สวัสดี นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เรามีปัญหาชีวิตแบบนี้มาพักใหญ่แล้ว คือเราปรึกษาคนอื่นมาบ้างแล้ว แต่อยากรู้ว่าคนอื่นๆทั่วไปคิดยังไงกัน เราอายุ 22-23 เราคบกับแฟนที่อายุ 26-27 เราคบกันมา 2 ปีกว่าๆแล้ว อยู่หอพักด้วยกัน ต้องบอกก่อนว่าก่อนที่เราจะคบกัน เราเป็นคนที่ค่อนข้างจะเอาแต่ใจ และงอแงเหมือนเด็ก ไม่มีเหตุผลซะส่วนมาก ใจร้อน จนมาคบกับแฟน และแฟนก็บอกว่า เราควรปรับเปลี่ยนพฤติกรรมแบบนี้ได้แล้ว เพราะมันดูเหมือนความรักของเด็กๆ เราก็โอเค เราจะเปลี่ยน และเราก็เปลี่ยนจริงๆ จนเพื่อนสนิทหรือคนรอบข้างพูดขึ้นมาว่าเราดูโตขึ้น ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ควบคุมอารมณ์ได้ดีกว่าเมื่อก่อน ดูเป็นคนมีเหตุผลในทุกเรื่อง ทุกวันนี้เราก็ไม่มีนิสัยเดิมๆแล้ว ส่วนแฟนเป็นคนใจเย็น ไม่ค่อยพูด จะดูนิ่งๆแต่กับเพื่อนก็ปกติ เรา2คนจะไม่ใช้คำหยาบต่อกัน เข้าเรื่องเลยนะเกริ่นมามากพอแล้ว....
ตอนเราคบกันแรกๆทุกอย่างก็ค่อนข้างโอเค เราเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ส่วนแฟนก็ทำงานประจำ เรื่องเงินเรามีพ่อแม่เราคอยซัพพอร์ตตลอด เราคบกันมาเรื่อยๆคือ เราแปลกใจกับแฟนที่แฟนไม่ค่อยสนใจและใส่ใจเท่าไร เราก็ถามคนเพื่อนเราว่าแฟนเป็นแบบนี้รึเปล่าเพื่อนก็บอกว่าไม่ เราก็คิดว่า คงเป็นเพราะแฟนทำงานเหนื่อยเลยไม่ค่อยมีเวลาใส่ใจ คือต้องบอกก่อนว่า เราเป็นคนชอบใส่ใจเรื่องเล็กน้อย พูดง่ายๆก็นิสัยผู้หญิงนั่นแหละ เราใส่ใจทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องกิน งานบ้าน บริหารเรื่องเงิน แฟนเราไม่ต้องทำอะไรเลย เราทำหมด (เวลาแฟนอยู่บ้านเขา แม่เขาทำทุกอย่าง เขามีหน้าที่แค่ทำงานอย่างเดียว เขาไม่ต้องทำอะไรเลย แม้แต่เงินแฟนก็ให้แม่หมดทุกบาท) เราเรียนเสร็จ 16.00น. เราก็รีบกลับห้องแล้วก็ซื้อข้าวไว้ให้แฟน แล้วก็รีบไปทำงาน เลิกงาน 23.00น. แฟนก็ไปรับ เราทำแบบนี้วันไม่ขาด ทุกครั้งที่แฟนหิวหรืออยากกินอะไรเราจะเป็นคนไปซื้อตลอด ไม่ว่าจะกลางคืนหรือกลางวัน เราเดินไปคนเดียว ซอยหอค่อนข้างเปลี่ยวเพราะมีขี้เมา เราก็เลยบอกแฟนว่าถ้ากลางคืนถ้าเกิดว่าเธออยากกินอะไรให้บอกเรา แล้วก็เดินไปเพื่อนเราได้ไหม เรากลัวมันเคยมีคนโดนกระชากของ แฟนก็บอกว่าโอเค แต่ก็โอเคแค่ 1-2 ครั้ง หลังจากนั้นก็เหมือนเดิมไม่ไปเพื่อนเรา เราก็บอกกับแฟนใหม่ว่าเรากลัว แต่ก็เหมือนเดิม เราก็เลยเลิกพูดเรื่องนี้ไป จนวันนึงเราแอดมิทเข้า รพ. รอบแรกเข้าดูเป็นห่วงเรามากๆเลย รอบสองเราแอดมิทอีกรอบแต่รอบนี้เราเข้า รพ.อีกที่ ไกลกว่าเดิมมาก เป็น รพ. ที่เรามีประกันสังคม เราต้องไปทั้งหมด 3 รอบ รอบแรกแฟนก็พาไป เขาก็ดูเป็นห่วง แต่มันก็มีอีกแบบที่เราสัมผัสได้ คือเขาไม่อยากขี่รถมาเพราะมันไกล และมันก็ช้าด้วย เราเลยตัดสินใจที่จะไม่ไปครั้งต่อไป (มันก็หายไปแล้วด้วย เราเลยไม่ไปด้วย)
