คือเรามีเเฟนคนนึงค่ะ บอกก่อนเลยว่าฐานะเราดีพอสมควร ส่วนเเฟนค่อนข้างไม่มี(ไม่ได้ดูถูกนะคะ)แฟนเราพ่อเขาเสียตั้งเเต่เด็ก แม่เขาก็ไม่อยู่กับเขา เขาจะมีเเค่ยายกับอา เราเรียนอยู่จังหวัดนึงแฟนเป็นคนอีกจังหวัดเเต่ตามมาอยู่กับเรา มาทำงานใกล้ๆเรา บอกก่อนว่าเงินเดือนแฟนไม่ถึงหมื่นค่าห้องเราเป็นคนจ่าย(หนูมีรายได้12000+) เเฟนเราเขาไม่มีมอไซต์จะมีเเค่รถหนูใช้ไปทำงาน คือเราจะมีความรู้สึกเเบบ อาเขาอะชอบเเบบโทรมาขอตังค์ให้ซื้อนู้นซื้อนี่ให้ลูกเขา(เป็นหลานแฟนเรา)พอเเฟนเราไม่ให้เขาจะชอบโทษเราว่าเป็นเพราะเรา และยายก็จะชอบโทรมาขอตังค์บ่อยๆเพราะเหมือนอาเขาไม่ให้(อาเขาทำงานรับจ้างจะมีงานเฉพาะตอนเขาจ้าง) ส่วนตัวเราอยากได้อะไรเราไม่เคยขอเขาเราจะซื้อเอง เพราะรู้ว่าเขาไม่มีและอยากให้เขาสร้างเนื้อสร้างตัวเพราะเขาเเบบไม่มีอะไรเลย เราจะซัพพอร์ตเขาตลอด (ส่วนตัวเราเก็บเงินเก่งและรู้จักหักห้ามใจเวลาจะซื้ออะไร) ให้ในทุกๆสิ่งที่เขาไม่เคยได้ไม่เคยกิน.. เรารู้สึกเราเห็นเเก่ตัวหรือเปล่าที่คิดว่าอาหรือยายเขาเเบบชอบมาขอ เเต่คือเราเเบบอยากให้เขาสร้างเนื้อสร้างตัวอยากให้เก็บตังค์ คือเเบบไม่ได้ดูถูกนะคะ แต่ถ้าเขาไม่มีเราเขาเเย่เเน่อาเขาก็ไม่มีสามีและมีลูก2คนคือเเบบสงสารเเฟนเพราะคือภาระต้องตกที่เขาทั้งหมดเเน่ๆ เวลาเดือดร้อนหรือป่วยในส่วนของหนู หนูมีเงินเก็บสามารถช่วยได้ตลอดแต่ครอบครัวเขาไม่เคยช่วยอะไรเขาได้เลย…….กังวลว่าในอนาคตจะต้องเหนื่อยx2เพราะสร้างคนเดียวหรือเปล่า
#ควรทำยังไงดีคะ