รู้สึกเสียดายที่ "ดาบมังกรหยก" ฉบับนิยายเปลี่ยนตอนจบ

เราเพิ่งได้อ่านนิยาย “ดาบมังกรหยก” ของกิมย้ง ฉบับที่ยังไม่เปลี่ยนตอนจบ คือจบแค่ว่าเตียบ่อกี้สัญญาว่าจะเขียนคิ้วให้เตี๋ยเมี่ยงไปจนกว่าโลกจะแตกสลาย ส่วนจี้เยี๊ยกก็บวชชีไป ซึ่งสำหรับเราคิดว่าจบแบบนี้ดีแล้ว ตอนแรกเราดูแต่ในละครทีวี ไม่เคยอ่านนิยายมาก่อน แล้วในละครคือพระเอกก็ไม่ได้ดูโลเลมาก ทำให้ดาบมังกรหยกเป็นเรื่องที่เราชอบมากสุดในไตรภาคมังกรหยกได้ดูฉบับซีรีย์มา 3 เวอร์ชั่นด้วยกันคือ 1994, 2003 แล้วก็ 2019 แล้วเราก็ค่อนข้างชอบเตียบ่อกี้ที่เป็นคนจิตใจดีด้วย แต่พอมาอ่านนิยาย ยอมรับว่าอึ้ง เพราะในนิยายบ่อกี้ใจโลเลมากๆ แล้วตอนที่บ่อกี้เข้าใจว่าเตี๋ยเมี่ยงฆ่าตูยี้คือพอเจอหน้าก็ตบเตี๋ยเมี่ยงรัวๆ (ในเวอร์ชั่น 2003 ให้ตบทีเดียว ก็อึ้งละ) แล้วช่วงที่เข้าใจผิดอยู่นี่ในนิยายคือสงสารเตี๋ยเมี่ยงมาก ถึงขั้นแอบคิดว่านางยังจะหน้ามืดรักบ่อกี้ต่อไปอีกเหรอ แล้วก็มีซีนแย่ๆ อีกเยอะ เช่น ที่บ่อกี้บอกเตี๋ยเมี่ยงว่าถึงจะแต่งงานงานกับจี้เยี๊ยกไปก็คงจะคิดถึงเตี๋ยเมี่ยงอยู่ คือสงสารจี้เยี๊ยกเลยแบบนี้ แต่ว่ายังดีที่ในช่วงตอนท้ายของนิยายมีซีนที่จี้เยี๊ยกถามบ่อกี้ว่าจริงๆ แล้วบ่อกี้รักใครกันแน่ ใช่เตี๋ยเมี่ยงมั๊ย แล้วบ่อกี้ตอบว่าใช่ แล้วก็พูดถึงความรู้สึกที่ตัวเองมีต่อเตี๋ยเมี่ยงว่าเป็นความรักจริงๆ ต่างที่บ่อกี้รู้สึกกับอีก 3 สาว ซีนนี้เขียนบรรรยายความรักที่บ่อกี้มีต่อเตี๋ยเมี่ยงออกมาได้ซึ้งมาก เพราะซีนนี้เลยทำให้ส่วนตัวเลยยังรู้สึกดีกับตัวละครเตียบ่อกี้ ไม่งั้นกว่าจะอ่านจบรู้สึกหงุดหงิดกับความโลเลของพระเอกมากๆ อ่านมาทั้งเรื่องตอนที่บ่อกี้ยังเลือกไม่ได้แล้วโลเลว่าจะเลือกใครดีก็พอเข้าใจ เพราะ 4 สาวก็สวยและดีกันคนละแบบ แต่ถ้าให้โลเลไปยันตอนจบเลยนี่รู้สึกเสียดายความซึ้งที่พระเอกเคยบอกความรู้สึกที่มีต่อเตี๋ยเมี่ยงมาก เพราะซีนนั้นในนิยายเขียนออกมาดีจริงๆ (ในละครนี่เห็นแค่เวอร์ชั่น 2003 ที่ทำซีนนี้ เสียดายเวอร์ชั่นอื่นไม่ได้ทำ) ถึงจะบอกว่าฉบับนิยายเปลี่ยนให้เข้ากับบุคลิกที่พระเอกโลเลมาตลอดก็เถอะ แต่จริงๆ ไม่เห็นจำเป็นเลย ก็ให้พัฒนาได้นี่ เลยแอบเสียดาย เพราะคนอ่านนิยายรุ่นใหม่ๆ น่าจะไม่เคยอ่านเวอร์ชั่นเก่าด้วย แล้วก็อาจจะรู้สึกว่าพระเอกไม่จริงใจกับใครเลยก็ได้ โลเลไปโลเลมาอยู่นั่น สุดท้ายลึกๆ ก็เลือกไม่ได้ ถ้าเวอร์ชั่นที่ไม่เปลี่ยนตอบจบนี่จะชัดเจนมาก ว่าสุดท้ายก็รู้ตัวว่ารักเตี๋ยเมี่ยง กับสาวๆ คนอื่นเป็นความรักแบบอื่น ทำให้รู้สึกว่าพระเอกดูโตขึ้นในด้านอารมณ์ความรู้สึกมากๆ 

พอได้อ่านฉบับนิยายแล้ว นิยายสนุกมากก็จริง แต่ระหว่างที่อ่านนี่เราถึงกับถามตัวเองว่าถ้าตอนแรกเคยอ่านแต่นิยายเวอร์ชั่นที่เปลี่ยนตอนจบนี่ยังจะชอบตัวละครเตียบ่อกี้อยู่รึเปล่า ดีนะที่ยังมีคนขายนิยายฉบับที่ตอนจบไม่โลเลเป็นมือสองอยู่ แล้วก็ตัดสินใจซื้อมา ถึงแม้จะแพงมาก เพราะถ้าขืนไปซื้อฉบับที่โลเลนี่สงสัยจะรับไม่ได้แน่ๆ  แล้วก็ดีที่ฉบับทีวีไม่ได้ทำให้ออกมาโลเลขนาดในนิยาย ซึ่งน่าจะมีแค่เวอร์ชั่นปี 2009 ที่ให้ตอนจบจี้เยี๊ยกโผล่มา (แต่เวอร์ชั่นนี้ไม่ได้ดูละเอียด ลองดูผ่านๆ ว่าทำออกมาเป็นยังไงบ้าง) นอกนั้นคือจบแบบให้พระเอกไม่โลเลหมดเลย เลยคิดว่าคนดูส่วนใหญ่ก็น่าจะชอบให้จบแบบพระเอกไม่โลเลรึเปล่า