ช่วงนั้นมันยังไม่มีโควิด พอวันหยุดเดือนนึงเราก็จะไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อน ส่วนแฟนก็ไป แฟนจะไปบ่อยกว่า เพราะเพื่อนแฟนจะชอบไปนั่งร้านเหล้าบ่อยๆ เราไม่ห้าม ส่วนแฟนเราก็ไม่ห้ามเรา เพราะว่ามันเป็นสิทธิของแต่ละคน แค่บอกว่ากลับตอนไหนก็แค่นั้น ไม่ต้องรอนอนพร้อมกันก็ได้ แรกๆแฟนก็ไปรับกลับบ้าง หลังๆก็ปล่อยให้กลับกับเพื่อน เราก็โอเค ยังน้อยก็นั่งแท็กซี่กลับกับเพื่อนไม่ได้นั่งคนเดียว และส่วนมากเราก็ไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด ไม่ว่าจะนั่งแท็กซี่ นั่งรถเมล์ ทั้งกลางวันกลางคืน เราค่อนข้างจะใช้ชีวิตคนเดียวซะส่วนมาก เราก็เข้าใจแฟนว่าเขาคงตื่นไปทำงานกลับมาก็เหนื่อยแล้ว ไม่อยากรบกวนอะไร คงแค่อยากอยู่ห้องเฉยๆ นอนเล่นเกมกับเพื่อนที่ห้อง เราก็โอเค เข้าใจแฟน เราใช้ชีวิตแบบนี้กับแฟนมาปีกว่าๆ ทุกอย่างก็เป็นแบบนี้มาตลอด
จนมาช่วงนึง เราไม่ค่อยได้ไปทำงาน เพราะว่าเราโดนลดชั่วโมง เพื่อนก็เลยชวนเราออกกำลังกาย เราก็ไปกับเพื่อน จนเราได้เจอคนนึง อายุมากกว่าเรา เราได้คุยกับเขา เขาค่อนข้างที่จะใส่ใจเรามากๆ สนใจเรื่องในชีวิตประจำวันที่เราเจอมาในแต่ละวัน ซึ่งต่างจากแฟนเราโดยสิ้นเชิง เราคุยกับเขาประมาณ 2-3 เดือน ระหว่างนั้นเราก็ยังคบกับแฟนอยู่ เรายอมรับว่าเรารู้สึกแย่ที่ทำแบบนี้กับแฟนเรา สุดท้ายแฟนเราจับได้ เราก็เลิกกับคนนั้น เราก็ง้อแฟนเราแล้วบอกจะไม่ทำแบบนี้อีก ทุกอย่างก็จบลงไป เรากับแฟนก็ยังคบกันอยู่ จนมาวันนึงไม่นานหลังจากเกิดเรื่องของเรา เราไปเที่ยวกับเพื่อน เรากลับมา รู้สึกแปลกๆ ลางสังหรณ์แปลกๆ เราเลยจับมือถือของแฟน แฟนเราโหลดแอปคุยกับคนอื่น ประมาณ 7-8 แอป แล้วมีแอปนึงแฟนเราคุยกับ ผญ. คนอื่น คุยประมาณ 10 กว่าคน แล้วก็มีแอดไลน์กันไว้ 1 คน ข้อความที่คุยในไลน์ไม่มีอะไรมาก นอกจากทักไปหา ผญ.ตอบกลับมา แล้วก็อีกนิดหน่อย แต่ข้อความในแอปคือเยอะมากๆ แฟนเราถามกับคนอื่นว่า [ กินข้าวยังครับ , ทำอะไรอยู่ครับ , ทำงานเหนื่อยไหมครับ ] คือข้อความมันเยอะมาก เราแคปไว้ทุกข้อความ แคปไว้ทุกคนเลย มันมีข้อความแบบจะไปหากันด้วย จะไปรับมากินเหล้าด้วยกันเพราะว่าอยู่ไม่ไกลกัน ถ่ายรูปแมวเราให้ ผญ.คนอื่นดู ( เราเป็นทาสแมว เราเรียกแมวว่า "ลูก" เรามีลูก 3 ตัว ) เราก็ถามแฟนว่าทำไมถึงทำแบบนี้ สิ่งที่เราได้จากแฟนคือ แฟนบอกว่าแค่อยากรู้ว่ามันจริงไหม คุยกันได้จริงไหม (ทุกวันนี้รายังไม่ได้คำตอบว่าเพราะอะไร) แล้วเราก็รู้ว่าเพื่อนแฟนที่ทำงานเป็นคนชวน เล่นกันทั้งหมดประมาณ 5 คน โดนจับได้ 3 คน เราจับได้ก่อน เลิกกัน 2 คน แล้วก็กลับมาคนกันใหม่ 1 คน ส่วนอีก 2 แฟนจับไม่ได้ เราก็แบบเออทำเป็นกระบวนการเลยเนอะ เราอยากรู้มากว่าทำไม แต่คำตอบที่ได้คือมันไม่ใช่คำตอบอะ มันทำให้เราค้างคาใจมาปีกว่าๆ มันไม่เคลียร์ อย่างเรื่องเรา เราเคลียร์จบทุกอย่าง เขาอยากรู้ว่าอะไร ทำไมเราถึงทำแบบนี้เราก็บอก พูดออกไป
แล้วเรื่องนี้ก็ผ่านไป ผ่านไปแบบเราไม่เคลียร์ เราไม่ได้คำตอบ เราก็ปล่อยผ่าน คือเราจะบอกว่าเราน้อยใจ ที่แฟนเราดูใส่ใจ สนใจคนอื่น แต่กับเรา ไม่เคยมีเลยแบบนี้ คำตอบหรือคำถามที่ดูห่วงใยก็แทบจะไม่มี แฟนเคยบอกว่า ให้ดูที่การกระทำของเขา เขาทำงานเพื่ออยากให้เราสบาย เรารับรู้แค่นี้จริงๆ
