คือเราแค่อยากจะเล่าถึงประสบการณ์ความรักที่เราเจอ
ตอนนั้นเราอยู่ปีสอง เราคบกับแฟนที่มีอายุมากกว่ามากๆ เราแอบรู้ว่า เขาไปรับเพื่อนเราในคืนที่ฝนตก
เราได้ยินจากปากเพื่อนเรานางหลุดปากพูดเรื่องนี้ เหมือนเราคุยกันเรื่องทดสอบผู้ชายคนนึง แล้วอยู่ดีๆนางก็พูดขึ้นมาว่า วันนั้นฝนตกแฟนแกอ่ะเป็นคนมารับฉันนะ คือเรารู้แค่ว่าเขามีแชทคุยกันแหละแต่ไม่ได้คิดอะไรเยอะ มันทำให้เราโกรธมากได้เเต่นับในใจให้ใจเย็น เราถามว่าทำไมถึงได้ไปรับกัน นางบอกว่า วันนั้นฝนตกนางกำลังจะกลับบ้าน อยู่ดีๆแฟนเราก็ทักหานาง นางก็เลยบ่นๆว่าจะกลับบ้านแต่ฝนตกกลับบ้านไม่ได้ แฟนเราก็เลยอาสาไปรับ แต่พีคกว่านั้นคือ เขาเเวะโรงแรมกันจ้า ฉันถามว่าแวะทำไม ทำไมต้องเเวะ นางบอกว่าก็แค่อยากรู้เหมือนกัน แต่ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นนะ แค่เเวะเฉยๆ ไม่ได้ทำไรจริงๆ ทำก็พยายามถามสุดๆบอกเราเถอะเราจะได้ช่วยแก้ปัญหานี้ถูก เขาพูดอะไรกับเทอบ้าง นางบอกว่าเขาไม่ได้รักเรานะ เขาแค่สงสารเราเฉยๆ พอได้ยินประโยคนี้เราเสียใจมากได้เเต่นิ่งและเงียบ เราโมโหมากหูดับเหมือนโลกดำไปหมดเพิ่งเข้าใจความรู้สึกนี้อ่ะ
เราเจอแฟนแฟนก็ถามว่าเราเป็นอะไรเราก็นิ่งไม่ตอบ เขาก็ไม่ได้สนใจอะไร เราเงียบเป็นอาทิตย์จนวันหนึ่งเราก็เห็นแชทเขาคุยกับเพื่อนเราอีกค่ะเราขอดูเขาก็บอกเห็นป่ะไม่มีอะไร ที่คุยก็จะได้ถามก็จะได้รู้ไงว่าเทอโกหกมั้ย เราพูดขึ้นว่าแล้ววันไหนไปรับทำไม วดขานิ่งแแล้วก็ตอบมาว่าก็สงสารน้องจะกลับบ้านแต่ฝนตก แต่คุณพาเขาไปโรงเเรมอะนะ ไปทำไรกันอ่ะถามจริง เขาตอบว่าไม่ได้ทำไรนะ แค่แวะเฉยๆ เเวะแปบเดียว ไม่ได้ทำไรจริงๆ แล้วที่บอกไม่ได้รักแค่สงสารละคืออะไร นางก็ตอบว่าเทอเชื่อเพื่อนเทอหรอ? เทอเชื่อคนเเบบนั้นหรอ ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกนะ เเล้วเขาก็เปลี่ยนเรื่อง เราบอกให้เขาเลือก ถ้าเลือกเพื่อนเราเราจะได้ไป สรุปเขาก็เลือกเรา แต่เราไม่รู้ว่าหลังจากนั้นเขาคุยกันต่อมั๊ย แต่สิ่งที่เราเสียไปจากบทเรียนนี้คือ เสียเพื่อน เสียความเชื่อใจ ตั้งแต่นั้นมาเรามองเขาเป็นอีกคนไปเลย
เราแค่อยากจะแชร์ประสบการณ์ที่เราเคยเจอมาค่ะ เพราะตอนนี้เราก้าวผ่านคนคนนี้มาแล้วแต่เขาก็เป็นบทเรียนสำคัญอีกหนึ่งบทเรียนค่ะ ขอบคุณคนที่อ่านมันจนจบนะคะ
แค่อยากจะเล่า…..
