จากที่หัวข้อก็คือ #บ้านไม่ใช่เซฟโซนที่ดีที่สุด
นั่นคือเรา ปัญหาที่พบก็คือ แม่มีกิ๊ก แล้วเรารู้เรื่อง รู้ทุกอย่างแต่พูดไม่ได้ ทำไงดี คนที่จะป่วยคือเราแล้วนะตอนนี้ พื้นฐานครอบครัวก็ไม่ได้ดีเด่อะไรหรอก คนที่ซัพค่าเรียนใช้จ่ายคือเค้าไง เราอยากพูดออกไปนะว่าที่เค้าทำเรารู้ทุกอย่างอ่ะ แต่มันก็ทำไมได้อยู่ดี เคยพูดละ ถามว่าเค้ายอมรับไหมก็ไม่ เราก็จัดการตัวเองโดยทำเป็นไม่รับรู้ปัญหานั้น (โคตรจะเป็นข้อเสียของตัวเองทุกวันนี้ที่แก้ไม่หายสักที) อ้อและเรื่องพวกนี้เกิดตั้งแต่ม.2 จนตอนนี้เข้าปี1ละ อย่าถามว่าอยู่รอดมาโดยไม่ซึมเศร้าก่อนได้ไงก็เพราะว่าทำเป็นไม่สนใจมันนั่นแหละ
และเขาก็ชอบพูดว่าที่ทำเพื่อลูกนะ แต่คนที่ทำให้ครอบครัวมันแตกแยกก็คือเค้านะ ละก็ชอบมาบ่นพ่อให้ฟังอย่างโน้นอย่างนี้ แต่เค้าเหมือนไม่รู้ว่าต้นเหตุที่มันเป็นแบบนี้มันเกิดจากเค้า ปล.ครอบครัวเราไม้ค่อยปรึกษากันเท่าไหร่ ตัวเรานี่ยิ่งไปพูดทะเลาะกับใครไม่ได้ น้ำตามาก่อน มีน้องมันสายไฟท์ ไอ้ที่บอกว่าเคยทะเลาะกันก็เพราะเราบอกว่าทำงี้ๆ ให้มันไปเคลียร์ มันก็พูดบอกท่านนะว่าที่มันเป็นอย่างนี้ทุกวันนี้ก็เพราะใคร เรื่องที่เกิดขึ้นมามันไม่ใช่ครั้งเดียวแล้วเขาจะถามหาความไว้ใจจากใคร ในเมื่อการกระทำของเขามันส่อไปทางนั้นอยู่แล้ว แล้วเขาก็ตอบมาว่า ไม่ต้องมาสอนอาบน้ำร้อนมาก่อน บล็อกสิคะ เรานี่บล็อกก่อนเลย เหนื่อยจะพูด และทะเลาะกันขนาดนี้เขาไปคิดมาไหมก็ทำเหมือนเดิม เหมือนว่าที่ทำไม่มีใครรู้เรื่องด้วย
ถามว่าพ่อรู้เรื่องนี้ไหม เขาก็รู้แหละแต่ไม่พูด ถามว่าพ่อเคยนอกใจแม่มั้ย ตามๆกันจ้า แม่เป็นคนเล่าให้ฟังด้วย
และที่เจ็บใจที่สุดเคยบอกว่าทำไมไม่เลิกกันไปเลยให่จบๆไป เค้าบอกว่าเค้าทิ้งพ่อไม่ได้หรอกเค้าก็รักเหมือนกัน ส่วนตัวเราจะรักไม่รักไม่รู้นะ แต่เราไม่เชื่อเค้าอยู่แล้วล่ะ
เคยเชื่อมาแล้วก็เจ็บไปตามระเบียบ บอกตัวเองให้ปล่อยวาง ปล่อยแบบสุดๆแล้วเหมือนกัน
เหนื่อยสุดๆ ไม่อยากรับรู้เรื่องอะไรแบบนี้แล้ว
ถ้าไม่ติดโควิดนะออกไปหางานส่งตัวเองละ เหนื่อยไม่อยากยุ่งกับปัญหาที่เค้าสร้างขึ้น
