คือหนูมีญาติเป็นคนพิการค่ะ พี่เขาเดินไม่ได้ เป็นผู้หญิงค่ะ ตอนนี้อายุ 39 ปีค่ะ
สาเหตุที่ทำให้พี่เขาเป็นแบบนี้เพราะ ได้ยินแม่บอกว่าคุณยาย(แม่พี่เขา) กินยาอะไรนี่แหละแบบประมานว่าไม่รุ้ว่าตัวเองท้องทำให้พี่เขาพิการตั้งแต่กำเนิด
ตอนเด็ก็ได้เล่นกับพี่เขาเวลายายหนูเอาหนูไปเล่นไปให้เลี้ยงพอโตมาตั้งแต่ ป.4 หนูก็ไปเบ่นกับพี่เขาบ่อยทุกวัน ไปดูทีวีบ้านพี่เค้า ไปคุยเล่น ตอน ป.6 เคยพาเพื่อนไปเล่นบ้านพี่เขา พี่เขาจะเป็นคนที่แบบจินตนาการสูงคือชอบดูทีวีก็จะชอบแต่งเรื่องผีเรื่องอะไรมาเล่าให้เราฟัง ชอบใส่ไข่เรื่องต่างๆ คือเค้าเป็นคนประมาณนี้
พอไปพี่เขาก็เล่าเรื่องผี พอออกมาเพื่อนถามหนูว่า เมิงทำไมเล่นกับเขาได้ คือมันเป็นความชินของเราอะอยุ่ด้วยแล้วก้สบายใจดีทั้งไปอยู่เป็นเพื่อนเพราะเค้าไม่มีคนคุยด้วยดูแต่ทีวีเดินไปไหนก้ไม่ได้ได้แต่คลานไปมาในบ้าน ปัจจุบันเราก็ไปเล่นบ้างแต่นานๆที เราก็จะไปช่วยทำโทรสัพให้พี่เขาเช่นโหลดเพลงสอนนู่นๆหลายๆอย่างในการเล่นโทรสัพ คือญาติพี่เขาหรือหลานก็ทำให้ได้นะ แต่ก็ต้องเป็นหนูตลอดเพราะอาจถูกจริตมั้งเวลาโหลดเพลงให้  มีครั้งนึงหนูเคยถามว่าชาติหน้าพี่อยากเกิดมาเดินได้ปกติมั้ย เค้าบอกอยากมากๆ เค้าจะไปเที่ยวรอบโลกเลยถ้าเค้าเดินได้ แบบความรุ้สึกนี้คือมันเก้บกดอะที่ไปไหนไม่ได้
หนูเลยบอกพี่เขาต่อ พี่รู้มั้ยเกิดมาพิการทำบาปหนัก อาจจะฆ่าตบตีพ่อแม่หรือทำอะไรมา
พี่เขาบอกว่าพี่เขาสวดมนสั้นก่อนนอนนะ คือพี่เขาไม่ได้เรียนอ่านหนังสือไม่ค่อยออกแต่พี่เขามีข้อดีคือความจำดีสอนอะไรเป็นไวจำแม่น พี่เขาชอบเราเรื่องคนดูถูกพี่เขาต่างๆแล้วก้ร้องให้ออกมาถึงพี่เขาจะร่าเริงดูทีวีในห้องปรบมือแปะๆแต่ในใจก้คงเจ็บอะ เกิดมาพิการเหมือนตายทั้งเป้นเลย คือหนูจะช่วยหรือแนะนำธรรมมะอะไรพี่เขาดี พี่เขาจะได้บุญมากๆ