มีสิทธิเข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้ามั้ย

คือตอนนี้หนูอายุ16ปีอยู่ชั้นม.5แต่ตั้งแต่หนูเกิดมาพ่อแม่ของหนูก็หย่ากันตั้งแต่หนูป.1หลังจากพ่อหนูหย่ากับแม่หนูก็ต้องเป็นคนทำงานบ้านเองตั้งแต่เด็กเลยแต่เวลาชุดนักเรียนจะให้ร้านซักกับรีดแล้วตอนเช้าพ่อจะมาช่วยแต่งตัวเพราะตอนนั้นเด็กมากพ่อของหนูเป็นคนติดเหล้าติดเบียร์มากตอนหนูเด็กกินไม่ค่อยหนักเท่าไหร่แต่คือพอหนูโตมาหนูรู้สึกว่าพ่อหนูเปลี่ยนไปคือตัวเค้าเองบอกรับได้ที่ลูกเป็นกะเทยแต่เอาเข้าจริงๆเค้าชอบบูลลี่ด้วยถ้อยคำที่รุนแรง เช่น เกิดมาเสียชาติเกิด วิปริตเกิดมาไม่เหมือนคนอื่นๆเค้า จะเกิดมาทำไม รกโลก ประมาณนี้แต่คือมีอีกเยอะ แล้วพอเวลาหนูนั่งเรียนเค้าไม่เคยเห็นหนูตอนเรียนเลยแต่เค้าก็มาพูดว่าหนูไม่เอาการเรียนไม่ตั้งใจเรียนและคือตอนที่พ่อแม่หย่ากันพ่อหนูเป็นคนบอกเองว่าจะเลี้ยงหนูแต่เค้ากลับไม่ทำที่ตัวเองพูดตั้งแต่เด็กโดนตีแรงมากๆเพราะพ่อเป็นคนโมโหร้ายตีทีก็หัวแตกขาเขียวแล้วบางทีก็ตีต่อหน้าคนอื่นบางทีก็ตีต่อหน้าคนที่โรงเรียนคือหนูอายมากก็คือในญาติฝ่ายพ่อหนูไม่ถูกกับใครเลยเพราะมส่วนมากเค้าจะฟังแต่พ่อพอตอนนี้หนูโตมาหนูรู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระมากๆชอบโดนด่าว่าไม่มีค่าหรือชอบเอาสิ่งของมาเปรียบเทียบกับหนูเช่นโทรศัพท์เครื่องนี้มีค่ามากกว่าตัวอีก ชอบเอาหนูไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นพอทำอะไรไม่เข้าตาเค้าซักหน่อยเค้าก็ชอบไล่ออกจากบ้าน(ตอนกลางคืนแล้วล็อคประตูไม่ให้หนูเข้าบ้าน)แล้วเค้าก็ชอบช่วยเหลือคนนอกที่ไม่มช่คนในครอบครัวซึ่งเค้าเคยโดนโกงมาแล้วแต่เค้าก็เลือกที่จะช่วยอีกแต่พอเวลาหนูขอเงินแค่100เค้าก็จะชอบพูดว่า(ขออะไรนักหนารู้ไหมกว่าจะหามาได้คนอย่างไม่มีปัญญาหรอก)แล้วก็ชอบแช่งหนูดูกถูกว่าอนาคตโตไปไม่มีวันเจริญจนบางทีหนูก็อยากตายให้รู้แล้วรู้รอดไปบ้างเพราะยางทีหนูปรึกษาใครไม่ได้เลยกลับมาจากโรงเรียนก็ต้องเจอแต่อะไรก็ไม่รู้เรียนมาเหนื่อยๆหนูก็ต้องมาทำความสะอาดบ้านที่รกมากๆหนูรู้ว่ามันคือหน้าที่ที่หนูต้องรับผิดชอบแต่คือก็เหนื่อยจากเรียนมาแต่คือบ้านหนูมันรกมากๆทุกวันไหนพ่อหนูจะกินแล้วก็กองๆไว้เสื้อผ้าถอดก็กองๆไว้คือเค้าเป็นคนแบบนี้พอหรูบอกว่าพ่อเก็บให้มันเีหน่อยๆเค้าก็จะชอบด่าชอบว่าคือหนูไม่รู้จะทำไงแล้วตอนนี้ญาติฝ่ายพ่อคือดูถูกเก่งมากบูลลี่เก่งมากบอกแม่แม่ก็บอกให้อดทนแต่คือหนูทนมาจนหนูทนไม่ไหวแล้วเพราะความอดทนของทุกคนมันมี