หลังจากนั้น เขาก็จะคอยโกหกเรามาตลอด ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ เราก็เลยปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็เลยถามว่าเราบังคับแฟนไหม เราเลยบอกว่าเราบังคับ เรื่องดูดบุหรี่ เราไม่ชอบ เราเหม็น เราแพ้ ( เราแพ้ค่อนข้างเยอะ เราแพ้ฝุ่น ภูมิแพ้ แพ้ยา แพ้อาหาร ) เรื่องอื่นก็บังคับให้ไปเพื่อนำซื้ออะไรกิน เราไม่อยากไปคนเดียว คือเราเราโกหกตลอด และเราจะจับได้ทีหลังตลอด โกหกแม้กระทั่งค่าที่จอดรถ 30 บาท แต่บอกเรา 100 บาท โกหกเรื่องเล็กๆน้อยๆ เราก็ถามว่าทำไม แฟนก็บอกว่าแค่ไม่อยากให้เธอไม่สบายใจ เราเลยถามว่า รู้แบบนี้มันไม่สบายใจกว่าเหรอ แฟนก็เงียบ
ทุกครั้งที่เรามีปัญหากัน เราจะเป็นคนถาม เราถามด้วยเหตุผล หลังๆมาเราก็เหนื่อยที่ต้องทำงานทุกอย่างด้วยตัวเอง เราก็เลยขอให้แฟนช่วยล้างจานได้ไหม แฟนบอกโอเคเขาจะทำ แต่สุดท้ายก็เราทำ หลังๆมาเราจะมีปัญหาเรื่องเล็กน้อยตลอด แฟนเราไม่ชอบอาบน้ำนอน เราก็ไม่โอเค เราก็บอกแฟนว่าเราไม่โอเค ปรับเปลี่ยน แฟนเราชอบตื่นไปทำงานสาย แล้วหัวหน้าก็จะมาบอกเรา เราก็บอกว่าปรับเปลี่ยนนะ ก่อนเขาจะไล่ออก แฟนก็โอเคจะเปลี่ยน คือเราให้แฟนเปลี่ยนหลายเรื่อง เพราะเรารู้สึกว่ามันไม่โอเค เราก็ถามแฟนว่าอยากให้เราเปลี่ยนตรงไหนบ้างไหม เราจะเปลี่ยนให้ แฟนก็เงียบ แฟนเรากลายเป็นผู้ฟังที่ดีทุกครั้ง เราจะกลายเป็นผู้พูดอยู่คนเดียว สิ่งที่เราให้แฟนเปลี่ยน คือมันดีต่อตัวแฟนไม่ใช่ตัวเราเลย คือเราไม่เข้าใจอะ ว่าทำไมถึงเงียบ เราถามแฟนก็บอกว่า เขาผิดเองเขาไม่อยากให่เราเปลี่ยน เขารักเราที่เราเป็นแบบนี้ คือเราไม่ต้องการคำตอบแบบนี้อะ เราต้องการให้เขาพูดว่าทำไม อยากทำอยากให้เราเปลี่ยนอะไร มันเป็นปัญหาของเรา เราก็อยากที่จะทำความเข้าใจกัน ให้เราไปกันรอด ไม่ใช่แบบนี้อ่ะ ไม่ใช่ว่าเราไม่รักแฟนแล้วนะ เราถึงเห็นข้อเสียของแฟน เราต่างคนต่างเห็นข้อเสียของกันและกัน บางเรื่องที่รับไม่ได้ก็จะให้เปลี่ยน ปรับกันไปเดี๋ยวทุกอย่างจะดี ตอนนี้เรารู้สึกผิดที่เราให้เขาเปลี่ยน กับคำตอบที่เขาให้เรามาว่าเขารักเราในแบบที่เราเป็น เราเห็นตามสเตตัสหรือโพสแคปชั่นตามเพจว่า ถ้าเขารักเราเขาจะไม่ให้เราปรับเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขา คือเราผิดใช่ไหมที่เราหวังดีกับแฟน เรารู้สึกผิดที่บอกให้เขาเปลี่ยน อย่างไม่อาบน้ำก่อนนอนเรารับไม่ได้จริงๆ ไม่ใช่ว่าเรารักความสะอาดมาก แต่เขาออกไปทำงานเหงื่อออก กลับมาอาบน้ำนอนพัก แล้วเล่นเกมให้สบายๆ แต่ตอนนี้เรื่องอาบน้ำเขาพอจะเปลี่ยนบ้าง เราจะไม่ยอมนอนจนกว่าเขาจะอาบน้ำให้เราเห็น เพราะเรามักจะรู้ตอนเช้าว่าเขาแอบมานอนโดยไม่อาบน้ำเวลาเราหลับก่อน