ถ้าคุณเป็นคนที่รู้ทุกอย่าง แต่ที่คนรู้มันทำให้คนจะบ้าตายควรจะทำยังไงดี
นั่นคือเรา ปัญหาที่พบก็คือ แม่มีกิ๊ก แล้วเรารู้เรื่อง รู้ทุกอย่างแต่พูดไม่ได้ ทำไงดี คนที่จะป่วยคือเราแล้วนะตอนนี้ พื้นฐานครอบครัวก็ไม่ได้ดีเด่อะไรหรอก คนที่ซัพค่าเรียนใช้จ่ายคือเค้าไง เราอยากพูดออกไปนะว่าที่เค้าทำเรารู้ทุกอย่างอ่ะ แต่มันก็ทำไมได้อยู่ดี เคยพูดละ ถามว่าเค้ายอมรับไหมก็ไม่ เราก็จัดการตัวเองโดยทำเป็นไม่รับรู้ปัญหานั้น (โคตรจะเป็นข้อเสียของตัวเองทุกวันนี้ที่แก้ไม่หายสักที) อ้อและเรื่องพวกนี้เกิดตั้งแต่ม.2 จนตอนนี้เข้าปี1ละ อย่าถามว่าอยู่รอดมาโดยไม่ซึมเศร้าก่อนได้ไงก็เพราะว่าทำเป็นไม่สนใจมันนั่นแหละ
และเขาก็ชอบพูดว่าที่ทำเพื่อลูกนะ แต่คนที่ทำให้ครอบครัวมันแตกแยกก็คือเค้านะ ละก็ชอบมาบ่นพ่อให้ฟังอย่างโน้นอย่างนี้ แต่เค้าเหมือนไม่รู้ว่าต้นเหตุที่มันเป็นแบบนี้มันเกิดจากเค้า ปล.ครอบครัวเราไม้ค่อยปรึกษากันเท่าไหร่ ตัวเรานี่ยิ่งไปพูดทะเลาะกับใครไม่ได้ น้ำตามาก่อน มีน้องมันสายไฟท์ ไอ้ที่บอกว่าเคยทะเลาะกันก็เพราะเราบอกว่าทำงี้ๆ ให้มันไปเคลียร์ มันก็พูดบอกท่านนะว่าที่มันเป็นอย่างนี้ทุกวันนี้ก็เพราะใคร เรื่องที่เกิดขึ้นมามันไม่ใช่ครั้งเดียวแล้วเขาจะถามหาความไว้ใจจากใคร ในเมื่อการกระทำของเขามันส่อไปทางนั้นอยู่แล้ว แล้วเขาก็ตอบมาว่า ไม่ต้องมาสอนอาบน้ำร้อนมาก่อน บล็อกสิคะ เรานี่บล็อกก่อนเลย เหนื่อยจะพูด และทะเลาะกันขนาดนี้เขาไปคิดมาไหมก็ทำเหมือนเดิม เหมือนว่าที่ทำไม่มีใครรู้เรื่องด้วย
ถามว่าพ่อรู้เรื่องนี้ไหม เขาก็รู้แหละแต่ไม่พูด ถามว่าพ่อเคยนอกใจแม่มั้ย ตามๆกันจ้า แม่เป็นคนเล่าให้ฟังด้วย
และที่เจ็บใจที่สุดเคยบอกว่าทำไมไม่เลิกกันไปเลยให่จบๆไป เค้าบอกว่าเค้าทิ้งพ่อไม่ได้หรอกเค้าก็รักเหมือนกัน ส่วนตัวเราจะรักไม่รักไม่รู้นะ แต่เราไม่เชื่อเค้าอยู่แล้วล่ะ
เคยเชื่อมาแล้วก็เจ็บไปตามระเบียบ บอกตัวเองให้ปล่อยวาง ปล่อยแบบสุดๆแล้วเหมือนกัน
เหนื่อยสุดๆ ไม่อยากรับรู้เรื่องอะไรแบบนี้แล้ว
ถ้าไม่ติดโควิดนะออกไปหางานส่งตัวเองละ เหนื่อยไม่อยากยุ่งกับปัญหาที่เค้าสร้างขึ้น