เรามีปัญหาครอบครัวนิดหน่อย ขอโทษที่ภาษาไทยไม่ค่อยดี เราอยู่ต่างประเทศมานาน หวังว่าเข้าใจกันนะค่ะ บางคนคิดว่าเรามีชีวิตที่ดี ไม่มีปัญหาอะไรมากมาย เพราะเราเป็นคนยิ้มแย้มแจ่มใสตลอด เรื่องที่ทำใ

สืบเนื้องจากกระทู้ที่แบ้วผมตัดสินใจจ่ายเงินค่าประกันการทำงานและยอมไปทำงาน เนื่องจากจำเป็นต้องหางานและหาเงินใช้จ่ายภาระส่วนตัว แต่พอทำได้1เดือนผมได้งานใหม่เป็นครูอัตราจ้าง รร.สังกัดสพฐ. ซึ่งส่วนตัวผมคิ

คือเราย้ายมาดูแลน้องช่วงปิดเทอมค่ะแล้วช่วงนี้เราชอบไปเล่นกับเด็กที่ตึกๆหนึ่งก็จะมีตั้งแต่อนุบาล2จนไปถึงป.5ค่ะแล้วก็มีทั้งเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงแต่ส่วนใหญ่เด็กผู้หญิงที่มาเล่นกับเราจะประมาณป.4ป.5ค่ะส

เราอยากโดนด่าน่ะ ถ้าเซ็นเซอร์คำยังจะโดนแบนมั้ย เราต้องยังไงดี แต่เธอแค่ช่วยได้ด่าเรา ด่าอะไรก็ได้ ให้ร้องไห้ก็ได้ อยากร้องไห้ เป็นภาษาก็ได้แบบนี้ tam rai dee =ทำไรดี เอาเถอะมันจะสนุกมากๆ หรือจะด่าเราจ

สวัสดีค่ะเราอยากให้ทุกคนรับฟังเราหน่อยค่ะคือเรามีความรู้สึกที่ไม่อยากไปรร.เลยค่ะแบบไม่อยากไปเลยแต่ไม่ใช่เพราะเราขกนะแต่เพราะเราฝั่งใจกับสิ่งที่เราเคยเจอตอนนี้เราอยู่ม.4เรียนรรเดิมตั้งแต่ม.1ถึงม.3เราโด

พ่อและแม่รังแกฉัน บ่นแช่งด่ากฏขี่ปี้ป่น #หมดคำจะพูดให้อะไรให้มันดีขึ้นมาแล้วคับ ตัวผมเองไม่เคยทำร้ายพ่อแม่คับมีแต่สนับสนุนพวกเขาและอุปถมค้ำชูพวกเขา ผมอายุ 28 ปีแล้วคับยังไม่มีงานทำเลยคับแฟนก็ไม่มี

หวัดดีค่ะ เราอยากจะมาถามพี่ๆทุกคนค่ะ เมื่อนานมาแล้วเราเป็นเด็กป.2ซื่อๆคนนึงค่ะตอนนั้นเรากำลังนั่งเรียนสังคมอยู่เรากับเพื่อนตั้งใจเขียนตั้งใจจดตามที่ครูบอก วันนั้นเป็นวันที่ครูประจำที่สอนวิชานี้ไม่อยู่

มันเกิดขึ้นบ่อยๆกับผมอ่ะนะ ถามว่าโตมาได้ยังไง ก็แม่จ้างใครก็ไม่รู้เลี้ยง ตอนนั้นเด็กมากผมก็จำไม่ได้ พอ11หรือ12ขวบนี่แหละ แม่ผมก็สร้างบ้านแล้วให้ผมอยู่คนเดียว แม่ก็ทำงานกรุงเทพ พ่อก็เลิกกับแม่ ญาติก็ไม

ย้อนกลับไปตั้งแต่ป 5 เทอม 1 เลย(ทำงานค้าง) คือตอนนั้นเราคุยเรื่องงานกับเพื่อนแล้วทีนี้คุณครูก็มาถ่ายรูปเราแล้วลงใน LINE กลุ่มบอกว่ายังไม่สำนึกคุยอยู่นั่นแหละ  เราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกค่ะแต่คุณครูเข

โดยให้สิทธิ์กับคนที่ตั้งกระทู้ในการลบความเห็นของบุคคลที่ชอบเข้ามาก่อกวนหรือสร้างความขัดแย้งในกระทู้ โดยดูที่เจตนาไม่ใช่แค่ข้อความหรือสติกเกอร์ของผู้นั้น บางล็อคอินเข้ามาก่อกวนโดยพิมพ์เลี่ยงคำ แปะรูป