ตอนนี้เราย้ายหอแล้ว เราย้ายมาอยู่ชั้น 2 เพื่อที่แฟนจะได้ไม่เหนื่อยเวลาเดิน และแฟนจะได้ไปเพื่อนเราได้เวลาจะกินอะไร สรุปก็เหมือนเดิม แฟนไม่ไปเหมือนเดิม งานห้องก็ไม่ช่วยเหมือนเดิม ( ตอนนี้เราเรียนจบแล้ว เรากำลังหางาน เราเรียนจบวิศวะคอม คืออนาคตถ้าเราได้งานเราต้องไม่มีเวลาแน่ๆ เราถึงอยากให้เขาช่วย ) ไม่งั้นห้องก็จะรก แล้วลูกเรา3ตัวก็รื้อห้องทุกวัน
ตอนนี้เรายอมรับว่าเราค่อนข้างที่จะเหนื่อย เราปรึกษาเพื่อนเราตลอด เราเคยปรึกษาแม่เรา เราค่อนข้างสนิทกับแม่บอกแม่ทุกเรื่อง พอเราปรึกษาแม่ แม่ก็เครียด เราไม่อยากให้แม่เรารับรู้ เพราะที่บ้านตอนนี้ก็เครียดอยู่แล้ว ของก็ขายไม่ค่อยได้ช่วงนี้
อันนี้เราแค่อยากรู้นะ มันอาจจะติดเรท เรากับแฟนไม่มีอะไรกันมาหลายเดือนแล้วจนจำไม่ได้ แต่แฟนเราชอบดูพวกหนัง18+ ในแอพ vk only อะไรพวกนี้ เราไม่อะไรนะ เราเข้าใจ เราเปิดโลกกว้างมากๆ เรารับรู้ได้ว่าแฟนเราเปลี่ยนไปเรื่องนี้ เปลี่ยนไปมากกับเรา แต่เราก็ถามแล้วนะว่าทำไม เราก็ไม่ได้คำตอบอะ คือเราไม่ได้คำตอบ เราไม่เคลียร์กับแฟนเกือบทุกเรื่อง กลายเป็นว่าพอเรามีเหตุผล แฟนเราดันหาเหตุผลที่ดีมาตอบไม่ได้ ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตคู่ของเราดี เพราะเราไม่เคยได้คำตอบ
ตอนนี้ใจเราอยากไปจากเขาแล้ว 20% แต่อีก 80% ก็ยังอยากอยู่ เราค่อนข้างที่จะเด็ดขาดกับเรื่องความรักหรือตัดคนออกจากชีวิตมากไป เราไม่อยากให้เราต้องทำแบบนี้อีก เวลาเราตัดใจคือเราตัดเลย เพื่อนยังบอกว่าตกใจเหมือนวันนี้รัก พรุ่งนี้เราไปเลย เราไม่อยากทำแบบนั้นกับเขา เราก็ไม่เข้าใจตัวเอง เราคิดว่าเรารู้ว่าเรากับแฟนน่าจะไปไม่รอด แต่เราจะบอกเขายังไงเวลาเราจะไป แต่ก็ห่วงกลัวเขาจะอยู่ไม่ได้ ส่วนเรา เราอยู่ได้เพราะเราใช้ชีวิตในกรุงเทพโดยที่ไม่มีญาติพี่น้องในกรุงเทพ เราเดินทาง เรากินข้าว เราไปไหนมาไหน ทำธุระ นั่งรถเมล์ แท็กซี่ เราทำคนเดียว เราเรียนรู้การที่จะอยู่ตัวคนเดียวได้ เราไม่ซีเรื่องนี้ แต่กับเขา เขาใช้ชีวิตคนเดียวไม่ได้(อันนี้เราคิดนะ จากที่เราสัมผัส)
ตอนนี้เรากำลังเขียนโปรแกรมของเราตัวใหม่เอาไปสมัครงาน เราหางานที่ไกลๆจากที่เราอยู่ เราว่านหางานไปนน ไปสมุทรปราการ หรือเขตที่มันไกลๆ เรารอเราเขียนเสร็จแล้วเราจะสมัคร เราจะได้มีข้ออ้างว่าเราทำงานไกลต้องย้ายหอแล้วเอาลูกเราไปด้วย ( เขาเลี้ยงลุกแมวไม่ได้ เพระเขาไม่เคยทำอะไรเลย ใส่อาหารให้แมว เก็บอึลูกก็ไม่เก็บ มันมีช่วงเรากลับบ้าน ตจว.3วัน เราฝากให้เขาเก็บเขาไม่เก็บ ปล่อยไว้แบบนี้น ลูกเราก็เข้าทำธุระแบบเหม็นๆ คือแมวเรารักสะอาด )
เราคิดถูกไหมที่ทำแบบนี้ เราอยากรู้ว่ามีคนเคยเจอแบบนี้ไหม แล้วทำยังไงกัน ตอนนี้เราเครียดมาก เราหาคำปรึกษาจากเพื่อนจากพี่ที่สนิทๆกัน และเราก็อยากปรึกษาคนในพันทิปที่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ ตอนนี้เขาไม่สนใจเรายิ่งกว่าเดิมอีก เขาเล่นเกมถึงตี2-3 เราก็ไม่อะไรแล้ว เหมือนต่างคนต่างอยู่
#ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ ขอโทษอาจจะมีคำผิดบ้าง หรือยาวเกินไป เราแค่อยากระบายมันออกมา เราค่อนข้างอึดอัดพอสมควร ต้องขอโทษด้วยนะคะ
มีใครเคยเจอหรือเคยคบกับแฟนแบบนี้ไหม ?
