เราไปซ้อมกีฬามาประมาณ2ชมพอตื่นนอนรู้สึกเหนื่อยมากๆ

แสงสุรีย์ฉายทาบระนาบฟ้า ลมอุษาพาใจให้ปลุกฝัน ก้าวออกบ้านด้วยจิตมุ่งสร้างวัน แม้ทางนั้นมีขวากก็ยิ้มเดิน งานคือครูสอนคนให้รู้ค่า ทุกหยาดเหงื่อคือฟ้าอีกขั้นเขิน อย่าท้อแท้ต่อแรงที่เผชิญ เพียงใจเกินเหนื่

เดิมทีเราเป็นเด็กเรียนค่ะ ไม่แตะกีฬา ไม่ออกกำลังกายด้วย แต่มีรุ่นพี่คนนึงเดินมาแล้วชวนว่า 'น้องเล่นบาสกับพี่มั้ย พอดีคนไม่พอแล้วมันจะแข่งไม่ได้ค่ะ เล่นไม่เป็นเดะพี่สอน' แล้วคือหนูคือคนที่ไม่แตะกีฬา แล

ตอนนี้เป็นหวัด เมื่อวานเผลอหลับโดยไม่อาบน้ำ ตื่นมาเหงื่อเต็มหลัง ตัวเหม็นมาก และรู้สึกไม่สบายตัวเลย สงสัยว่า คนต่างชาติที่นานๆ อาบน้ำที เขาทำอย่างไร ถึงประเทศหนาว แต่กล้่นก็มีอยู่ดี ถ้าเขามาอยู่เมือง

คือเราเป็นคนที่เหงื่อออกง่ายมากๆ ออกจากห้องนำ้ยังเฉยๆพอออกจากบ้านเหงื่อนี่มาเลยค่ะ ท่วมตลอดเวลาไม่มีเวลาหยุดเปียก ยิ่งไม่กล้ายกแขนเลย ยิ่งซ้อมแสตนในช่วงกีฬาสี มีท่ายกแขน เรานี่อายเลยค่ะ ตอนแรกกลิ่นไม่

เป็นคนสูง 190 หนัก 96 กล้ามเนื้อไม่ค่อยมี ลงพุง แต่ด้วยตัวสูงเลยดูภายนอกไม่ค่อยออก ปกติเป็นคนออกกำลังกายประจำ เล่นบาสมานาน เพิ่งมาเริ่มวิ่งได้สองสามปี มาลงงานวิ่งจริงจังเมื่อปีที่แล้ว อาการเหงื่อออก

หนูเป็นเด็กอายุ14ค่ะเรื่องอึดอัดของหนูคือการเลี้ยงหลานไม่ใช่หลานเเท้ๆหนูนะคะเป็นหลานชายของป้าที่เขาเอามาให้หนูเลี้ยงหนูดูเเลหลานตั้งเเต่หลานอายุ4เดอนจนตอนนี้1ขวบ5เดือนช่วงเเรกๆหนูก้ไม่อะไรค่ะเพราะก้หล

สวีสดีค่าา คือหนูก้วัยรุ่นคนนึงนะคะ ที่ก้มีคนที่ชอบ อยากคุย อยากคบ เขาเป้นรุ่นน้องที่โรงเรียนคะ ทั้งเราทั้งน้องเป็นนักกีฬารร.ทั้งคู่ น้องเล่นบาส เราเล่นวอลเล่คะ เลยจะเจอกันอยู่บ้างเวลาซ้อมกีฬา เราก็เ