คิดว่านักกีฬาคนไหน passion เเรงที่สุดสำหรับคุณอดีตจนถึงปัจจุบันคับ????

คือว๊ากและกรี๊ดกันแรงมากกกกก คือมันเป็น passion ของความกระหายชัยชนะอย่างแท้จริง กลัวทีมไทยเจอ passion แบบนี้ไปแล้วจะสติหลุดกลัวจะหงอไปเลยครับ

เกิดความสงสัยสำหรับกีฬาเพราะทั้งสองรายการจัด 4 ปีครั้งเหมือนกัน แต่รายการไหนยิ่งใหญ่และขลังที่สุดสำหรับวอลเลย์บอลทั้งทีมชายและทีมหญิง

นอกจากฝีมือที่จะมาเป็นอันดับหนึ่ง ความมั่นใจก็เป็นสิ่งสำคัญของนักกีฬา เราอยากทราบว่ามีนักตบลูกยางคนไหนบ้างที่ยังเล่นอยู่ในปัจจุบัน ที่ชอบ เหวี่ยง วีน ว้าก ใส่คู่ต่อสู้หรือเพื่อนร่วมทีมบ้างครับ? ปล.ขอน

สมมติว่า (อดีต)โค้ชที่มีอยู่รู้ตัวว่าฝีมือไม่ถึงและไม่มีใครอยากมาคุมทีมเพราะกลัวโดนด่า สมาคมจะแก้ปัญหายังไง -หาโค้ชต่างชาติ หรือ -เอาอดีตนักกีฬาอย่างป้ากิฟท์มาคุมแก้ขัดไปก่อน หรือมีวิธีไหนอีกมั้ยครับ

จากโอลิมปิกที่ผ่านมา ทำไมไม่ค่อยเห็นไหลหลังฟาดๆแบบป้าจิ๊ ป้าหม่า ป้าจุนจิงเลยย เห็นมีแค่อคิน แต่อคินก็รุ่นๆเดียวกันกับป้าพวกนั้น อยากรู้ว่าเด็กใหม่ๆมีใครไหลแบบฟาดๆแบบนั้นบ้าง

ชอบpassion แต่ละคนมาก  ตั้งใจสุด  ไม่มียิ้มๆเอาใหม่ อยากเห็นpassion แบบนี้ในทีมชาติ

เสียดาย รอบสี่ทีม อ่อมไก่มาก โปเเลนด์ สู้อิตตาลี่ไม่ไม่ได้เลย ทรงบอล เบสิค บล็อค การทำคะเเนน อิตทุบเอาทุบเอา เมื่อวานคิดว่า โปต้องเล่นดีกว่านี้ เพราะ ตีคม บล็อคป้าน้อย บีหลัง สองสาว เเต่ใดๆคือ อ่อม เ

Passion สำคัญนะเราว่า. ส่งพลังกันและกันให้นักกีฬาสู้ไม่ถอย พลาดก็หงุดหงิดบ้าง แต่ไม่มีหงอ สายตาดูลุกโชน แบบ กุจะสู้ ถึงแม้จะดูอ่อนกว่า ก็สู้. คนดูสัมผัสได้เลย แพ้ชนะ ไม่สำคัญ ถ้าเต็มที่.