ตอนเราคบกันแรกๆทุกอย่างก็ค่อนข้างโอเค เราเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ส่วนแฟนก็ทำงานประจำ เรื่องเงินเรามีพ่อแม่เราคอยซัพพอร์ตตลอด เราคบกันมาเรื่อยๆคือ เราแปลกใจกับแฟนที่แฟนไม่ค่อยสนใจและใส่ใจเท่าไร เราก็ถามคนเพื่อนเราว่าแฟนเป็นแบบนี้รึเปล่าเพื่อนก็บอกว่าไม่ เราก็คิดว่า คงเป็นเพราะแฟนทำงานเหนื่อยเลยไม่ค่อยมีเวลาใส่ใจ คือต้องบอกก่อนว่า เราเป็นคนชอบใส่ใจเรื่องเล็กน้อย พูดง่ายๆก็นิสัยผู้หญิงนั่นแหละ เราใส่ใจทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องกิน งานบ้าน บริหารเรื่องเงิน แฟนเราไม่ต้องทำอะไรเลย เราทำหมด (เวลาแฟนอยู่บ้านเขา แม่เขาทำทุกอย่าง เขามีหน้าที่แค่ทำงานอย่างเดียว เขาไม่ต้องทำอะไรเลย แม้แต่เงินแฟนก็ให้แม่หมดทุกบาท) เราเรียนเสร็จ 16.00น. เราก็รีบกลับห้องแล้วก็ซื้อข้าวไว้ให้แฟน แล้วก็รีบไปทำงาน เลิกงาน 23.00น. แฟนก็ไปรับ เราทำแบบนี้วันไม่ขาด ทุกครั้งที่แฟนหิวหรืออยากกินอะไรเราจะเป็นคนไปซื้อตลอด ไม่ว่าจะกลางคืนหรือกลางวัน เราเดินไปคนเดียว ซอยหอค่อนข้างเปลี่ยวเพราะมีขี้เมา เราก็เลยบอกแฟนว่าถ้ากลางคืนถ้าเกิดว่าเธออยากกินอะไรให้บอกเรา แล้วก็เดินไปเพื่อนเราได้ไหม เรากลัวมันเคยมีคนโดนกระชากของ แฟนก็บอกว่าโอเค แต่ก็โอเคแค่ 1-2 ครั้ง หลังจากนั้นก็เหมือนเดิมไม่ไปเพื่อนเรา เราก็บอกกับแฟนใหม่ว่าเรากลัว แต่ก็เหมือนเดิม เราก็เลยเลิกพูดเรื่องนี้ไป จนวันนึงเราแอดมิทเข้า รพ. รอบแรกเข้าดูเป็นห่วงเรามากๆเลย รอบสองเราแอดมิทอีกรอบแต่รอบนี้เราเข้า รพ.อีกที่ ไกลกว่าเดิมมาก เป็น รพ. ที่เรามีประกันสังคม เราต้องไปทั้งหมด 3 รอบ รอบแรกแฟนก็พาไป เขาก็ดูเป็นห่วง แต่มันก็มีอีกแบบที่เราสัมผัสได้ คือเขาไม่อยากขี่รถมาเพราะมันไกล และมันก็ช้าด้วย เราเลยตัดสินใจที่จะไม่ไปครั้งต่อไป (มันก็หายไปแล้วด้วย เราเลยไม่ไปด้วย)
ช่วงนั้นมันยังไม่มีโควิด พอวันหยุดเดือนนึงเราก็จะไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อน ส่วนแฟนก็ไป แฟนจะไปบ่อยกว่า เพราะเพื่อนแฟนจะชอบไปนั่งร้านเหล้าบ่อยๆ เราไม่ห้าม ส่วนแฟนเราก็ไม่ห้ามเรา เพราะว่ามันเป็นสิทธิของแต่ละคน แค่บอกว่ากลับตอนไหนก็แค่นั้น ไม่ต้องรอนอนพร้อมกันก็ได้ แรกๆแฟนก็ไปรับกลับบ้าง หลังๆก็ปล่อยให้กลับกับเพื่อน เราก็โอเค ยังน้อยก็นั่งแท็กซี่กลับกับเพื่อนไม่ได้นั่งคนเดียว และส่วนมากเราก็ไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด ไม่ว่าจะนั่งแท็กซี่ นั่งรถเมล์ ทั้งกลางวันกลางคืน เราค่อนข้างจะใช้ชีวิตคนเดียวซะส่วนมาก เราก็เข้าใจแฟนว่าเขาคงตื่นไปทำงานกลับมาก็เหนื่อยแล้ว ไม่อยากรบกวนอะไร คงแค่อยากอยู่ห้องเฉยๆ นอนเล่นเกมกับเพื่อนที่ห้อง เราก็โอเค เข้าใจแฟน เราใช้ชีวิตแบบนี้กับแฟนมาปีกว่าๆ ทุกอย่างก็เป็นแบบนี้มาตลอด
