ขอเริ่มเล่าเรื่องเลยนะคะ 
     ปัจจุบันเราอยู่ ปี 3 แล้วค่ะ ตอนนี้ชีวิตเริ่มสับสนกับตัวเองว่าทำตัวเป็นคนดีเกินไปหรือเปล่า หรือว่าตัวเองจะโง่ดักดานเกินไป
  ตั้งแต่ปี 1 เราก็แบกทำงานแทบจะอยู่คนเดียว จนปี 3 ก็คงแบกต่อไป งานกลุ่มเราก็เป็นคนทำประมาณ 90 เปอร์เซนต์ 
  งานเดี่ยวแต่ละวิชาเราก็ต้องส่งให้เพื่อนอีก 2 คน เพื่อให้พวกเขามีงานส่ง
  งานกลุ่ม 11 คน ก็มีเราแบกคนเดียว ไม่ว่าจะงานกลุ่มแบบไหนก็แบกคนเดียวจนอยากร้องไห้บ้างเป็นบางครั้ง เราคิดว่าเพื่อนมันไม่สงสารเราบ้างเหรอ
  เราทำทุกอย่าง เคยแบ่งงาน แต่ที่สุดแล้วจริงๆก็ไม่มีใครช่วยทำ
  ตั้งแต่ขึ้นปี 2 มาก็เรียนแต่ออนไลน์ การปรึกษาอาจารย์เองก็ดูจะไม่เวิร์คมากเท่าที่ควร 
  แล้วตอนนี้มันมีงาน Project หนึ่งมันเป็นงานใหญ่ เราคิดว่าเราคงได้ทำคนเดียว มันหนักสาหัสสากรรจ์ 
 แต่เราเองก็ไม่กล้าที่จะเปิดอกพูดว่าทำไม " ไม่ช่วยทำงานกันเลย " เพราะเรากลัวจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ มีปัญหาทะเลาะกันเปล่าๆ 
 แต่ว่ามันมีเพื่อนคนหนึ่งที่อยู่ในกลุ่ม ให้แทนตัวว่า A นะคะ A เหมือนจะช่วยทำงาน ค่อยถามเพื่อนๆตลอดว่า ควรทำยังไง ช่วยกันคิดหน่อย แท็คชื่อตาม   เพื่อนๆดี แต่คือนางก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่ดี ไม่ได้ช่วยคิดเลยแม้แต่น้อย 
  คือสรุป มันไม่มีใครช่วยทำเลยจริง ลองไม่พูดอะไรในกลุ่ม ไม่คุยเรื่องงาน เราเงียบ ก็ไม่เห็นว่าจะมีใครเดือดร้อนว่าจะไม่มีงานส่งสักคน คุยแต่เรื่องไร้สาระกันในกลุ่ม แต่พอเรื่องงานกลับเงียบกริบ คนประเภทแบบนี้เราควรทำยังไงดี หรือต้องบอกอาจารย์ทีหลังว่าที่ผ่านมางานกลุ่มหนูทำคนเดียวนะคะ
 
เรากลัวโดนเกลียด เรากลัวไม่มีกลุ่ม เรากลัวไปหมด เราควรทำยังไงดี เราทนจนอึดอัดไปหมด 
ที่เราทำตัวแบบนี้ก็เพราะหวังว่าสักวันถ้าถึงคร่าวเราลำบากจริงๆ เพื่อนคงให้ความช่วยเหลือเราแน่ หรือเราหวังมากไปค่ะ