ตอนนี้สมองตึงมากๆ ไหนจะเรื่องเรียน เรื่องเงิน ครอบครัว อยู่คือเหมือนตาย รบกวนช่วยอ่านให้จบก่อนนะคะ
ตอนนี้อยากข้ามๆได้เพราะอันนี้บอกเรื่องนิสัยพ่อเลี้ยง
ตอนนี้อยู่มัธยม อยู่ต่างประเทศอยู่กับแม่แท้ๆและพ่อเลี้ยง พ่อจริงๆทิ้งไปก่อนเราเกิด มีปัญหาคือมาต่างประเทศไม่ทัน เลยไม่ได้เรียน1ปีค่ะ แต่เรียนช้ากว่าเพื่อน มาอยู่ได้7เดือนแล้วส่วนแม่มาอยู่ได้ก่อน1ปีรวมตอนนี้ก็เกือบ2ปี เพื่อนไม่มีสักคน ตอนนี้ปิดเทอมอยู่ พ่อเลี้ยงนิสัยแย่มาก แม่เราดูแลเขาดีนะ ไม่ได้ขออะไรมากนอกจากสิ่งของที่สำคัญจริงๆ ตื่นตี2มาทำงานบ้าน ดูแลบ้านทำอาหารดีทุกอย่าง เสื้อผ้าก็เตรียมให้ แต่พ่อเลี้ยงขี้งกมาก ตอนที่มานี้เขาไม่เคยพาไปร้านอาหารเลย ไม่เคยพาไปเที่ยว คือก่อนที่แม่จะแต่งงานกับเขา เขาซื้อสีมาให้สองกล่องค่ะ แค่นั้น แม่กับเราอยากได้จักรยานเพื่อปั่นไปโรงเรียนส่วนแม่จะได้ไปตลาดใกล้ๆ ก็ต้องขอประมาณ5เดือนกว่าจะได้ คอมพิวเตอร์ตอนแรกไม่มีเลย แต่น้องเขาเอามาให้ เขาใช้ประมาณ9ปี แต่ไม่ค่อยได้ใช้เลยยกมาให้ รอโหลดหน้าจอตอนใส่พาสเวิร์ดประมาณ8นาทีที่เหลือคิดเอาเอง เขาไม่ซื้อให้ใหม่ แล้วต้องใช้เรียนออนไลน์ด้วย 7เดือนคือไปห้างประมาณ3ครั้ง ไปซื้อเสื้อผ้าเพราะไม่ได้เอาเสื้อผ้ามามากนัก เขาก็บ่นว่าจะซื้ออะไรนักหนา ไปตลาดจะซื้ออาหารแม่จะเดินดูของเขาก็รีบเดินมากๆ คือเร่งให้รีบซือแล้วรีบกลับ ตอนนั้นเขาเจอเพื่อนก็ชี้มาทางแม่แล้วอารมณ์เสียใส่ ประมาณแบบจะซื้ออะไรนักหนา
ต่อมาเรื่องมือถือ เครื่องนี้คือตั้งแต่ปี2015ล่ะ มันตกหลายรอบก็จะเอาไปซ่อม แล้วก็อารมณ์เสีย ค่าซ่อมประมาณ130ยูโร ห้างนี้ใหญ่มาก มีของขายเยอะและเสื้อผ้าดีและลดราคาอยู่ที่นี้ แต่เขาไม่เคยพาเรากับแม่มาเลย แม่ก็ไปเดินดูมือถือ เพราะว่าราคาเครื่องใหม่ราคาใกล้เคียงค่าซ่อม เขาถามว่าจะซื้อใหม่ทำไม ทั้งที่แม่ไม่ได้บอกจะซื้อใหม่ เขาเถียงกับแม่ลั่นห้าง จนเราต้องบอกให้เบาๆ เพราะคนอื่นมองเยอะมากๆ เลยกลับบ้านไม่ได้ซ่อมเลยไม่มีมือถือใช้ ที่ใช้นี้คือคอม เงินที่ให้ไปซื้อเสื้อผ้ากับอาหาร เขาให้50ยูโรรวมทั้งวัน