ตอนนั้นเราอยู่ปีสอง เราคบกับแฟนที่มีอายุมากกว่ามากๆ เราแอบรู้ว่า เขาไปรับเพื่อนเราในคืนที่ฝนตก
เราได้ยินจากปากเพื่อนเรานางหลุดปากพูดเรื่องนี้ เหมือนเราคุยกันเรื่องทดสอบผู้ชายคนนึง แล้วอยู่ดีๆนางก็พูดขึ้นมาว่า วันนั้นฝนตกแฟนแกอ่ะเป็นคนมารับฉันนะ คือเรารู้แค่ว่าเขามีแชทคุยกันแหละแต่ไม่ได้คิดอะไรเยอะ มันทำให้เราโกรธมากได้เเต่นับในใจให้ใจเย็น เราถามว่าทำไมถึงได้ไปรับกัน นางบอกว่า วันนั้นฝนตกนางกำลังจะกลับบ้าน อยู่ดีๆแฟนเราก็ทักหานาง นางก็เลยบ่นๆว่าจะกลับบ้านแต่ฝนตกกลับบ้านไม่ได้ แฟนเราก็เลยอาสาไปรับ แต่พีคกว่านั้นคือ เขาเเวะโรงแรมกันจ้า ฉันถามว่าแวะทำไม ทำไมต้องเเวะ นางบอกว่าก็แค่อยากรู้เหมือนกัน แต่ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นนะ แค่เเวะเฉยๆ ไม่ได้ทำไรจริงๆ ทำก็พยายามถามสุดๆบอกเราเถอะเราจะได้ช่วยแก้ปัญหานี้ถูก เขาพูดอะไรกับเทอบ้าง นางบอกว่าเขาไม่ได้รักเรานะ เขาแค่สงสารเราเฉยๆ พอได้ยินประโยคนี้เราเสียใจมากได้เเต่นิ่งและเงียบ เราโมโหมากหูดับเหมือนโลกดำไปหมดเพิ่งเข้าใจความรู้สึกนี้อ่ะ
เราเจอแฟนแฟนก็ถามว่าเราเป็นอะไรเราก็นิ่งไม่ตอบ เขาก็ไม่ได้สนใจอะไร เราเงียบเป็นอาทิตย์จนวันหนึ่งเราก็เห็นแชทเขาคุยกับเพื่อนเราอีกค่ะเราขอดูเขาก็บอกเห็นป่ะไม่มีอะไร ที่คุยก็จะได้ถามก็จะได้รู้ไงว่าเทอโกหกมั้ย เราพูดขึ้นว่าแล้ววันไหนไปรับทำไม วดขานิ่งแแล้วก็ตอบมาว่าก็สงสารน้องจะกลับบ้านแต่ฝนตก แต่คุณพาเขาไปโรงเเรมอะนะ ไปทำไรกันอ่ะถามจริง เขาตอบว่าไม่ได้ทำไรนะ แค่แวะเฉยๆ เเวะแปบเดียว ไม่ได้ทำไรจริงๆ แล้วที่บอกไม่ได้รักแค่สงสารละคืออะไร นางก็ตอบว่าเทอเชื่อเพื่อนเทอหรอ? เทอเชื่อคนเเบบนั้นหรอ ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกนะ เเล้วเขาก็เปลี่ยนเรื่อง เราบอกให้เขาเลือก ถ้าเลือกเพื่อนเราเราจะได้ไป สรุปเขาก็เลือกเรา แต่เราไม่รู้ว่าหลังจากนั้นเขาคุยกันต่อมั๊ย แต่สิ่งที่เราเสียไปจากบทเรียนนี้คือ เสียเพื่อน เสียความเชื่อใจ ตั้งแต่นั้นมาเรามองเขาเป็นอีกคนไปเลย
เราแค่อยากจะแชร์ประสบการณ์ที่เราเคยเจอมาค่ะ เพราะตอนนี้เราก้าวผ่านคนคนนี้มาแล้วแต่เขาก็เป็นบทเรียนสำคัญอีกหนึ่งบทเรียนค่ะ ขอบคุณคนที่อ่านมันจนจบนะคะ