สิ่งทีคู่ชีวิตควรปฏิบัติต่อกัน ??

เราทำงานอยู่ในบริษัทนึงที่กำลังจะย้ายฐานการผลิตในสิ้นปีนี้ ทำให้งานที่รับผิดชอบมันน้อยลงจนไม่มีอะไรทำ แต่ต้องอยู่รอจนกว่าจะครบระยะเวลาเพื่อรับเงินชดเชย พอตกเย็นเลิกงาน เราจะโทรคุยกับแฟนที่ทำงานอยู่คนละที่ บทสนทนาก็จะถามไถ่เรื่องทั่วๆ ไป จนมาช่วงปีนี้ที่เราต้องนั่งว่างๆ ทั้งวัน เราก็บ่นระบายให้แฟนฟังว่า เออเบื่อ มาทำงานไม่มีไรทำเลย ตามประสาของเรา แต่วันนึง ขณะที่เราก็เล่าบ่นเจ้านายเราให้แฟนฟัง เธอก็พูดเชิงรำคาญว่า “โอ้ย” แล้วก็เปลี่ยนเรื่องคุย เราเลยถามไปว่าที่ทำเมื่อกี้คืออะไร ทำไมต้องทำเสียงรำคาญขนาดนั้น เธอให้เหตุผลว่า “ทำไมเราเป็นคนที่พูดอะไรไม่แอ๊คทีฟ เฉื่อยๆ ฟังแล้วหงุดหงิด ไม่มีอะไรทำก็ทำไมไม่หาอะไรทำ” เราฟังแล้วก็รู้สึก fail มาก เพราะตอนที่เธอมาเล่าเรื่องปัญหางานของเธอ เราก็รับฟังและให้กำลังใจว่าอย่าคิดมาก งานถ้ามันเยอะเกินก็ให้ปล่อยมันมั่งก็ได้ ไม่ไหวจริงๆ ค่อยหางานใหม่ ซึ่งจะเป็นทำนองนี้ตลอด เราถามเธอกลับว่าถ้าเราตอบเธอด้วยคำพูดแบบนี้บ้างเวลาเธอมาบ่นเรื่องงาน เธอจะรู้สึกยังไง วันนั้นเธอจึงบอกว่างั้นไม่ต้องคุยกันละ (แต่สุดท้ายเธอยอมขอโทษเรา)
เหตุการณ์นี้มันทำให้เรามานั่งคิดว่า เรามีคู่ชีวิตทำไม คู่ชีวิตจะต้องช่วยกันประคับประคองอีกฝ่ายที่กำลังแย่ให้เดินไปด้วยกันได้ไม่ใช่หรอ ทำไมเธอถึงต้องว่าเราขนาดนี้  เรากับแฟนพึ่งแต่งงานกันมายังไม่ถึงปี ตอนนี้ความรู้สึกเราที่มีให้แฟนคือความสับสนว่าเราควรจะพอมั้ยกับคนนี้แล้วไปอยู่คนเดียว หรือเราควรจะไปต่อโดยไม่พูดเรื่องทำนองนี้กับเธออีกตลอดชีวิต อยากขอความคิดเห็นท่านอื่นๆ เพื่อเป็นแตวคิดครับ