เสื้อผ้าจำเป็นมากเพราะตอนนี้มีอยู่ประมาณ5ชุดจนคนทักว่าทำไมใส่แต่ชุดซ้ำๆ แค่เสื้อยืดก็10เหรียญแล้ว บ้านคือเล็กมาก ห้องนั่งดูทีวีอยู่รวมกับห้องครัว ติดประตู ห้องครัวเล็กเท่าห้องน้ำ ไม่มีประตูกั้น มีห้องเก็บของ2 อีกอันอยู่ห้องใต้บรรได ห้องน้ำ1 ห้องนอนสอง 2 ถ้าเทียบกับบ้านน้าที่ไทยคือยังไม่เท่าบ้านข้างล่างเขาด้วยซ้ำ แม่ไม่ได้เอาเงินติดมาเลยเงินในบัญชีเลยที่เหลือนั่นก็คือเงินพ่อเลี้ยงเหมือนกันแต่ยังไม่คืน ตอนนี้เครียดมาก ดอกไม้1ยูโรก็หงุดหงิด แม่ทำสวนหลังบ้านที่ทำได้เพราะเพื่อนบ้านให้ยืมเครื่องมือ ใกล้ๆบ้าน มีสวนสนุกมาตั้งได้แต่เดินดูเขาไม่ให้เล่นเครื่องเล่นอะไรเลย คือเดินอย่างเดียวแล้วกลับ บอกว่าไร้สาระ เปลืองเงิน
คือเขามีเงินนะ เกษียนแล้ว ได้เดือนละ50000หมื่น เงินเก็บก็หลักสิบล้านขึ้น แต่แค่หนังสือเรื่องanatomyที่เราสนใจยังซื้อให้ไม่ได้ ไม้ถูบ้านใช้มาปีนึงละ ยังจะเก็บมาใช้ ทิชชู่ที่เช็ดน้ำมูกเขาก็เก็บมาใช้ ผมเส้นนึงเห็นแล้วก็ต้องมาเดินถู แล้วก็ใช้เครื่องดูดฝุ่นซ้ำอีกทีคือดังมาก จะออกนอกบ้านก็ไม่ได้เพราะแม่ยังไม่ได้สอบใบขับขี่ก็ต้องเขาแหละที่ขับ ขับแบบเหมือนอยู่บนเครื่องบิน เดือนนึงคือออกบ้านไม่เกินสามครั้งรวมซื้อวัตถุดิบทำอาหาร มีsupermarketอยู่ใกล้บ้านแต่บางอย่างที่ต้องการคือไม่มีขาย เรื่องที่เขาจ่ายให้ก็แค่ค่าเครื่องบิน ทำเอกสารต่างๆ แค่นี้แหละ ส่วนโรงเรียนเรียนฟรี อย่าเพิ่งเทียบว่าคนอื่นลำบากกว่าน้องเยอะอะไรเลยนะคะ คนอื่นอาจดีกว่าด้วยซ้ำ
มันมีอีกหลายเรื่องมากๆๆๆ แต่จะเยอะไป ตอนนี้คือประสาทจะแตกอยู่แล้ว บวกกับแม่ที่เป็นวัยทองแม่ด่าเกือบทุกวัน เรื่องการเรียนก็ต้องเรียนช้ากว่าเพื่อน ทำงานช้าไปอีก คือสถานการณ์ตอนนี้แย่มาก คือหย่าได้หย่าเลย เขาบ่นแม่กับเรามากๆ แม่อายุ50แล้วแม่เคยทำงานมาก่อนแม่บอกว่าจะหาเงินโดยการทำงานนั้นดู ก็คือปั่นจักรยานไปทำงานลูกค้า เขาไม่ยอมหรอกที่จะเปิดร้านเล็กๆให้ แค่ดอกไม้เขาไม่ซื้อให้ก็ไม่รู้จะทำงานยังไง ตอนนี้อยากเป็นแพทย์ ต้องต่อม.3แต่ตอนนี้เริ่มหมดหวังแล้วเพราะเขาไม่พูดภาษาอังกฤษ มีแต่เพื่อนที่พูดได้สองคน ไหนจะต้องสอบ มีแต่ภาษาต่างประเทศหนังสือไม่มีอ่านเลย คือต้องเก่งใน3ปี แล้วพ่อเลี้ยงไม่ได้พาไปเรียนภาษาเพิ่ม มีที่โรงเรียนช่วยสอนแต่มันไปช้ามาก คำยากๆทางการแพทย์ แค่เรียนที่ไทยก็ยากแล้วแล้วนี้จะขนาดไหน โดยไม่มีภาษาอังกฤษด้วย แค่นี้ก็เครียดอยู่แล้ว พ่อกับแม่จะเลิกกันอีกเงินก็ไม่มีเลิกไปจะอยู่ยังไงค่ากินใช้ แล้วกว่าที่เราจะทำงานได้ อีกหลายปี คือเดาเลยว่าอยู่ได้ไม่ถึงสองปี แม่บอกว่าจะพยายามรั้งไว้จนกว่าเราจะสามารถหาเงินได้ แต่ก็ไม่รู้จะถึงตอนนั้นไหม ภาษาแม่กับเรายังไปไม่ถึงไหนเลย เราฝึกในyoutubeแต่มันไม่เท่ากับการเรียนจริงๆหรอก แน่นอนคือไม่มีทางกลับไปที่เชียงใหม่อีกแน่ๆญาติๆคนอื่นช่วยไม่ได้เพราะเขาก็แย่เหมือนกัน มีลูกหลานต้องดูแล คืออยู่วัดแหละที่ทำได้ เครียดมากๆ ใครมีวิธีอะไรช่วยบอกหน่อยนะคะ ที่บอกมาไม่ได้อยากให้เห็นใจ แค่บอกปัญหาตอนนี้ว่าใครมีคำแนะนำอะไรได้บ้าง เล็กๆน้อยๆก็ได้ค่ะ อาจจะให้ข้อมูลได้ไม่มาก เพราะตอนนี้คิดไม่ออกแล้วจะพิมพ์อะไรต่อแล้วค่ะ
เพิ่มเติมนะคะ แม่แต่งงานกันเพราะรักนะคะ พ่อเลี้ยงจะได้มีคนมาดูแลด้วยเพราะแก่แล้วค่ะ เราตกลงกันแล้วว่าถ้าอายุ18จะแยกออกจากบ้านและหางานทำเป็นค่าใช่จ่ายส่วนตัวค่ะ บ้านหลังนี้ซื้อไว้นานมากแล้วค่ะ ที่จริงรายได้ประมาณ7หมื่นนะคะ แต่เสียค่าภาษีค่ะ รวมค่าน้ำค่าไฟแล้วนะคะ เลยไม่ต้องจ่ายค่าเช่า ที่แม่ทำงานไม่ได้เพราะเรื่องภาษาด้วยค่ะ แต่แม่บอกว่าปีหน้าแม่จะทำงานให้ได้ค่ะ ที่แม่ยังไม่ได้ทำงานเพราะแม่ต้องดูแลสามีที่บ้านด้วย อาหารแม่ต้องทำทุกอย่างค่ะ แม่มีปัญหาสุขภาพค่ะ แต่แม่ต้องไปหาหมอที่ไทยค่ะ เพราะค่าผ่าตัดถูกกว่ามาก แม่เลยยังไม่พบแพทย์ค่ะ ตอนนี้ถือสิทธิเป็นลูกบุญธรรมนะคะ จดทะเบียนสมรสตามกฏหมาย ซึ่งแม่และพ่อเลี้ยงต้องเป็นคนดูแลอยู่แล้วค่ะ และสิ่งที่ขอนั้นไม่ได้ขออะไรมากมายนอกจากสิ่งที่จำเป็นที่ต้องใช้จริงๆค่ะ เสื้อผ้านั้นมีสำหรับหน้าหนาว3หน้าร้อน2และอีกตัว1สำหรับใส่อยู่บ้านค่ะ ที่จริงอยู่อีกประเทศนึงนะคะไม่ใช่อิตาลี ขอไม่บอกชื่อประเทศนะคะเพราะว่ากลัวคนรู้จักจะมาอ่านค่ะ