จนมาช่วงนึง เราไม่ค่อยได้ไปทำงาน เพราะว่าเราโดนลดชั่วโมง เพื่อนก็เลยชวนเราออกกำลังกาย เราก็ไปกับเพื่อน จนเราได้เจอคนนึง อายุมากกว่าเรา เราได้คุยกับเขา เขาค่อนข้างที่จะใส่ใจเรามากๆ สนใจเรื่องในชีวิตประจำวันที่เราเจอมาในแต่ละวัน ซึ่งต่างจากแฟนเราโดยสิ้นเชิง เราคุยกับเขาประมาณ 2-3 เดือน ระหว่างนั้นเราก็ยังคบกับแฟนอยู่ เรายอมรับว่าเรารู้สึกแย่ที่ทำแบบนี้กับแฟนเรา สุดท้ายแฟนเราจับได้ เราก็เลิกกับคนนั้น เราก็ง้อแฟนเราแล้วบอกจะไม่ทำแบบนี้อีก ทุกอย่างก็จบลงไป เรากับแฟนก็ยังคบกันอยู่ จนมาวันนึงไม่นานหลังจากเกิดเรื่องของเรา เราไปเที่ยวกับเพื่อน เรากลับมา รู้สึกแปลกๆ ลางสังหรณ์แปลกๆ เราเลยจับมือถือของแฟน แฟนเราโหลดแอปคุยกับคนอื่น ประมาณ 7-8 แอป แล้วมีแอปนึงแฟนเราคุยกับ ผญ. คนอื่น คุยประมาณ 10 กว่าคน แล้วก็มีแอดไลน์กันไว้ 1 คน ข้อความที่คุยในไลน์ไม่มีอะไรมาก นอกจากทักไปหา ผญ.ตอบกลับมา แล้วก็อีกนิดหน่อย แต่ข้อความในแอปคือเยอะมากๆ แฟนเราถามกับคนอื่นว่า [ กินข้าวยังครับ , ทำอะไรอยู่ครับ , ทำงานเหนื่อยไหมครับ ] คือข้อความมันเยอะมาก เราแคปไว้ทุกข้อความ แคปไว้ทุกคนเลย มันมีข้อความแบบจะไปหากันด้วย จะไปรับมากินเหล้าด้วยกันเพราะว่าอยู่ไม่ไกลกัน ถ่ายรูปแมวเราให้ ผญ.คนอื่นดู ( เราเป็นทาสแมว เราเรียกแมวว่า "ลูก" เรามีลูก 3 ตัว ) เราก็ถามแฟนว่าทำไมถึงทำแบบนี้ สิ่งที่เราได้จากแฟนคือ แฟนบอกว่าแค่อยากรู้ว่ามันจริงไหม คุยกันได้จริงไหม (ทุกวันนี้รายังไม่ได้คำตอบว่าเพราะอะไร) แล้วเราก็รู้ว่าเพื่อนแฟนที่ทำงานเป็นคนชวน เล่นกันทั้งหมดประมาณ 5 คน โดนจับได้ 3 คน เราจับได้ก่อน เลิกกัน 2 คน แล้วก็กลับมาคนกันใหม่ 1 คน ส่วนอีก 2 แฟนจับไม่ได้ เราก็แบบเออทำเป็นกระบวนการเลยเนอะ เราอยากรู้มากว่าทำไม แต่คำตอบที่ได้คือมันไม่ใช่คำตอบอะ มันทำให้เราค้างคาใจมาปีกว่าๆ มันไม่เคลียร์ อย่างเรื่องเรา เราเคลียร์จบทุกอย่าง เขาอยากรู้ว่าอะไร ทำไมเราถึงทำแบบนี้เราก็บอก พูดออกไป
แล้วเรื่องนี้ก็ผ่านไป ผ่านไปแบบเราไม่เคลียร์ เราไม่ได้คำตอบ เราก็ปล่อยผ่าน คือเราจะบอกว่าเราน้อยใจ ที่แฟนเราดูใส่ใจ สนใจคนอื่น แต่กับเรา ไม่เคยมีเลยแบบนี้ คำตอบหรือคำถามที่ดูห่วงใยก็แทบจะไม่มี แฟนเคยบอกว่า ให้ดูที่การกระทำของเขา เขาทำงานเพื่ออยากให้เราสบาย เรารับรู้แค่นี้จริงๆ
