ความรักเราแปลกรึป่าว?

คือเราก็เป็นคนปกติตทั่วไปที่มีทั้งสมหวังและผิดหวังในความรัก แต่เราอ่ะเวลาผิดหวังในความรักมันเจ็บนะเจ็บอยู่ในใจ แต่เราไม่ร้องไห้ไม่ฟังเพลงเศร้า ใช้ชีวิตปกติเหมือนทุกวันแต่ตัวเรารู้ว่าตัวเองเจ็บ พอจะไปปรึกษาเพื่อนไประบายก็ขี้เกียจ ขี้เกียจพูดขี้เกียจอธิบาย เก็บไว้ในใจแบบนั้น คือเราพยายามนะคะ ที่จะลองระบายออกมาโดยการร้องไห้หรือฟังเพลงแต่ทำไม่ได้จริงๆร้องแปปเดียวก็หยุด แบบแปปเดียวจริงๆจะฟังเพลงเศร้าก็เข้าไม่ถึงจริงๆลองพยายามแล้ว สุดท้ายก็เก็บไว้ในใจพอเวลาคิดถึงเขาก็เจ็บ แต่นี่ไม่เคยร้องไห้ให้ผู้ชายคนนึงเกิน2-3ครั้ง และมีน้อยคนมากที่จะร้องไห้ให้เห็นตอนคบกัน ขนาดเราจับว่าเขาไปอ่อยคนนู้นคนนี้ แต่เราก็เฉยๆนะคะไม่เสียใจแต่เลือกที่จะไปบอกเลิกเขาเลย พอเลิกมาก็ไม่เสียใจอะไรนะคะ ทุกคนคิดว่าเราเป็นยังไงคะไม่เข้าใจตัวเองเลยสักนิด