สวัสดีค่ะทุกคน คือเรารู้สึกเครียดมากตอนนี้ ไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ
คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเข้าโรงเรียนชื่อดังแห่งนึงในกรุงเทพค่ะ(ไม่ใช่เตรียมอุดมฯนะคะ) เราติดห้องพิเศษวิทย์คณิตค่ะ ตอนเราสอบติดเราก็ดีใจนะคะ ดีใจมากโดยไม่รู้เลยว่ามันคือจุดเริ่มต้นของหายนะ
เราเข้ามาเรียนแรกๆเราตั้งใจเรียนมาก เราไม่ชอบเคมีกับชีวะ แต่เราก็พอมีพื้นฐานม.ต้นมาพอสมควร เลยยังไม่อคติกับมันมาก เราชอบเล่นเกมค่ะ ม.ต้นกลับบ้านมาคือเล่นเกมตลอดเลย แต่เรารู้เวลาค่ะ ว่าเราต้องทำการบ้านให้เสร็จก่อนเล่น และต้องทำภารกิจส่วนตัวให้เสร็จก่อนจะเปิดคอมเล่นเกม และจะเลิกเล่นเมื่อถึงเวลา3ทุ่มและเข้านอนค่ะ ดูแบบนี้เหมือนเราจะเป็นคนมีวินัยและดูเหมือนจะไม่น่ามีปัญหาใช่มั้ยคะ
แต่เรื่องมันเริ่มมาจาก... เราเข้ามาเรียนม.4ที่ห้องพิเศษนี้ค่ะ แรกๆเราเข้ามาคือเราตั้งใจเรียนมาก ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่เราพยายามทำความเข้าใจกับมันค่ะ จนถึงเกือบกลางๆเทอม เรารู้สึกว่า ไม่เข้าใจเลยค่ะทั้งหมดที่เรียนมา(คณิตเข้มข้น ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ) เราเลยสมัครเรียนพิเศษค่ะ เป็นครอสออนไลน์มาเรียนที่บ้าน(เพราะถ้าเราเรียนสด มันเลิกดึกค่ะ เรากลับบ้านดึกไม่ได้มันเปลี่ยว) ปัญหามันเกิดจากนี้เลยค่ะ ด้วยความที่เป็นห้องเรียนพิเศษจึงเลิกเรียนช้า(เลิกเรียน5โมงครึ่ง) กว่าจะรถติดอีกและกว่าจะกินข้าวกับครอบครัวและอาบน้ำทำการบ้านอีก และด้วยความเคยชินเรานอน3ทุ่มทุกคืน เรานอนดึกกว่านี้ไม่ได้ค่ะ เวลาที่เราจะเรียนพิเศษก็เหลือน้อย เวลาเล่นเกมเราไม่มีเลยค่ะ
และแน่นอนค่ะ เราสมัครเรียนพิเศษมาแต่เราเรียนไม่ทันสอบค่ะ เนื่องจากเนื้อหาในห้องเรียนไปเร็วมาก จนสุดท้ายเราก็ทำข้อสอบไม่ได้ค่ะ คะแนนแย่มาก เกรดตกมากค่ะ(ได้แค่3.33) หลังจากนั้นพอขึ้นม.4เทอม2 เราเอาใหม่ค่ะ เราบอกตัวเองว่าเทอมนี้จะไม่พลาดแบบเทอมที่แล้วแน่ๆ เราตั้งใจเรียนมากค่ะ แต่ด้วยความที่ไม่มีพื้นฐานเทอม1 และครูสอนไม่เข้าใจค่ะ(เราไม่รู้ว่าใช่มั้ยนะคะ แต่เราเรียนกับครูไม่เข้าใจ แต่ให้เพื่อนสอนเข้าใจมากค่ะ เรียนพิเศษก็เข้าใจและรู้สึกว่ามันไม่ได้ยากค่ะ และแม้แต่เรื่องที่เรารู้อยู่แล้วแต่พอมาฟังครูที่รร.อธิบายเราถึงรู้ค่ะว่า ครูอธิบายงงมาก)เราเลยสมัครเรียนพิเศษอีกรอบค่ะ และบอกตัวเองว่า จะต้องไม่พลาดแบบเทอมที่แล้ว(เราสมัครครอสออนไลน์เหมือนเดิมนะคะเพราะเหตุผลเดิมค่ะ กลับบ้านดึกไม่ได้)