เครียดมากๆชีวิตจะไปต่อได้อีกไหม
ตอนนี้อยากข้ามๆได้เพราะอันนี้บอกเรื่องนิสัยพ่อเลี้ยง
ตอนนี้อยู่มัธยม อยู่ต่างประเทศอยู่กับแม่แท้ๆและพ่อเลี้ยง พ่อจริงๆทิ้งไปก่อนเราเกิด มีปัญหาคือมาต่างประเทศไม่ทัน เลยไม่ได้เรียน1ปีค่ะ แต่เรียนช้ากว่าเพื่อน มาอยู่ได้7เดือนแล้วส่วนแม่มาอยู่ได้ก่อน1ปีรวมตอนนี้ก็เกือบ2ปี เพื่อนไม่มีสักคน ตอนนี้ปิดเทอมอยู่ พ่อเลี้ยงนิสัยแย่มาก แม่เราดูแลเขาดีนะ ไม่ได้ขออะไรมากนอกจากสิ่งของที่สำคัญจริงๆ ตื่นตี2มาทำงานบ้าน ดูแลบ้านทำอาหารดีทุกอย่าง เสื้อผ้าก็เตรียมให้ แต่พ่อเลี้ยงขี้งกมาก ตอนที่มานี้เขาไม่เคยพาไปร้านอาหารเลย ไม่เคยพาไปเที่ยว คือก่อนที่แม่จะแต่งงานกับเขา เขาซื้อสีมาให้สองกล่องค่ะ แค่นั้น แม่กับเราอยากได้จักรยานเพื่อปั่นไปโรงเรียนส่วนแม่จะได้ไปตลาดใกล้ๆ ก็ต้องขอประมาณ5เดือนกว่าจะได้ คอมพิวเตอร์ตอนแรกไม่มีเลย แต่น้องเขาเอามาให้ เขาใช้ประมาณ9ปี แต่ไม่ค่อยได้ใช้เลยยกมาให้ รอโหลดหน้าจอตอนใส่พาสเวิร์ดประมาณ8นาทีที่เหลือคิดเอาเอง เขาไม่ซื้อให้ใหม่ แล้วต้องใช้เรียนออนไลน์ด้วย 7เดือนคือไปห้างประมาณ3ครั้ง ไปซื้อเสื้อผ้าเพราะไม่ได้เอาเสื้อผ้ามามากนัก เขาก็บ่นว่าจะซื้ออะไรนักหนา ไปตลาดจะซื้ออาหารแม่จะเดินดูของเขาก็รีบเดินมากๆ คือเร่งให้รีบซือแล้วรีบกลับ ตอนนั้นเขาเจอเพื่อนก็ชี้มาทางแม่แล้วอารมณ์เสียใส่ ประมาณแบบจะซื้ออะไรนักหนา
ต่อมาเรื่องมือถือ เครื่องนี้คือตั้งแต่ปี2015ล่ะ มันตกหลายรอบก็จะเอาไปซ่อม แล้วก็อารมณ์เสีย ค่าซ่อมประมาณ130ยูโร ห้างนี้ใหญ่มาก มีของขายเยอะและเสื้อผ้าดีและลดราคาอยู่ที่นี้ แต่เขาไม่เคยพาเรากับแม่มาเลย แม่ก็ไปเดินดูมือถือ เพราะว่าราคาเครื่องใหม่ราคาใกล้เคียงค่าซ่อม เขาถามว่าจะซื้อใหม่ทำไม ทั้งที่แม่ไม่ได้บอกจะซื้อใหม่ เขาเถียงกับแม่ลั่นห้าง จนเราต้องบอกให้เบาๆ เพราะคนอื่นมองเยอะมากๆ เลยกลับบ้านไม่ได้ซ่อมเลยไม่มีมือถือใช้ ที่ใช้นี้คือคอม เงินที่ให้ไปซื้อเสื้อผ้ากับอาหาร เขาให้50ยูโรรวมทั้งวัน