ในตอนแรกเราก็คิดว่ามันจะสนุกแน่ๆชีวิตมัธยม แต่พอเราสอบเข้าได้ความคิดที่ว่ามันจะสนุกก็เริ่มลดลง
ในขณะที่เรียนก็มีบ้างที่เราไม่ชอบครูคนนู้นคนนี้เพราะเขาบ่นเก่งบ้างล่ะ ทวงงานบ่อยบ้างล่ะ สอนไม่รู้เรื่องบ้างล่ะ แต่เราก็ไม่อะไรมาก แต่แล้วก็มีครุท่านหนึ่งเป็นผู้ชาย สอนสุขศึกษา เขาก็สอนปกติแต่ว่าเราไม่ชอบเขาเพราะ ในคาบเขาก็พูดไปให้นร.เขียนตาม พอจะส่งงานไอเราก็นึกว่าจะสร้างงานในคลาสรูม แต่ไม่ เขาให้เปิดกล้องแล้วชูสิ่งที่เขียนขึ้นมา ด้วยความที่หลายคนเปิดกล้องไม่ได้แต่ก็มีบางคนบอกนะว่าเปิดไม่ได้ เขาก็แบบโนสนโนแคร์เปิดไม่ได้ก็ไม่ต้องเอาคะแนนแค่นั้น จบ เราก็แบบห้ะ คือยังไงแล้วที่จดมาคืออะไร จนเราก็แบบไม่คิดอะไรละนะปล่อยไปแล้ว พอเรียนคาบต่อมาครูก็เหมือนเดิม พอเลิกเรียนครูส่งภาพภาพนึงมาในไลน์กลุ่ม เป็นภาพที่เหมือนปริ้นท์มาคือเป็นแบบเหมือนหุ่นจำลองเวลาเราจะศึกษาอวัยวะอะค่ะ นั่นแหละครูบอกปริ้นท์ได้ก็ปริ้นท์ ปริ้นท์ไม่ได้ก็วาดเอา ไอเราก็วาดรูปเป็นนะแต่เจอแบบนี้เราก็ไม่ไหวอะ เราก็แบบเออผ่านไปก่อน ต่อมาครูส่งภาพมาอีกเป็นธงโภชนาการ อันนี้ง่ายหน่อยเราก็ไม่อะไรเราก็ยังไม่ได้ทำเพราะเรากักตัวอยู่ไม่ได้เอาอุปกรณ์มาเลย
พอมาอาทิตย์นี้ครูทวงงานค่ะ เราคือไม่มีคะแนนเลยซักช่อง มี3ช่องเราไม่มีเลย ครูเลยแบบทวงๆๆๆๆๆไอคนครบแล้วก็รอดไป ทีนี้เพื่อนก็ถามว่ามีงานอะไรบ้างแต่ครูบอกให้เพื่อนที่ถามไปกระโดดตบก่อนถึงจะบอก ไอเราก็แบบห้ะเลย แล้วครูก็แบบบอกว่าอีกหลายคนเลยที่ไม่ส่งงานรวมถึงเพื่อนเรา แต่แบบในไลน์อะคุณหลายคนมากที่ครูบอกว่ายังไม่ส่งแต่เขาส่งไปในไลน์กันแล้ว พอเพื่อนบอกครูก็แบบเถียงกลับว่าไหนๆตรงไหนๆ คือครูเขาไม่เห็นหรือยังไงอะเขาพูดแค่ชื่อคนส่งล่าสุดคือเมื่อวันก่อนแต่ที่เพิ่งส่งไปครูบอกไม่เห็น กว่าจะเห็นก็แบบโอโห้ผัดข้าวได้หลายจาน
พอบอกเหตุผลไปครูก็พร้อมโต้กลับ อัลบั้มในไลน์ไม่สร้างด้วยงานมันก็กระจายแล้วก็มาโทษเด็กว่าไม่ส่งงาน คือเราโมโหจนร้องไห้อะมันแบบ ไม่มีเหตุผลเลย แถมเขายังจะมาร้องเพลงแบบสบายใจ ชิลๆอีกอะ แต่เราแบบคือทบทวนแล้วอะว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อกูจะไหวมั้ยวะ เขาได้แต่ทวงๆๆๆๆๆและก็ทวงจนหมดคาบ คือเราโมโหแทนเพื่อนมากๆอะว่าแบบอะไรของคุณ เพื่อนมันก็ส่งไปแล้วแต่คุณไม่เห็น คุณไม่เลื่อนดูไม่อะไรเลยต้องรอให้ส่งใหม่คุณถึงจะลงคะแนน
ในส่วนของเรานั้นก็ยังไม่มีคะแนน เราก็คิดนะว่าจะทำพอเเจอแบบนี่ไปเรา
โคตรเฟลเลย เราแบบคาดหวังมากว่ารร.นี้มันต้องดีแน่เลยมันต้องแบบสนุกแน่ๆแต่ไม่หรอกมันเป็นแค่ฝันมโนของเรา
