ่งไปทั่วในรถ.เบาะเป็นรอยเล็บรอยเท้าเต็มไปหมด.ที่สำคัญฉี่โครตเหม็น.ล้างอัดฉีดเน้นที่ร้านเรื่องภายในรถ.ก็ยังมีกลิ่นเหม็นติดอยุ่เลย.เราก็ชอบทำบุญทำทาน.สวดมนต์ก่อนนอน.กลัวบาปกลัวกรรมมาตลอด.แต่ก็ยังอดไม่ได้ที่อยากจะเบื่อมันให้ตาย.คนที่ไม่เคยเจอปัญหาแบบนี้ไม่มีทางเข้าใจหรอก.คิดแต่ว่าใจร้ายโหดร้ายเกินมนุษย์.ลองมองอีกมุมดูบ้างนะคะ(ใจเขาใจเรา).อย่าเพิ่งว่าคนอื่นถ้าตัวเองยังไม่เคยเจอกับปัญหาที่ทั้งน่าเบื่อและน่ารำคาญ.แบบที่คนอื่นต้องเจอมาตลอดหลายปีอย่างเราเป็นตัวอย่าง(ฝากไว้เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดกันค่ะ)