เราคิดไปเองหรือนี่มันคือความจริง?

สวัสดีครับก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าผมกับภรรยาอายุห่างกัน11ปีครับ คู่เราคบหากันมา4ปีครึ่งจดทะเบียนสมรสอยู่กินกันบ้านทั้งสองฝ่ายรับรู้แต่ยังไๆม่ได้แต่งงานมีแผนว่าเร็วๆนี้อีกปีสองปี เรื่องราวมันเกิดขึ้นหลังจากที่แม่และพี่ย้ายเข้ามาอาศัยอยู่ด้วย แรกๆก็ดูเหมือนว่าจะไปได้ดีแต่พอผ่านไปสักระยะก็ไปไม่รอบกับปัญหาแม่ผัวลูกสะใภ้ทะเลาะมีปากเสียงกันรุนแรง แล้วก็มาขอเลิกกับผม ผมให้เธอใจเย็นแล้วค่อยๆเปิดใจคุยกันว่าขอเจอคนละครึ่งทางเจรจากันผ่านไปด้วยดีผมก็ให้แม่และพี่กลับไปอยู่บ้านของเขา แต่ปัญหาที่นึกว่าจะจบหรือดีขึ้นกับไม่ได้เป็นแบบนั้น ภรรยาของผมลืมมีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน เริ่มติดมือถือหวงมือถือ พอเข้าใกล้หรือโดนตัวจะชักสีหน้าแล้วหงุดหงิดใส่ สรรหาคำพูดสารพัดมาบั่นทอนกำลังใจ บางทีก็บอกเลิกบ้างขอห่างกันบ้าง หัวดื้อพูดไม่ฟังไม่มีเหตุผล ถามไรนิดนิดหน่อยๆว่าเราวุ่นวายกับชีวิตเขา ชวนไปไหนก็ไม่ไปอ้างนู้นนั้นนี้แต่ชวนคนอื่นไปทั้งๆที่มันเป็นที่เดียวกับที่เราชวน บอกเบื่อไม่อยากเห็นหน้าไม่อยากอยู่ใกล้ไม่อยากคุย ถามว่ายังรักไหมก็ตอบว่ารักแต่ไม่เหมือนเดิม ทุกอย่างมันย้อนแย้งกันไปหมด และอื่นๆอีกมากมาย ฯลฯ ซึ่งตัวผมเองก็รู้ทั้งรู้อยู่เต็มอกกับอาการเหล่านี้มันชัดเจนแต่พอถามว่ามีคนใหม่ใช่ไหม เขาก็ยืนยันว่าไม่มีแล้วโวยวายเดินหนีบอกว่าเราหายเรื่องทะเลาะบอกผมไม่รู้จะโตเอาเวลามานั่งจับผิดเทอ แล้วก็จะชอบบอกว่าผมอายุน้อยกว่าเธอมีเวลาหาสาวๆได้อีกเยอะ จนตอนนี้ความสัมพันธ์มันเคว้งมากเหมือนเรือเล็กลอยอยู่กลางทะเลไม่รู้จะไปทางไหนต่อดี  ขอคำแนะนำด้วยครับ