สวัสดีค่ะ ก็ ตามหัวข้อเลยนะคะ คือเราเป็นdek66 คนนึง ที่ตอนนี้ทุกคนก็ทราบดีอยู่แล้วว่าโควิดทำให้จำเป็นต้องเรียนออนไลน์ เรารู้สึกเหนื่อย ท้อ หลายครั้งเลยค่ะในการเรียนออนไลน์ เราสงสารพี่ๆ dek 65 ปีนี้มาก แต่เราก็สงสารตัวเองมากช่นกัน คือตอนนี้พอร์ตเราแทบไม่มีกิจกรรมอะไรเลย ไหนจะต้องเตรียมตัวอ่านสอบสอวน. เตรียมตัวที่จะเข้ามหาลัย ทำการบ้านของทางรร. มันเยอะมากค่ะ เยอะมากจริงๆ เรานอนตี1+ ทุกวันเลยค่ะ เสาร์อาทิตย์ก็แทบไม่ได้พัก แล้วยิ่งทางบ้านทำธุรกิจค้าขายยิ่งต้องช่วยงานทางบ้านอีกค่ะ งาน+ขึ้นมาทุกวันๆ เรารู้สึกเหมือนความฝันเรามันจางลงเรื่อยๆ เราพยายามมากๆแล้วแต่เราสู้งานแทบไม่ไหวจริงๆ ทราบกันดีอยู่แล้วว่าการศึกษาไม่เคยชดเชยให้เด็ก ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไร "การสอบ" ต้องมาก่อนเสมอ ไม่ว่าอาจารย์จะสอนยังไม่เข้าใจ "การสอบ" ก็ยังคงเป็นที่ 1 เสมอ ทำให้เรายิ่งกดดันตัวเองมากขึ้นไปอีก ที่เราออกมาพูดแบบนี้เราไม่ได้ต้องการเรียกร้องความสนใจหรือทำใครเสียหายนะคะ แต่เราเก็บมาไม่ไหวแล้วจริงๆ
.....หลังจากนี้เราไม่ได้ต้องการอะไรเลยค่ะ เราแค่อยากมาระบาย มาขอกำลังใจ มาขอความคิดเห็นของเพื่อนๆพี่ไร้องๆค่ะ ว่าเราควรจะทำอย่างไรต่อไป จะว่าเราหมดไฟก็ได้เลยค่ะเราว่าเราพยายามเต็มที่มากๆแล้วแต่ยังเหนื่อยอยู่
ขอบคุณทุกๆคนที่อ่านจนจบนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ🙏
ขอกำลังใจในการศึกษาหน่อยค่ะ
.....หลังจากนี้เราไม่ได้ต้องการอะไรเลยค่ะ เราแค่อยากมาระบาย มาขอกำลังใจ มาขอความคิดเห็นของเพื่อนๆพี่ไร้องๆค่ะ ว่าเราควรจะทำอย่างไรต่อไป จะว่าเราหมดไฟก็ได้เลยค่ะเราว่าเราพยายามเต็มที่มากๆแล้วแต่ยังเหนื่อยอยู่
ขอบคุณทุกๆคนที่อ่านจนจบนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ🙏