เสื้อผ้าจำเป็นมากเพราะตอนนี้มีอยู่ประมาณ5ชุดจนคนทักว่าทำไมใส่แต่ชุดซ้ำๆ แค่เสื้อยืดก็10เหรียญแล้ว บ้านคือเล็กมาก ห้องนั่งดูทีวีอยู่รวมกับห้องครัว ติดประตู ห้องครัวเล็กเท่าห้องน้ำ ไม่มีประตูกั้น มีห้องเก็บของ2 อีกอันอยู่ห้องใต้บรรได ห้องน้ำ1 ห้องนอนสอง 2 ถ้าเทียบกับบ้านน้าที่ไทยคือยังไม่เท่าบ้านข้างล่างเขาด้วยซ้ำ แม่ไม่ได้เอาเงินติดมาเลยเงินในบัญชีเลยที่เหลือนั่นก็คือเงินพ่อเลี้ยงเหมือนกันแต่ยังไม่คืน ตอนนี้เครียดมาก ดอกไม้1ยูโรก็หงุดหงิด แม่ทำสวนหลังบ้านที่ทำได้เพราะเพื่อนบ้านให้ยืมเครื่องมือ ใกล้ๆบ้าน มีสวนสนุกมาตั้งได้แต่เดินดูเขาไม่ให้เล่นเครื่องเล่นอะไรเลย คือเดินอย่างเดียวแล้วกลับ บอกว่าไร้สาระ เปลืองเงิน
คือเขามีเงินนะ เกษียนแล้ว ได้เดือนละ50000หมื่น เงินเก็บก็หลักสิบล้านขึ้น แต่แค่หนังสือเรื่องanatomyที่เราสนใจยังซื้อให้ไม่ได้ ไม้ถูบ้านใช้มาปีนึงละ ยังจะเก็บมาใช้ ทิชชู่ที่เช็ดน้ำมูกเขาก็เก็บมาใช้ ผมเส้นนึงเห็นแล้วก็ต้องมาเดินถู แล้วก็ใช้เครื่องดูดฝุ่นซ้ำอีกทีคือดังมาก จะออกนอกบ้านก็ไม่ได้เพราะแม่ยังไม่ได้สอบใบขับขี่ก็ต้องเขาแหละที่ขับ ขับแบบเหมือนอยู่บนเครื่องบิน เดือนนึงคือออกบ้านไม่เกินสามครั้งรวมซื้อวัตถุดิบทำอาหาร มีsupermarketอยู่ใกล้บ้านแต่บางอย่างที่ต้องการคือไม่มีขาย เรื่องที่เขาจ่ายให้ก็แค่ค่าเครื่องบิน ทำเอกสารต่างๆ แค่นี้แหละ ส่วนโรงเรียนเรียนฟรี อย่าเพิ่งเทียบว่าคนอื่นลำบากกว่าน้องเยอะอะไรเลยนะคะ คนอื่นอาจดีกว่าด้วยซ้ำ
มันมีอีกหลายเรื่องมากๆๆๆ แต่จะเยอะไป ตอนนี้คือประสาทจะแตกอยู่แล้ว บวกกับแม่ที่เป็นวัยทองแม่ด่าเกือบทุกวัน เรื่องการเรียนก็ต้องเรียนช้ากว่าเพื่อน ทำงานช้าไปอีก คือสถานการณ์ตอนนี้แย่มาก คือหย่าได้หย่าเลย เขาบ่นแม่กับเรามากๆ แม่อายุ50แล้วแม่เคยทำงานมาก่อนแม่บอกว่าจะหาเงินโดยการทำงานนั้นดู ก็คือปั่นจักรยานไปทำงานลูกค้า เขาไม่ยอมหรอกที่จะเปิดร้านเล็กๆให้ แค่ดอกไม้เขาไม่ซื้อให้ก็ไม่รู้จะทำงานยังไง ตอนนี้อยากเป็นแพทย์ ต้องต่อม.3แต่ตอนนี้เริ่มหมดหวังแล้วเพราะเขาไม่พูดภาษาอังกฤษ มีแต่เพื่อนที่พูดได้สองคน