หลังจากนั้น เขาก็จะคอยโกหกเรามาตลอด ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ เราก็เลยปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็เลยถามว่าเราบังคับแฟนไหม เราเลยบอกว่าเราบังคับ เรื่องดูดบุหรี่ เราไม่ชอบ เราเหม็น เราแพ้ ( เราแพ้ค่อนข้างเยอะ เราแพ้ฝุ่น ภูมิแพ้ แพ้ยา แพ้อาหาร ) เรื่องอื่นก็บังคับให้ไปเพื่อนำซื้ออะไรกิน เราไม่อยากไปคนเดียว คือเราเราโกหกตลอด และเราจะจับได้ทีหลังตลอด โกหกแม้กระทั่งค่าที่จอดรถ 30 บาท แต่บอกเรา 100 บาท โกหกเรื่องเล็กๆน้อยๆ เราก็ถามว่าทำไม แฟนก็บอกว่าแค่ไม่อยากให้เธอไม่สบายใจ เราเลยถามว่า รู้แบบนี้มันไม่สบายใจกว่าเหรอ แฟนก็เงียบ
ทุกครั้งที่เรามีปัญหากัน เราจะเป็นคนถาม เราถามด้วยเหตุผล หลังๆมาเราก็เหนื่อยที่ต้องทำงานทุกอย่างด้วยตัวเอง เราก็เลยขอให้แฟนช่วยล้างจานได้ไหม แฟนบอกโอเคเขาจะทำ แต่สุดท้ายก็เราทำ หลังๆมาเราจะมีปัญหาเรื่องเล็กน้อยตลอด แฟนเราไม่ชอบอาบน้ำนอน เราก็ไม่โอเค เราก็บอกแฟนว่าเราไม่โอเค ปรับเปลี่ยน แฟนเราชอบตื่นไปทำงานสาย แล้วหัวหน้าก็จะมาบอกเรา เราก็บอกว่าปรับเปลี่ยนนะ ก่อนเขาจะไล่ออก แฟนก็โอเคจะเปลี่ยน คือเราให้แฟนเปลี่ยนหลายเรื่อง เพราะเรารู้สึกว่ามันไม่โอเค เราก็ถามแฟนว่าอยากให้เราเปลี่ยนตรงไหนบ้างไหม เราจะเปลี่ยนให้ แฟนก็เงียบ แฟนเรากลายเป็นผู้ฟังที่ดีทุกครั้ง เราจะกลายเป็นผู้พูดอยู่คนเดียว สิ่งที่เราให้แฟนเปลี่ยน คือมันดีต่อตัวแฟนไม่ใช่ตัวเราเลย คือเราไม่เข้าใจอะ ว่าทำไมถึงเงียบ เราถามแฟนก็บอกว่า เขาผิดเองเขาไม่อยากให่เราเปลี่ยน เขารักเราที่เราเป็นแบบนี้ คือเราไม่ต้องการคำตอบแบบนี้อะ เราต้องการให้เขาพูดว่าทำไม อยากทำอยากให้เราเปลี่ยนอะไร มันเป็นปัญหาของเรา เราก็อยากที่จะทำความเข้าใจกัน ให้เราไปกันรอด ไม่ใช่แบบนี้อ่ะ ไม่ใช่ว่าเราไม่รักแฟนแล้วนะ เราถึงเห็นข้อเสียของแฟน เราต่างคนต่างเห็นข้อเสียของกันและกัน บางเรื่องที่รับไม่ได้ก็จะให้เปลี่ยน ปรับกันไปเดี๋ยวทุกอย่างจะดี ตอนนี้เรารู้สึกผิดที่เราให้เขาเปลี่ยน กับคำตอบที่เขาให้เรามาว่าเขารักเราในแบบที่เราเป็น เราเห็นตามสเตตัสหรือโพสแคปชั่นตามเพจว่า ถ้าเขารักเราเขาจะไม่ให้เราปรับเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขา คือเราผิดใช่ไหมที่เราหวังดีกับแฟน เรารู้สึกผิดที่บอกให้เขาเปลี่ยน อย่างไม่อาบน้ำก่อนนอนเรารับไม่ได้จริงๆ ไม่ใช่ว่าเรารักความสะอาดมาก แต่เขาออกไปทำงานเหงื่อออก กลับมาอาบน้ำนอนพัก แล้วเล่นเกมให้สบายๆ แต่ตอนนี้เรื่องอาบน้ำเขาพอจะเปลี่ยนบ้าง เราจะไม่ยอมนอนจนกว่าเขาจะอาบน้ำให้เราเห็น เพราะเรามักจะรู้ตอนเช้าว่าเขาแอบมานอนโดยไม่อาบน้ำเวลาเราหลับก่อน
ตอนนี้เราย้ายหอแล้ว เราย้ายมาอยู่ชั้น 2 เพื่อที่แฟนจะได้ไม่เหนื่อยเวลาเดิน และแฟนจะได้ไปเพื่อนเราได้เวลาจะกินอะไร สรุปก็เหมือนเดิม แฟนไม่ไปเหมือนเดิม งานห้องก็ไม่ช่วยเหมือนเดิม ( ตอนนี้เราเรียนจบแล้ว เรากำลังหางาน เราเรียนจบวิศวะคอม คืออนาคตถ้าเราได้งานเราต้องไม่มีเวลาแน่ๆ เราถึงอยากให้เขาช่วย ) ไม่งั้นห้องก็จะรก แล้วลูกเรา3ตัวก็รื้อห้องทุกวัน
