คือเราอยู่กับแม่แล้วก็พี่เเล้วก็พ่อเลี้ยง แต่ตอนนี้พี่ผมไปอยู่กับแฟน ปกติเเล้วผมต้องไปช่วยยายขายของผมจะไปเวลา 09:00น.-20:00น. เสาร์-อาทิตย์ 16:00-20:00 ผมทำงานอย่างนี้มาเป็น 3 ปี โดยที่นานๆทีจะได้หยุด ผมเหนื่อยมาก ผมไม่มีเวลาทำการบ้าน บางวันผมถึงบ้านผมก็นอนเลยเพราะเหนื่อยจริงๆ ผมก็เคยบอกแม่กับยายดูเเล้วว่าผมขอวันหยุดให้ผมหน่อย แค่วันเดียวก็ได้ ยายกับแม่ผมก็ไม่ให้      บางวันผมกลับมาจากบ้านก็ต้องทำงานบ้าน ผมก็บอกแม่ผมขอไม่ทำได้มั้ย แม่ก็เอาแต่บ่นผมบอกแม่ก็เหนื่อยเหมือนกัน ผมลืมบอกว่าแม่ผมตอนแรกทำธุรกิจส่วนตัวเปิดร้านอาหาร แต่สถานการตอนนี้ทำให้แม่ไม่สามารถเปิดร้านได้ เลยเอาผลไม้ไปขายซึ่งยายก็ขายผลไม้อยู่เเล้ว ในแต่ละอาทิตย์ยายผมต้องไปเอาผลไม้ประมาณ1-2ครั้ง วันนั้นผมก็ต้องเฝ้าร้านคนเดียวขายคนเดียว พอมาถึงผมก็ต้องช่วยยกลง มันไม่ใช่เบาๆเลย แต่เเม่ผมไม่ได้ช่วยยก   มีแต่ ผม พ่อเลี้ยง ลุง ตา ที่ช่วยยก แล้วช่วงนี้เรียนออนไลน์ผมก็ต้องออกจากบ้านสายเพราะผมเรียน ผมออกประมาณ 13:00 ยายก็บ่นผมเป็นบทสวดเลย  ผมเลยอธิบายยายไปว่าผมก็ต้องเรียนไงเลยออกมาช้า ถ้าวันไหนหนูไม่เรียนเเล้วมาช้าค่อยบ่นได้มั้ย
ยายก็หาว่าผมเถียงเเล้วเอาไปฟ้องแม่ผม ผมก็โดนบทสวดไปอีกชุดใหญ่ ผมก็แค่อยากจะบอกว่าผมก็เหนื่อย เรียนก็ต้องเรียน งานก็ต้องทำ มันไม่ง่ายเลยนะ ผมอยากคุยกับแม่ให้รู้เรื่องอ่ะครับ ผมควรทำไงดีครับ