ไหนจะต้องสอบ มีแต่ภาษาต่างประเทศหนังสือไม่มีอ่านเลย คือต้องเก่งใน3ปี แล้วพ่อเลี้ยงไม่ได้พาไปเรียนภาษาเพิ่ม มีที่โรงเรียนช่วยสอนแต่มันไปช้ามาก คำยากๆทางการแพทย์ แค่เรียนที่ไทยก็ยากแล้วแล้วนี้จะขนาดไหน โดยไม่มีภาษาอังกฤษด้วย แค่นี้ก็เครียดอยู่แล้ว พ่อกับแม่จะเลิกกันอีกเงินก็ไม่มีเลิกไปจะอยู่ยังไงค่ากินใช้ แล้วกว่าที่เราจะทำงานได้ อีกหลายปี คือเดาเลยว่าอยู่ได้ไม่ถึงสองปี แม่บอกว่าจะพยายามรั้งไว้จนกว่าเราจะสามารถหาเงินได้ แต่ก็ไม่รู้จะถึงตอนนั้นไหม ภาษาแม่กับเรายังไปไม่ถึงไหนเลย เราฝึกในyoutubeแต่มันไม่เท่ากับการเรียนจริงๆหรอก แน่นอนคือไม่มีทางกลับไปที่เชียงใหม่อีกแน่ๆญาติๆคนอื่นช่วยไม่ได้เพราะเขาก็แย่เหมือนกัน มีลูกหลานต้องดูแล คืออยู่วัดแหละที่ทำได้ เครียดมากๆ ใครมีวิธีอะไรช่วยบอกหน่อยนะคะ ที่บอกมาไม่ได้อยากให้เห็นใจ แค่บอกปัญหาตอนนี้ว่าใครมีคำแนะนำอะไรได้บ้าง เล็กๆน้อยๆก็ได้ค่ะ อาจจะให้ข้อมูลได้ไม่มาก เพราะตอนนี้คิดไม่ออกแล้วจะพิมพ์อะไรต่อแล้วค่ะ
เพิ่มเติมนะคะ แม่แต่งงานกันเพราะรักนะคะ พ่อเลี้ยงจะได้มีคนมาดูแลด้วยเพราะแก่แล้วค่ะ เราตกลงกันแล้วว่าถ้าอายุ18จะแยกออกจากบ้านและหางานทำเป็นค่าใช่จ่ายส่วนตัวค่ะ บ้านหลังนี้ซื้อไว้นานมากแล้วค่ะ ที่จริงรายได้ประมาณ7หมื่นนะคะ แต่เสียค่าภาษีค่ะ รวมค่าน้ำค่าไฟแล้วนะคะ เลยไม่ต้องจ่ายค่าเช่า ที่แม่ทำงานไม่ได้เพราะเรื่องภาษาด้วยค่ะ แต่แม่บอกว่าปีหน้าแม่จะทำงานให้ได้ค่ะ ที่แม่ยังไม่ได้ทำงานเพราะแม่ต้องดูแลสามีที่บ้านด้วย อาหารแม่ต้องทำทุกอย่างค่ะ แม่มีปัญหาสุขภาพค่ะ แต่แม่ต้องไปหาหมอที่ไทยค่ะ เพราะค่าผ่าตัดถูกกว่ามาก แม่เลยยังไม่พบแพทย์ค่ะ ตอนนี้ถือสิทธิเป็นลูกบุญธรรมนะคะ จดทะเบียนสมรสตามกฏหมาย ซึ่งแม่และพ่อเลี้ยงต้องเป็นคนดูแลอยู่แล้วค่ะ และสิ่งที่ขอนั้นไม่ได้ขออะไรมากมายนอกจากสิ่งที่จำเป็นที่ต้องใช้จริงๆค่ะ เสื้อผ้านั้นมีสำหรับหน้าหนาว3หน้าร้อน2และอีกตัว1สำหรับใส่อยู่บ้านค่ะ ที่จริงอยู่อีกประเทศนึงนะคะไม่ใช่อิตาลี ขอไม่บอกชื่อประเทศนะคะเพราะว่ากลัวคนรู้จักจะมาอ่านค่ะ