เราพยายามควบคุมตัวเองให้นั่งเรียนพิเศษแต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมค่ะ ทุกอย่างกลับเข้าสู่วังวันเดิมๆค่ะ เราเริ่มเครียด เริ่มเบื่อกับการเรียน จากที่เคยสนุกและตั้งใจมากๆเพื่อให้แม่และคนรอบข้างภูมิใจ เราเริ่มรู้สึกท้อ จากเหตุผลที่รร.ไปไวมาก การบ้านเยอะมาก วิชาอื่นๆยิบย่อย พวกภาษาไทย ประวัติ พระพุทธ คอม ฯลฯ ยังมีงานให้ทำมีสิ่งที่ต้องทบทวน และด้วยความที่เราอยากได้เกรดดีๆ และไม่อยากทำให้แม่ผิดหวังเเล้ว เราก็พยายามฝืนค่ะ เรานอนดึกเพื่อเรียนพิเศษ เราทำการบ้านดึก จนเราเริ่มเบลอ สมองไม่รับรู้อะไรแล้ว ผลสุดท้ายคะแนนก็ไม่ดีเหมือนเดิม เราเริ่มเครียดหนัก เริ่มเอาตัวเองไม่อยู่แล้ว เราเริ่มเล่นเกมทั้งวัน ไม่ทบทวนบทเรียน ทำแค่การบ้านส่งครู วันหยุดเราเล่นเกม กลับบ้านมาเราเล่นเกม วินัยในชีวิตเราเริ่มลดลง เราเริ่มเล่นเกมดึก ไม่อยากไปรร.แต่ก็ต้องไป ไปรร.ก็เรียนไม่เข้าใจตามเพื่อนไม่ทันเราก็ไม่เรียนแล้ว เล่นแต่โทรศัพท์หรือไม่ก็นอนหลับในคาบซะเลย
กลายเป็นว่าเราทำตัวเละเทะ ไม่เอาไหน ไม่สนใจเรียน เราเบื่อ เราไม่สู้แล้ว ผลสุดท้ายเกรดม.4เทอม2ของเราก็แย่ค่ะ ทุกคนคงสงสัยนะคะว่าเทอม2มันติดโควิดไม่ใช่หรอ เรียนออนไลน์นิ ทำไมยังเรียนไม่ทันอีก
ตอบเพราะเทอม1เราไม่มีพื้นฐานค่ะ ทำให้เทอม2เราต้องเรียนหนักเพิ่มขึ้นอีก เป็น4เท่าของห้องธรรมดา ทำให้เราไม่สู้แล้วค่ะ เรายอมแพ้
เรานั่งทบทวนตัวเองใหม่ และเริ่มคิดหาวิธีที่จะทำให้เราเรียนทันเพื่อนและเกรดม.5ไม่แย่อีก และม.5เรียนออนไลน์100%ทำให้เราต้องนั่งเรียนที่บ้าน แอบดีใจนะคะ ที่เรามีเวลาทบทวนบทเรียนเพิ่มขึ้น
แต่ค่ะ แต่ด้วยความที่เราทำตัวเละเทะมาตลอดหลายเดือน วินัยในชีวิตเราเริ่มไม่มี และการเรียนที่บ้านต้องใช้ความมีวินัยสูง แต่เราไม่สามารถควบคุมตนเองได้แล้วค่ะ เรากลายเป็นคนไม่มีวินัยแล้ว เราเล่นเเต่เกมแล้ว เราไม่สนใจอะไรแล้ว เราทำงานส่งอย่างเดียวแค่นั้น ตั้งแต่เปิดเทอมมาจนจะครึ่งเทอมแล้ว เราไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับบทเรียนเลยค่ะ
เราพยายามฝืนให้ตัวเองกลับไปตั้งใจเรียน ตอนนี้เราอยากได้ตัวเราแบบเมื่อก่อนกลับคืนมามากเลยค่ะ ตัวเราที่เคยสนุกกับการเรียน ตัวเราที่เคยถือใบเกรดด้วยใบหน้ายิ้มมาให้แม่ แม่ก้จะชมเรา เรารู้สึกความสุขมากค่ะ และเรามีเวลาให้กับการเล่นเกม มีเวลาทำในสิ่งที่ชอบ ผ่อนคลาย
แต่ตอนนี้คือเราเครียดค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงต่อแล้ว จะสอบกลางภาคอีกแล้ว เราไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้นแล้วค่ะ เราไม่อยากเรียนใหม่ เพราะเสียเวลาและเสียดายเงินค่าเทอม มีใครพอจะแนะนำวิธีให้เราได้มั้ยคะ
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ เราเครียดมากจริงๆไม่รู้จะเข้ามหาลัยดังๆได้ไหม เราไม่ไหวมากแล้วค่ะ 😭😭
