เรารู้สึกเบื่อและเหนื่อยมาก พื้นฐานตัวของเราไม่ได้เป็นคนรักสัตว์เลย ให้ดูๆ แปปๆ 1 ก็ได้อยู่แต่เลี้ยงเลยเรารู้สึกไม่โอเค
เดิมบ้านเรามีสุนัขอยู่แล้ว1ตัว มันชอบไปวิ่งไล่รถ แม่ก็ได้แต่ด่าหมาไปวันๆ ไม่ได้จัดการอะไรมัน ตอนมันเล็กๆ ก็เห่อกันพอโตมาก็ปล่อยปะ  พ่อเราก็ทำงานมีเวลาดูมันแค่แปปๆ ชอบใจอ่อนกับหมาตอนเราเอามันมาดัดนิสัยตามวิธีในยูทูปที่มีมาบ้าง เช่น กักบริเวณ พอเขามาเห็นมันเขาก็ปล่อยไปบอกสงสารมันบลาๆและอีกหลากหลายวิธีที่พอจะทำก็บอกสงสารมันแต่เขาก็ไม่ทำอะไรสักอย่างเบื่อมาก บางครั้งเรากลับมาจากเรียนเราก็ต้องให้อาหารมันอยู่บ่อยๆ บางครั้งก็ต้องอาบน้ำให้มันเองเพราะทนเห็บกับความสกปรกไม่ไหว (เราเรียนต้องเดินทางค่อนข้างไกล)​บางครั้งมันต้องกลายเป็นหน้าที่เรา พอเราพูด ก็บอกแค่นี้ช่วยไม่ได้หรอ ทำนิดทำหน่อยจะเป็นไรไปแล้วก็จะมาพาลบ่นเรา พอผ่านไปหลายปีเมื่อไม่นานมานี้พ่อเราอยากเลี้ยงหมาตัวใหม่เป็นหมาพันธุ์​1ที่ขี้เล่นและต้องมีเวลาดูแลใส่ใจ ก็นั่นแหละพ่อเราทำงาน เลิกงานมาถึงมีเวลาว่างมาดูแล แต่ก่อนนำมาเลี้ยงเรายื่นคำขาดเลยว่าไม่อยากเลี้ยงไม่ชอบ ตัวเดิมยังดูแลได้ไม่ดีเลย สุดท้ายก็เอามาเลี้ยงอีก และเราก็บอกเลยว่าจะไม่ดูอะไรทั้งนั้นใครอยากเลี้ยงก็รับผิดชอบเองนะ สุดท้าย ก็นั่นแหชะ5555555 หมาเด็กน้อยอ่ะนะ อึฉี่ไมาเป็นที่ บางครั้งเราก็ต้องเก็บเช็ด (เลี้ยงไว้ในบ้าน)​พอโตมาหน่อยก็เอาไปเล่นกับหมาตัวเก่าติดเห็บมาบ้าง พอเอาขึ้นบ้าน ให้มันเล่นไปทั่วกัดแทะทั่วบ้าน มาเข้าห้องเรา เห็บมันก็มีตามห้องเรา วันนี้เจอ 2 3 ตัว ตอนนี้เรากับมาจากทำงานไปข้างนอกก็เสี่ยงโควิด กับมาบ้านจะนอนพักผ่อนก็ต้องมาระแวงระวังเห็บหมัด ต่างๆ อีก เราอยากพักผ่อน เราแบบไม่มีความสุขเลย เราไม่เข้าใจว่าทำไมถึงจะต้องเลี้ยงอีก กลับมาจากทำงานเหนื่ิยๆ เราก็อยากพักผ่อนแต่ก็ต้องมาดูสุนัข
ถ้าอยากเลี้ยงมากก็ต้องมีเวลาดูแลเอาใจใส่สอนมันหรือป่าว ศึกษาวิธีการเลี้ยงต่างๆให้ดี พอเราพูดก็พาลใส่เรา เห้อ
ปล.แค่อยากมาระบายออกมาพิมพ์วกวนไม่รู้เรื่องต้องขอโทษด้วนค่ะ