คำว่า "ยันเต" ไม่นิยมใช้แต่งกลอนเหรอครับ

เวลา วารี ไหลไปมิย้อนกลับ ทางเดิน คนจริง มิเหลียวหลัง แรกรุ่น ก้าวข้ามฤดู มีพลัง มิรอรั้ง พุ่งไป เส้นชัยปอง ร้อนแดด ฝนหนาว หลายคราวผ่าน ล้วนถึงกาล งานเลิก ให้ลาถอย ผ่านชีวิต มากล้วน ทิ้งร่องรอย แดดอ่อ

ไม่ตั้งเค้าหลั่งเทรินไหลชุ่มช่ำ สายฝนพรำปกคลุมพื้นหญ้าสดใส เสียงฟ้าร้องก้องชัดทุ่งนาไพร บอกเตือนไว้ฝนปีนี้ถึงทีจร สกุนาลาร้องทั่วท้องทุ่ง ต่างหมายมุ่งคืนถิ่นบินสับสน กลับคืนถิ่นบ้านเกิดที่เคยยล กาลเว

"โทษของบุคคลเหล่าอื่นเห็นได้ง่าย,    ฝ่ายโทษของตนเห็นได้ยาก;  เพราะว่า  คนเรานั้น ชอบโปรยโทษ(ความผิดพลั้งพลาด) ของบุคคลเหล่าอื่น  เหมือนคนโปรยแกล

กฺลอน น. คำประพันธ์ ซึ่งแต่เดิมเรียก. คำเรียงที่มีสัมผัสทั่วไป จะเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ หรือร่าย ก็ตาม  เช่นในคำว่า ชุมนุมตำรากลอน ครั้นเรียกเฉพาะคำประพันธ์ เฉพา

เช่น ผู้หญิง ยังมีคำว่า ยุพินทร์ สุดา อนงค์ เป็นต้น ทีนี้มีศัพย์กวีคำไหน ที่หมายถึง อากาศ (ที่เราสูดหายใจเข้าไป) ไหมครับ (ไม่ใช่พวก เวหน ที่หมายถึง ท้องฟ้า อะไรแบบนั้นนะครับ)

สุนทรภู่ครูกวีศรีวรรณศิลป์ คนเดินดินเก่งกล้าอัชฌาสัย เป็นกวีคู่หล้าน่าวิไล ชื่อเสี้ยงไซร้ระบือไกลไปต่างแดน พระคมคายวายเฉลียวกลอนกวี ประพันธ์ดีโดดเด่นเป็นแสนแสน กลอนนิราศนั้นหรือคือตัวแทน เมื่อต้องห่าง

ลอง google ด้วยคำว่า โคลง กลอน ทำการ มีความ ล้อเลียน แล้วหาไม่เจอครับ น่าจะเป็นโคลงหรือกลอนที่แต่งไว้นานแล้วครับ ถ้าใครทราบช่วยบอกด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

@ เทิดองค์"วชิราลงกรณ"ไท้.....ธรรมปรก ทรงประดุจขวัญปวงพสก...........สร่างเศร้า กอปรกิจขจัดปริวิตก.................เต็มสุข ปวงราษฎร์ซ้องน้อมเฝ้า.............ฝากฟ้าพรถวาย ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อ