เครียด กดดัน ท้อแล้วกับชีวิตม.ปลาย ช่วยด้วยค่ะ
คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเข้าโรงเรียนชื่อดังแห่งนึงในกรุงเทพค่ะ(ไม่ใช่เตรียมอุดมฯนะคะ) เราติดห้องพิเศษวิทย์คณิตค่ะ ตอนเราสอบติดเราก็ดีใจนะคะ ดีใจมากโดยไม่รู้เลยว่ามันคือจุดเริ่มต้นของหายนะ
เราเข้ามาเรียนแรกๆเราตั้งใจเรียนมาก เราไม่ชอบเคมีกับชีวะ แต่เราก็พอมีพื้นฐานม.ต้นมาพอสมควร เลยยังไม่อคติกับมันมาก เราชอบเล่นเกมค่ะ ม.ต้นกลับบ้านมาคือเล่นเกมตลอดเลย แต่เรารู้เวลาค่ะ ว่าเราต้องทำการบ้านให้เสร็จก่อนเล่น และต้องทำภารกิจส่วนตัวให้เสร็จก่อนจะเปิดคอมเล่นเกม และจะเลิกเล่นเมื่อถึงเวลา3ทุ่มและเข้านอนค่ะ ดูแบบนี้เหมือนเราจะเป็นคนมีวินัยและดูเหมือนจะไม่น่ามีปัญหาใช่มั้ยคะ
แต่เรื่องมันเริ่มมาจาก... เราเข้ามาเรียนม.4ที่ห้องพิเศษนี้ค่ะ แรกๆเราเข้ามาคือเราตั้งใจเรียนมาก ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่เราพยายามทำความเข้าใจกับมันค่ะ จนถึงเกือบกลางๆเทอม เรารู้สึกว่า ไม่เข้าใจเลยค่ะทั้งหมดที่เรียนมา(คณิตเข้มข้น ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ) เราเลยสมัครเรียนพิเศษค่ะ เป็นครอสออนไลน์มาเรียนที่บ้าน(เพราะถ้าเราเรียนสด มันเลิกดึกค่ะ เรากลับบ้านดึกไม่ได้มันเปลี่ยว) ปัญหามันเกิดจากนี้เลยค่ะ ด้วยความที่เป็นห้องเรียนพิเศษจึงเลิกเรียนช้า(เลิกเรียน5โมงครึ่ง) กว่าจะรถติดอีกและกว่าจะกินข้าวกับครอบครัวและอาบน้ำทำการบ้านอีก และด้วยความเคยชินเรานอน3ทุ่มทุกคืน เรานอนดึกกว่านี้ไม่ได้ค่ะ เวลาที่เราจะเรียนพิเศษก็เหลือน้อย เวลาเล่นเกมเราไม่มีเลยค่ะ
และแน่นอนค่ะ เราสมัครเรียนพิเศษมาแต่เราเรียนไม่ทันสอบค่ะ เนื่องจากเนื้อหาในห้องเรียนไปเร็วมาก จนสุดท้ายเราก็ทำข้อสอบไม่ได้ค่ะ คะแนนแย่มาก เกรดตกมากค่ะ(ได้แค่3.33) หลังจากนั้นพอขึ้นม.4เทอม2 เราเอาใหม่ค่ะ เราบอกตัวเองว่าเทอมนี้จะไม่พลาดแบบเทอมที่แล้วแน่ๆ เราตั้งใจเรียนมากค่ะ แต่ด้วยความที่ไม่มีพื้นฐานเทอม1 และครูสอนไม่เข้าใจค่ะ(เราไม่รู้ว่าใช่มั้ยนะคะ แต่เราเรียนกับครูไม่เข้าใจ แต่ให้เพื่อนสอนเข้าใจมากค่ะ เรียนพิเศษก็เข้าใจและรู้สึกว่ามันไม่ได้ยากค่ะ และแม้แต่เรื่องที่เรารู้อยู่แล้วแต่พอมาฟังครูที่รร.อธิบายเราถึงรู้ค่ะว่า ครูอธิบายงงมาก)เราเลยสมัครเรียนพิเศษอีกรอบค่ะ และบอกตัวเองว่า จะต้องไม่พลาดแบบเทอมที่แล้ว(เราสมัครครอสออนไลน์เหมือนเดิมนะคะเพราะเหตุผลเดิมค่ะ กลับบ้านดึกไม่ได้)