ตอนนี้เรายอมรับว่าเราค่อนข้างที่จะเหนื่อย เราปรึกษาเพื่อนเราตลอด เราเคยปรึกษาแม่เรา เราค่อนข้างสนิทกับแม่บอกแม่ทุกเรื่อง พอเราปรึกษาแม่ แม่ก็เครียด เราไม่อยากให้แม่เรารับรู้ เพราะที่บ้านตอนนี้ก็เครียดอยู่แล้ว ของก็ขายไม่ค่อยได้ช่วงนี้
อันนี้เราแค่อยากรู้นะ มันอาจจะติดเรท เรากับแฟนไม่มีอะไรกันมาหลายเดือนแล้วจนจำไม่ได้ แต่แฟนเราชอบดูพวกหนัง18+ ในแอพ vk only อะไรพวกนี้ เราไม่อะไรนะ เราเข้าใจ เราเปิดโลกกว้างมากๆ เรารับรู้ได้ว่าแฟนเราเปลี่ยนไปเรื่องนี้ เปลี่ยนไปมากกับเรา แต่เราก็ถามแล้วนะว่าทำไม เราก็ไม่ได้คำตอบอะ คือเราไม่ได้คำตอบ เราไม่เคลียร์กับแฟนเกือบทุกเรื่อง กลายเป็นว่าพอเรามีเหตุผล แฟนเราดันหาเหตุผลที่ดีมาตอบไม่ได้ ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตคู่ของเราดี เพราะเราไม่เคยได้คำตอบ
ตอนนี้ใจเราอยากไปจากเขาแล้ว 20% แต่อีก 80% ก็ยังอยากอยู่ เราค่อนข้างที่จะเด็ดขาดกับเรื่องความรักหรือตัดคนออกจากชีวิตมากไป เราไม่อยากให้เราต้องทำแบบนี้อีก เวลาเราตัดใจคือเราตัดเลย เพื่อนยังบอกว่าตกใจเหมือนวันนี้รัก พรุ่งนี้เราไปเลย เราไม่อยากทำแบบนั้นกับเขา เราก็ไม่เข้าใจตัวเอง เราคิดว่าเรารู้ว่าเรากับแฟนน่าจะไปไม่รอด แต่เราจะบอกเขายังไงเวลาเราจะไป แต่ก็ห่วงกลัวเขาจะอยู่ไม่ได้ ส่วนเรา เราอยู่ได้เพราะเราใช้ชีวิตในกรุงเทพโดยที่ไม่มีญาติพี่น้องในกรุงเทพ เราเดินทาง เรากินข้าว เราไปไหนมาไหน ทำธุระ นั่งรถเมล์ แท็กซี่ เราทำคนเดียว เราเรียนรู้การที่จะอยู่ตัวคนเดียวได้ เราไม่ซีเรื่องนี้ แต่กับเขา เขาใช้ชีวิตคนเดียวไม่ได้(อันนี้เราคิดนะ จากที่เราสัมผัส)
ตอนนี้เรากำลังเขียนโปรแกรมของเราตัวใหม่เอาไปสมัครงาน เราหางานที่ไกลๆจากที่เราอยู่ เราว่านหางานไปนน ไปสมุทรปราการ หรือเขตที่มันไกลๆ เรารอเราเขียนเสร็จแล้วเราจะสมัคร เราจะได้มีข้ออ้างว่าเราทำงานไกลต้องย้ายหอแล้วเอาลูกเราไปด้วย ( เขาเลี้ยงลุกแมวไม่ได้ เพระเขาไม่เคยทำอะไรเลย ใส่อาหารให้แมว เก็บอึลูกก็ไม่เก็บ มันมีช่วงเรากลับบ้าน ตจว.3วัน เราฝากให้เขาเก็บเขาไม่เก็บ ปล่อยไว้แบบนี้น ลูกเราก็เข้าทำธุระแบบเหม็นๆ คือแมวเรารักสะอาด )
เราคิดถูกไหมที่ทำแบบนี้ เราอยากรู้ว่ามีคนเคยเจอแบบนี้ไหม แล้วทำยังไงกัน ตอนนี้เราเครียดมาก เราหาคำปรึกษาจากเพื่อนจากพี่ที่สนิทๆกัน และเราก็อยากปรึกษาคนในพันทิปที่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ ตอนนี้เขาไม่สนใจเรายิ่งกว่าเดิมอีก เขาเล่นเกมถึงตี2-3 เราก็ไม่อะไรแล้ว เหมือนต่างคนต่างอยู่
#ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ ขอโทษอาจจะมีคำผิดบ้าง หรือยาวเกินไป เราแค่อยากระบายมันออกมา เราค่อนข้างอึดอัดพอสมควร ต้องขอโทษด้วยนะคะ