รู้สึกไม่ดีเลยครับ แม่ผมไม่ยอมให้ออกค่าอะไรให้เค้าเลย เพราะเค้าเกรงใจ เห็นว่าเราโดนพิษโควิด โดนลดเงินเดือนไปเยอะ
อธิบายก่อนนะครับ.. ผมเป็นลูกชายคนโต มีอาชีพการงานที่ค่อนข้างดีมาก ก่อนหน้านี้ให้เงินแม่ทุกเดือน ให้ค่อนข้างเยอะครับ แต่ด้วยสถานการณ์แบบนี้ ผมโดนบริษัทปรับลดเงินเดือน ลดไปเยอะมาก มากซะจน ชีวิตที่เคยสุขสบาย พาพ่อแม่ไปเที่ยวต่างประเทศได้ทุกปี ตอนนี้เหลือเงินเดือนแค่พอใช้ส่วยตัวในแต่ละเดือนเท่านั้น บางเดือนก็ไม่พอใช้ ต้องเอาเงินเก็บมาใช้บ่อยๆ
ทำให้ช่วงนี้ผมไม่ได้ให้เงินแม่เลย ซึ่งแต่ก่อนผมให้มาโดยตลอด ให้ตั้งแต่เงินเดือนก้อนแรกที่ได้ ให้มาตลอดทุกเดือน ยังไม่พอผมยังต้องยืมเงินแม่ไปผ่อนบ้านที่ซื้อไว้อีก (แม่ก็ไม่ได้มีเงินเยอะมากอะไร) แค่นี้ก็รู้สึกไม่ดีแล้วครับ
ตอนนี้เวลาผมออกไปนอกบ้าน ก็มีซื้อข้าว ซื้อขนม ซื้อของกินกลับมาให้แม่ทาน แต่แม่ก็จะเอาเงินมาคืนทุกครั้ง ซึ่งผมไม่ได้อยากได้เงินในส่วนนั้นเลย มันไม่ได้มากมายอะไรนัก ผมอยากให้อะไรแม่บ้าง ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เยอะมากเหมือนแต่ก่อน นิดๆหน่อยๆ มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น
เข้าใจว่าแม่เป็นห่วงเรา เพราะแม่ถามเสมอว่าเรามีเงินพอใช้มั้ย อยากจะบอกแม่ว่า ผมอายุสามสิบกว่าแล้วนะครับ พอมีเงินเก็บบ้าง ไม่ได้ลำบากขนาดนั้น และตอนนี้ผมก็หารายได้จากทางอื่นเพิ่มอยู่ ซึ่งมันพึ่งเริ่มต้น อาจจะไม่ได้ดีไม่ได้เยอะขนาดนั้น หนทางไหนที่พอที่จะดูแลแม่ได้ก็อยากจะทำ
รู้สึกไม่ดีเลยครับ ไม่ได้ช่วยแม่เหมือนแต่ก่อน แถมยังต้องให้แม่คอยช่วยเราด้วย อีกทั้งยังทำให้แม่เป็นห่วง ทำยังไงดี? ให้แม่รู้สึกว่าเรายังโอเค ไม่ได้ลำบากขนาดนั้น ค่าข้าวไม่กี่ร้อย เราดูแลเค้าได้..
รู้สึกแย่ !! แม่ไม่ยอมให้ออกค่าข้าว เพราะเราโดนพิษโควิด
อธิบายก่อนนะครับ.. ผมเป็นลูกชายคนโต มีอาชีพการงานที่ค่อนข้างดีมาก ก่อนหน้านี้ให้เงินแม่ทุกเดือน ให้ค่อนข้างเยอะครับ แต่ด้วยสถานการณ์แบบนี้ ผมโดนบริษัทปรับลดเงินเดือน ลดไปเยอะมาก มากซะจน ชีวิตที่เคยสุขสบาย พาพ่อแม่ไปเที่ยวต่างประเทศได้ทุกปี ตอนนี้เหลือเงินเดือนแค่พอใช้ส่วยตัวในแต่ละเดือนเท่านั้น บางเดือนก็ไม่พอใช้ ต้องเอาเงินเก็บมาใช้บ่อยๆ
ทำให้ช่วงนี้ผมไม่ได้ให้เงินแม่เลย ซึ่งแต่ก่อนผมให้มาโดยตลอด ให้ตั้งแต่เงินเดือนก้อนแรกที่ได้ ให้มาตลอดทุกเดือน ยังไม่พอผมยังต้องยืมเงินแม่ไปผ่อนบ้านที่ซื้อไว้อีก (แม่ก็ไม่ได้มีเงินเยอะมากอะไร) แค่นี้ก็รู้สึกไม่ดีแล้วครับ
ตอนนี้เวลาผมออกไปนอกบ้าน ก็มีซื้อข้าว ซื้อขนม ซื้อของกินกลับมาให้แม่ทาน แต่แม่ก็จะเอาเงินมาคืนทุกครั้ง ซึ่งผมไม่ได้อยากได้เงินในส่วนนั้นเลย มันไม่ได้มากมายอะไรนัก ผมอยากให้อะไรแม่บ้าง ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เยอะมากเหมือนแต่ก่อน นิดๆหน่อยๆ มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น
เข้าใจว่าแม่เป็นห่วงเรา เพราะแม่ถามเสมอว่าเรามีเงินพอใช้มั้ย อยากจะบอกแม่ว่า ผมอายุสามสิบกว่าแล้วนะครับ พอมีเงินเก็บบ้าง ไม่ได้ลำบากขนาดนั้น และตอนนี้ผมก็หารายได้จากทางอื่นเพิ่มอยู่ ซึ่งมันพึ่งเริ่มต้น อาจจะไม่ได้ดีไม่ได้เยอะขนาดนั้น หนทางไหนที่พอที่จะดูแลแม่ได้ก็อยากจะทำ
รู้สึกไม่ดีเลยครับ ไม่ได้ช่วยแม่เหมือนแต่ก่อน แถมยังต้องให้แม่คอยช่วยเราด้วย อีกทั้งยังทำให้แม่เป็นห่วง ทำยังไงดี? ให้แม่รู้สึกว่าเรายังโอเค ไม่ได้ลำบากขนาดนั้น ค่าข้าวไม่กี่ร้อย เราดูแลเค้าได้..