ครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนสำหรับเรา

แต่ก่อนเราเงียบตลอดเวลาแม่ด่าแต่เดียวนี้เราเริ่มด่าแล้วเพราะเรารู้สึกทนไม่ไหวกับแม่จริงๆเหตุเกิดจากตอนนั้นพ่อแม่เลิกกันแล้วแม่เครียดแล้วด่าเราตลอดว่าเป็นความผิดเราที่ทำให้แม่เลิกกับพ่อแต่เราแค่ตอนพ่อจ

มีใครที่รู้สึกว่าครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนของเราบ้างคะ เพราะตัวเรารู้สึกว่าเวลามีปัญหาอะไร เราไม่สามารถปรึกษาหรือขอความช่วยเหลือจากครอบครัวได้เลย โดยเฉะาะกับคนที่ขึ้นชื่อว่า พ่อ มักจะโดนซ้ำเติมมากกว่า หรือ

เรารู้สึกเหนื่อยทั้งงานทั้งเรียนทั้งครอบครัวแล้วยังต้องมาโดนแฟนซ้ำเติม เราเหนื่อนมากกับการต้องเป็นให้ได้แบบที่ทุกคนอยากให้เป็น เราเหนื่อยมากกับการที่เราต้องมาทนฟังเค้าพฟุดเค้าแซะกันเราต้องทำยังไง พอเร

มีเรื่องทะเลาะ เรื่องเงิน เรื่องแฟน ทุกๆวันโดนด่า โดนกดดัน จนอึดอัด เอานู้นเอานี่มาขู่ ซํ้าเติมความผิด จนตัวเราเองอดทน สู้มานาน ตอนนี้เหนื่อยมากๆแล้ว เหนื่อยจนไม่อยากมีชีวิตแล้ว อยากพัก อยากหลับแบบไม่

เราแต่งงานมีครอบครัวแล้ว มีลูกที่น่ารักสามีที่ดี เราเป็นคนดูแลพ่อแม่ ต้องขับรถไปซื้อของใช้ เรามีหน้าที่พาไป พ่อขับรถไม่เป็น แม่ป่วย ใน 1 อาทิตย์เราต้องไปหาพ่อแม่อย่างน้อย 3-4 วัน เราอายุเลยเลข 3 แล้วน

ตอนนี้เราอายุ17ปีค่ะ เหนื่อยกับที่บ้านมากๆ ตอนนี้อยู่ม.2 เราดร็อปเรียน2ปีเพราะว่าตอนนั้นเกเรแต่ว่าตอนนี้เราตั้งใจเรียนอยู่นะคะ เหตุเกิดจากวันนี้เรากลับจากรร.แล้วหนูเหนื่อยมากเราเลย

หนูอยากรู้นะ ว่าเซฟโซนที่ดีที่สุกคืออะไร เพราะหนูไม่เคยมีเซฟโซนที่ดีเลย หนูโดนพ่อเเม่บังคับมาตลอด เเม้กระทั่งเรื่องเรียนต่อ หนูยังเลือกเรียนเองไม่ได้เลยค่ะ ทุกๆวันหนูโดนด่าตลอด ไม่ว่าหนูจะทำอะไรก็ผิดไ

กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา มันอาจจะดูยาว หรืออ่านไม่เข้าใจบางก็ขออภัยด้วยนะคะ            คิดมากตลอดว่าครอบครัวคือเซฟโซนที่ดี แต่ที่ผ่านมาเราคิดผิดตลอด แม่คือผู้กดดันเรา

ใครที่มีครอบครัวที่ไม่ค่อยดีเหมือนเราบ้างคือตอนเราอายุประมานป.3แม่กับพ่อก็แยกทางกันเรามีน้องชายเราก็อยู่กับพ่อกับน้องจนถึงอายุ14ปีเราก็ย้ายไปอยู่กับแม่ตลอดเวลาแม่คือดีกับเรามากเราอยู่กับแม่ได้ประมาณ1ป

สวัสดีค่ะ เราอายุ14 เราถูกกดดันตั้งแต่เด็กๆ ถูกพี่สาวของยายบอกให้ทำงานตั้งแต่อายุ10ขวบ ตาเราพึ่งป่วยเข้าโรงบาทได้1เดือน ยายเราก็เริ่มเปบี่ยนไป บ่นเรามากขึ้น ว่าด่ามากขึ้น วันนี้เขาถามเราว่ายายไปเยี่ยม