เราพยายามควบคุมตัวเองให้นั่งเรียนพิเศษแต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมค่ะ ทุกอย่างกลับเข้าสู่วังวันเดิมๆค่ะ เราเริ่มเครียด เริ่มเบื่อกับการเรียน จากที่เคยสนุกและตั้งใจมากๆเพื่อให้แม่และคนรอบข้างภูมิใจ เราเริ่มรู้สึกท้อ จากเหตุผลที่รร.ไปไวมาก การบ้านเยอะมาก วิชาอื่นๆยิบย่อย พวกภาษาไทย ประวัติ พระพุทธ คอม ฯลฯ ยังมีงานให้ทำมีสิ่งที่ต้องทบทวน และด้วยความที่เราอยากได้เกรดดีๆ และไม่อยากทำให้แม่ผิดหวังเเล้ว เราก็พยายามฝืนค่ะ เรานอนดึกเพื่อเรียนพิเศษ เราทำการบ้านดึก จนเราเริ่มเบลอ สมองไม่รับรู้อะไรแล้ว ผลสุดท้ายคะแนนก็ไม่ดีเหมือนเดิม เราเริ่มเครียดหนัก เริ่มเอาตัวเองไม่อยู่แล้ว เราเริ่มเล่นเกมทั้งวัน ไม่ทบทวนบทเรียน ทำแค่การบ้านส่งครู วันหยุดเราเล่นเกม กลับบ้านมาเราเล่นเกม วินัยในชีวิตเราเริ่มลดลง เราเริ่มเล่นเกมดึก ไม่อยากไปรร.แต่ก็ต้องไป ไปรร.ก็เรียนไม่เข้าใจตามเพื่อนไม่ทันเราก็ไม่เรียนแล้ว เล่นแต่โทรศัพท์หรือไม่ก็นอนหลับในคาบซะเลย
กลายเป็นว่าเราทำตัวเละเทะ ไม่เอาไหน ไม่สนใจเรียน เราเบื่อ เราไม่สู้แล้ว ผลสุดท้ายเกรดม.4เทอม2ของเราก็แย่ค่ะ ทุกคนคงสงสัยนะคะว่าเทอม2มันติดโควิดไม่ใช่หรอ เรียนออนไลน์นิ ทำไมยังเรียนไม่ทันอีก
ตอบเพราะเทอม1เราไม่มีพื้นฐานค่ะ ทำให้เทอม2เราต้องเรียนหนักเพิ่มขึ้นอีก เป็น4เท่าของห้องธรรมดา ทำให้เราไม่สู้แล้วค่ะ เรายอมแพ้
เรานั่งทบทวนตัวเองใหม่ และเริ่มคิดหาวิธีที่จะทำให้เราเรียนทันเพื่อนและเกรดม.5ไม่แย่อีก และม.5เรียนออนไลน์100%ทำให้เราต้องนั่งเรียนที่บ้าน แอบดีใจนะคะ ที่เรามีเวลาทบทวนบทเรียนเพิ่มขึ้น แต่ค่ะ แต่ด้วยความที่เราทำตัวเละเทะมาตลอดหลายเดือน วินัยในชีวิตเราเริ่มไม่มี และการเรียนที่บ้านต้องใช้ความมีวินัยสูง แต่เราไม่สามารถควบคุมตนเองได้แล้วค่ะ เรากลายเป็นคนไม่มีวินัยแล้ว เราเล่นเเต่เกมแล้ว เราไม่สนใจอะไรแล้ว เราทำงานส่งอย่างเดียวแค่นั้น ตั้งแต่เปิดเทอมมาจนจะครึ่งเทอมแล้ว เราไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับบทเรียนเลยค่ะ
เราพยายามฝืนให้ตัวเองกลับไปตั้งใจเรียน ตอนนี้เราอยากได้ตัวเราแบบเมื่อก่อนกลับคืนมามากเลยค่ะ ตัวเราที่เคยสนุกกับการเรียน ตัวเราที่เคยถือใบเกรดด้วยใบหน้ายิ้มมาให้แม่ แม่ก้จะชมเรา เรารู้สึกความสุขมากค่ะ และเรามีเวลาให้กับการเล่นเกม มีเวลาทำในสิ่งที่ชอบ ผ่อนคลาย
แต่ตอนนี้คือเราเครียดค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงต่อแล้ว จะสอบกลางภาคอีกแล้ว เราไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้นแล้วค่ะ เราไม่อยากเรียนใหม่ เพราะเสียเวลาและเสียดายเงินค่าเทอม มีใครพอจะแนะนำวิธีให้เราได้มั้ยคะ
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ เราเครียดมากจริงๆไม่รู้จะเข้ามหาลัยดังๆได้ไหม เราไม่ไหวมากแล้วค่ะ 😭😭