-จากเด็กนักเรียนโรงเรียนตรงข้ามศาลธนฯ-
ขอมาระบายเรื่องครูหน่อยค่ะ
ในขณะที่เรียนก็มีบ้างที่เราไม่ชอบครูคนนู้นคนนี้เพราะเขาบ่นเก่งบ้างล่ะ ทวงงานบ่อยบ้างล่ะ สอนไม่รู้เรื่องบ้างล่ะ แต่เราก็ไม่อะไรมาก แต่แล้วก็มีครุท่านหนึ่งเป็นผู้ชาย สอนสุขศึกษา เขาก็สอนปกติแต่ว่าเราไม่ชอบเขาเพราะ ในคาบเขาก็พูดไปให้นร.เขียนตาม พอจะส่งงานไอเราก็นึกว่าจะสร้างงานในคลาสรูม แต่ไม่ เขาให้เปิดกล้องแล้วชูสิ่งที่เขียนขึ้นมา ด้วยความที่หลายคนเปิดกล้องไม่ได้แต่ก็มีบางคนบอกนะว่าเปิดไม่ได้ เขาก็แบบโนสนโนแคร์เปิดไม่ได้ก็ไม่ต้องเอาคะแนนแค่นั้น จบ เราก็แบบห้ะ คือยังไงแล้วที่จดมาคืออะไร จนเราก็แบบไม่คิดอะไรละนะปล่อยไปแล้ว พอเรียนคาบต่อมาครูก็เหมือนเดิม พอเลิกเรียนครูส่งภาพภาพนึงมาในไลน์กลุ่ม เป็นภาพที่เหมือนปริ้นท์มาคือเป็นแบบเหมือนหุ่นจำลองเวลาเราจะศึกษาอวัยวะอะค่ะ นั่นแหละครูบอกปริ้นท์ได้ก็ปริ้นท์ ปริ้นท์ไม่ได้ก็วาดเอา ไอเราก็วาดรูปเป็นนะแต่เจอแบบนี้เราก็ไม่ไหวอะ เราก็แบบเออผ่านไปก่อน ต่อมาครูส่งภาพมาอีกเป็นธงโภชนาการ อันนี้ง่ายหน่อยเราก็ไม่อะไรเราก็ยังไม่ได้ทำเพราะเรากักตัวอยู่ไม่ได้เอาอุปกรณ์มาเลย
พอมาอาทิตย์นี้ครูทวงงานค่ะ เราคือไม่มีคะแนนเลยซักช่อง มี3ช่องเราไม่มีเลย ครูเลยแบบทวงๆๆๆๆๆไอคนครบแล้วก็รอดไป ทีนี้เพื่อนก็ถามว่ามีงานอะไรบ้างแต่ครูบอกให้เพื่อนที่ถามไปกระโดดตบก่อนถึงจะบอก ไอเราก็แบบห้ะเลย แล้วครูก็แบบบอกว่าอีกหลายคนเลยที่ไม่ส่งงานรวมถึงเพื่อนเรา แต่แบบในไลน์อะคุณหลายคนมากที่ครูบอกว่ายังไม่ส่งแต่เขาส่งไปในไลน์กันแล้ว พอเพื่อนบอกครูก็แบบเถียงกลับว่าไหนๆตรงไหนๆ คือครูเขาไม่เห็นหรือยังไงอะเขาพูดแค่ชื่อคนส่งล่าสุดคือเมื่อวันก่อนแต่ที่เพิ่งส่งไปครูบอกไม่เห็น กว่าจะเห็นก็แบบโอโห้ผัดข้าวได้หลายจาน
พอบอกเหตุผลไปครูก็พร้อมโต้กลับ อัลบั้มในไลน์ไม่สร้างด้วยงานมันก็กระจายแล้วก็มาโทษเด็กว่าไม่ส่งงาน คือเราโมโหจนร้องไห้อะมันแบบ ไม่มีเหตุผลเลย แถมเขายังจะมาร้องเพลงแบบสบายใจ ชิลๆอีกอะ แต่เราแบบคือทบทวนแล้วอะว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อกูจะไหวมั้ยวะ เขาได้แต่ทวงๆๆๆๆๆและก็ทวงจนหมดคาบ คือเราโมโหแทนเพื่อนมากๆอะว่าแบบอะไรของคุณ เพื่อนมันก็ส่งไปแล้วแต่คุณไม่เห็น คุณไม่เลื่อนดูไม่อะไรเลยต้องรอให้ส่งใหม่คุณถึงจะลงคะแนน
ในส่วนของเรานั้นก็ยังไม่มีคะแนน เราก็คิดนะว่าจะทำพอเเจอแบบนี่ไปเรา
-จากเด็กนักเรียนโรงเรียนตรงข้ามศาลธนฯ-