อาการชอบเพื่อนมันเป็นยังไง

คือมีเพื่อนผู้ชายอยู่หนึ่งคนค่ะเป็นเพื่อนตอนสมัยม.3อยู่ห้องเดียวกันค่ะ ม.4ก็ได้อยู่ห้องเดียวกัน ม.5ก็เหมือนกันค่ะ คนนี้เป็นเพื่อนผู้ชายที่ดีที่สุดเลยค่ะขอใช้นามสมมุติว่ากรีนนะคะ ก็มีแกล้งกันหยอกๆนิดหน่อยก็ธรรมดาทั่วไปแต่หลังๆมามันก็ไม่ธรรมดาแล้วนะ0-0 คือเข้าเคยมาช่วยเหลือเราในเรื่องต่างๆ คอยช่วยยกเวลาเรายกของหนักๆ(ตอนโรงเรียนแจกนมนี่วิ่งถือกล่องนมอันเบ้อเร้อมาแล้วบอกว่าเดี๋ยวช่วยถือ)เวลาเราโดนรังแกก็คอยมาช่วยเรา(ช่วยแบบพระรองเกาหลีแบบเจรจาหน้าโหดๆ)ซึ่งไอคนที่รังแกนี่คืออีกคนที่เข้ามาพัวพัน ปกติเราจะเป็นคนแปลกๆแบบ ร่างเริงสดใสรักเพื่อนแต่ชอบอยู่คนเดียว โลกส่วนตัวสูง เวลากลับบ้านก็จะไปทางที่คนไม่ค่อยเยอะแต่พอมีคนผ่านกลับ(ยังไม่พ้นเขตโรงเรียน)ซึ่งเขาก็จะคอยเดินตามกลับมาทุกวันเลย เพื่อนในห้องพอเห็นขึ้นมาก็เอาไปแซวว่าเราเป็นแฟนกันหรือไม่ก็บอกว่าเราชอบกัน ก็แซวกันอยู่อย่างนั้นแต่เขาก็ยังทำอยู่เรื่อยๆเราถามเขาว่าไม่กลัวคนแซวหรอเขาบอกว่าไม่ ซึ่งเวลาโดนเพื่อนแซวเขาจะไม่ออกอาการอะไรแค่บอกว่าไม่ใช่ๆเฉยๆคนที่เดือดพุดๆก็มีแต่เรานี้แหละแต่ถ้าแซวหนักๆก็มีแก้มแดงบ้างแหละเราก็ไม่รู้นะว่าตอนที่โดนแซวเขายิ้มหรือเปล่าเพราะเขาใส่แมสแล้วไม่ค่อยยิ้มด้วยแต่เวลาเขาไม่มาเราก็รู้สึกเปลี่ยวๆนะแบบวันทั้งวันไม่คิดอะไรคิดถึงแต่เขาเพราะเราอยู่ด้วยกันตลอดเวลาเราคิดว่ามันอาจจะเป็นแค่อาการเหงา ส่วนอีกคนเรียนเก่งหน้าตาดีมีทุกอย่าง(เตี้ยกว่าอีกคนนิดหน่อย)อีนี่ชอบแกล้งเรามากแบบเวรี่ๆมากไม่ค่อยใส่ใจเราและไม่เห็นเราเป็นผู้หญิงด้วยมั้งแกล้งแบบบางครั้งเลือดเลยก็มีแค่มันก็ทำให้เรามีความสุขนะแต่มันโครตแบบ..ขี้แกล้งอ่ะแล้วทำแค่เราคนเดียวด้วย แล้วบางทีแกล้งก็แบบใกล้ชิดไปไหมคือมันนั่งข้างๆเราแล้วเขียนอยู่ดีๆแย่งดินสอไปเฉยแล้วเราพยายามเอาคืนมันก็ไม่ให้จนเราโดนครูด่า0_0เพื่อนทั้งห้องหันมามองแล้วยิ้มกันใหญ่ บางวันเราแย่งดินสอคืนมาได้มันก็ตะเอาคืนเราเลยยืดสุดแขนมันก็แบบกอดเลยแล้วคือหน้ามันอยู่ข้างๆเลยแบบตอนนั้นคิดว่า'กุยังไม่เคยโดนผู้ชายคนไหนมาใกล้ตัวกุขนาดนี้เลยย!!' เราเลยพยามยื่นดินสอออกไปให้ไกลที่สุดอีกมือหนึ่งพยามดันมันออกไป แล้วตอนนั้นครูผู้ชายเห็นพอดีเลยบอกว่า'เธอจะไปกอดผู้หญิงแบบนั้นไม่ได้นะ!'แล้วเราก็พยายามอธิบายครูก็เข้าใจมันก็ขอโทษ(ชอบครูผู้ชายเพราะแบบนี้แหละ)แล้วตอนนั้นอายแถบอยากจะผลิกแผ่นดินหนีคือครูสอนสุขศึกษาแบบ...ถ่ามีคนเข้าใจอ่ะนะ เพื่อนในห้องแบบบางคนยิ้มบางคนจะบ้าตายเพราะฟิน(มั้ง) แล้วมันก็ชอบพูดทะลึ่งใส่เราไอเรามันก็อยากรู้ยากเห็นอ่ะแล้วก็หมดกันความใสที่สะสมมา มันเคยชมเราแปลกๆด้วยนะว่า'ผมเธอนิ่มเหมือนขนแมวเลยอ่ะ'คือแบบ'อีโรคจิต!!'เราพูดแบบนั้นไป.. คือเขินอ่ะ กลับมาอีกหนึ่งคน(คนแรกที่พูดถึง)มันก็ชมเเราว่า'ตัวเธอหอมดีนะใช้น้ำหอมอะไรหรอ'นี้ก็โรคจิตอีกคนเราไม่ได้ใช้น้ำหอมอะไรเลยนะ(อาบน้ำยังไม่ใช้สบู่เลย)เราก็คิดเล่นๆมันจะเอาเราไปต้มกินเปล่าวะ

เรื่องก็เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆคนแรกจากสุภาพๆเริ่มรุกหนักขึ้น คนสองอย่าไปพูดถึงเลย..ใช้เยี่ยงทาส!!  ตอนนี้คนรู้จักถึงคู่จิ่น2คู่มากขึ้นจนตอนนี้เด็กโรงเรียนอื่นยังรู้เลย มีการแบ่งเรือละ (ขอใช้นามสมมุติผู้ชายคนแรกว่ากรีน ผู้ชายคนสองธัน ส่วนเราส้นเท้า)เรือกรีน×ส้นเท้า(ตรีน)เรือธัน×ส้นเท้า(ตรีน) ถ้ามากกว่านี้คงทำป้ายแล้วมั้ง555(อย่าเป็นจริงล่ะ)

ถามตามหัวข้อเลยค่ะ แล้วอยากรู้ด้วยคุณอยู่เรือไหน(เล่นๆ)
คนแรกเป็นสุภาพบุรุษ ขี้เล่น
คนสองขี้แกล้งและโครต