คือ เรามีลูกพี่ลูกน้องที่เป็นลูกของป้า 4 คน แล้วย่าเราต้องรับผิดชอบเกือบทุกอย่าง ย่าเรามีหลาน 6 คน มีเรากับน้องแล้วลูกป้าอีก4คน เรากับน้องคนละแม่กันแต่แม่เราสองคนทิ้งไปทั้งคู่ พ่อเราเสียไปหลายปีแล้ว เรากับน้องเราย่าเลร้ยงมาตั้งแต่เด็กๆเพราะพ่อเราทำงานหาเงินส่งเรากับน้อง เหตุผลที่เราเกลียดลูกพี่ลูกน้องเรานั้นเพราะ พ่อของเขาชอบมาโรคจิตกับเราในเชิง18+ แล้วชอบด่าย่าเราทั้งๆที่อาศัยย่าเราอยู่ ย่าเราทำทุกอย่าง ลูกเขาก็มากินอยู่กับย่าเรา หนึ่งในลูกของเขาเป็นผู้ชายย่าเราจึงรักมากทำอะไรก็ตามใจไปหมด เราเบื่อเวลาที่มีอะไรก็จะต้องไปแบ่งเขา เพราะปกติเขาก็ไม่เคยแบ่งเราเลย แต่เราต้องแบ่งทุกครั้ง ทั้งๆที่ไม่ใช่น้องแท้ๆไม่ใช่เราไม่มีน้ำใจนะ แต่เวลาเขามีก็เคยคิดที่จะแบ่งเราแล้วเขากินดีกว่าเราอีก เวลาที่คนที่พ่อเราเคยทำงานด้วยโอนเงินมาให้เรา ย่าเราก็จะเอาเงินไปซื้อกับข้าวแต่ต้องทำเผื่อลูกพี่ลูกน้องเราด้วย เราว่ามันไม่ยุติธรรมนะ เพราะเป็นเงินเรา ถ้าซื้อกินแค่เราน้องและย่าเราจะไม่ว่าเลย บางทีนะซื้อของให้ลูกพี่ลูกน้องเราดีกว่าซื้อให้เราสะอีกทั้งที่เป็นเงินของเรา เราผิดไหมที่รู้สึกแบบนี้ เรารู้สึกว่าพ่อแม่เขาควรรับผิดชอบมากกว่านี้มั้ย