อยากให้ช่วยถอดความบทกวีส่องใจ ของคุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ หน่อยค่ะ

อยากให้ช่วยถอดความให้หน่อยค่ะ 
๏กระจ่าง ณ กลางใจ  วันเย็นใสสะอาดสว่าง  แลสงบรำงับวาง  อยู่อย่างนั้นนิรันดร  
๏ รู้สึกและรู้สม  กับอารมณ์กับเย็นร้อน  เจิดจรัสประภัสสร  แลอิสระจะรังสรรค์
๏ มืดมิดกับจิตตก  สกปรกและติดตัน  กลางคืนก็เป็นควัน  แลกลางวันก็เป็นไฟ  
๏ ยึดมั่นและถือมั่น  สารพันจะหวั่นไหว  มีใจแต่หมดใจ  ต้องแบกทุกข์อยู่ทนทาน 
๏ จงจันทร์กระจ่างใจ  ขับไล่หมอกขจัดมาร  ส่องธรรมสัมโพธิญาณ  ณ เพ็ญพิสาขะบูชา ฯ