ทำไมเวลาคนจะฆ่าตัวตายต้องเข้าไปช่วยด้วยครับ

ตามหัวข้อเลย ผมเป็นคนหนึ่งที่มีปัญหาในชีวิต เลยเคยคิดฆ่าตัวตายหลายครั้ง จนเพื่อนลากไปหาหมอ ผลสรุปคือผมเป็นโรคซึมเศร้า มีครั้งหนึ่งผมเครียด จนน็อกเข้าโรงพยาบาลหมอบอกที่บ้านว่า ที่ผมเป็นแบบนั้นเพราะผมมีความเครียดเยอะ
เมื่อก่อนผมบวชเป็นเณรครับ ผมได้รับรู้โลกอีกมุมหนึ่ง มุมที่คนข้างในทำตัวแบบครข้างนอก การอยากตายของผมนั้น มีมานานแล้วครับ แต่ว่าผมไม่กล้าพอเพราะกลัวทรมาน ผมไม่อยากทรมานไปมากกว่านี้ ถ้าตายก็ขอตายอย่างสงบ ผมรู้ครับว่าทุกคนมีปัญหาที่แตกต่างกัน แต่น้อยคนครับที่จะเข้าใจว่าผมไม่เหมาะสมกับการใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ใช่ครับผมมันผู้แพ้ พวกอ่อนแอ หลายคนอยากจะมีชีวิตแบบผมที่สบายไม่ได้ทุกยากมีโอกาสต่างๆ มีทุนในการใช้ชีวิต มีปัจจัยหลักในการดำเนินชีวิต เงิน บ้าน ที่อยู่ อาหาร แต่ที่ไม่มีคือความสุขผมไม่รู้ครับว่าความสุขของผมนั้นคืออะไร อ่านมาถึงตอนนี้หลายคนจะคิดว่าที่ผมบวชไปนั้นเสียเปล่า ใช่ครับ เพราะหลังจากผมสึกออกมาผมไม่นับถือศาสนาไหนๆครับ เพราะไม่ได้ช่วยให้ผมหลุดพ้น จากสิ่งที่ผมเป็น ผมได้เห็นสิ่งที่ทุกคนไม่เคยได้เห็นในวงการพระ ผมเลยไม่คิดจะนำหลักอะไรใดๆมาชุดรั้งผมเพื่อให้ผมมีชีวิตต่อ โลกของผมมันไม่สดใสเหมือนคนอื่น ไม่มีความหวัง ความมุ่งมั่น ความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่ สิ่งเดียวที่ผมปรารถนาคือการได้ตาย และไม่รับรู้ทุกเรื่องราว ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาผมทนอยู่กับความรุนแรงในครอบครัว การคบเพื่อน การใช้ชีวิตที่หลุดโลก ผมว่าผมใช้ชีวิตของผมคุ้มละ ผมไม่ต้องการเป็นทุกข์ในทุกๆเรื่อง ไม่ว่าการมีครอบครัว การเลี้ยงชีพ การใช้ชีวิตให้มีความสุข โลกนี้กว้างใหญ่ครับ มีคนที่คิดแบบผมเยอะ ผมอยากรู้ครับว่า ทำไมถึงต้องช่วยคนที่เค้าอยากตาย ทำไมถึงใจร้ายตอกย้ำสิ่งที่เค้าเจอ ทำไมถึงต้องทำให้เค้าต้องมีชีวิตอยู่และทนทุกข์ทรมานในสิ่งที่เค้าเจอ บางทีการตายอาจเป็นทางออกที่ดีของปัญหาในชีวิต สุดท้ายนี้ผมก็ยังหวังเหมือนเดิมว่าผมจะได้ตายไปในเร็ววัน