สวัสดีค่ะ..เรามีความทุกข์ใจอยากจะมาระบายและอยากจะหาคำตอบว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนอยู่กินกันมาก็เข้าปีที่3แล้ว เราอายุค่อนข้างห่างกันมาก..เราอายุจะ 29 ปีแล้วส่วนแฟนอายุ 20 ปีค่ะ เรามีลูกด้วยกันตอนปีแรก 1 คน ตอนนี้ก็ได้ 1 ขวบกว่าๆแล้ว เราเคยผ่านการมีครอบครัวมาแล้วและมีลูกติด 1 คนอายุ 6 ขวบ แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันเพราะลูกคนโตให้แม่ของเราเลี้ยงอยู่ค่ะ ที่ผ่านมาเรามักจะทะเลาะและมีปัญหาด้านการเงินที่ไม่คอยพอกับค่าใช้จ่ายมาโดยตลอด มีปากเสียงกันบ่อยๆเพราะแฟนเป็นคนอารมณ์ร้อน บางทีก็ทำร้ายเราแต่ไม่ถึงกับหนักมาก เราก็ทนมาได้ ทุกครั้งที่ทะเลาะกันแฟนก็มักจะไล่เรากลับไปอยู่บ้านแม่เราตลอด เราก็ยังทน เพราะเราสงสารลูกจนมีวันหนึ่ง เราทะเลาะกันเหมือนทุกทีเขาก็ไล่เราเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้เราเสียใจมากทนไม่ไหว อยากกลับบ้านไปพักใจสักพักไม่ได้คิดจะเลิกกัน เขาพูดว่าถ้าไปก็ไปให้จริง เราน้อยใจมากจึงพากลับไปบ้านเราจริงๆ แต่ผ่านไปสักพักช่วงค่ำเขาก็โทรมาคุยดีด้วย..บอกจะกลับมามั้ยถ้าไม่กลับเขาจะไปทำงานกับแม่เขาที่ต่างจังหวัด..เราก็บอกยังไม่กลับเขาเลยไปทำงานกับแม่เขา..ผ่านไปสัก 2 เดือนก็ยังติดต่อกันดี เขาก็ส่งเงินมาให้ลูกดีอยู่แต่ก็มีทะเลาะกันบ้าง เหมือนเขาเริ่มห่างออกไปไม่ค่อยอยากจะโทรหาเรา หลังจากนั้นมารู้อีกทีว่าเรากำลังท้อง เข้าเดือนที่5แล้ว เราไม่รู้ตัวเลย เพราะคิดว่าที่ประจำเดือนไม่มาเพราะเราเครียดมากอยู่บ่อยๆ เราก็เลยโทรไปปรึกษากับแฟนเรา แฟนเราค่อนข้างตกใจเพราะเขาบอกว่าเขาเลี้ยงไม่ไหวเพราะต้องหาเงินคนเดียว ลูกอีกคนก็ยังต้องซื้อนมกับแพมเพิสอยู่รวมถึงรายจ่ายอื่นๆอีก แต่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาบอกมีแล้วก็เลี้ยงกันไป..หลังจากนั้นไม่นานสัก2-3อาทิตย์ เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป แม่แฟนโทรมาบอกว่าแฟนชอบออกไปข้างนอกตอนกลางคืน กลับอีกทีก็เช้าเลย บางทีทำงานครึ่งวันก็ออกไปแล้วก็ไม่กลับมาทำ เริ่มส่งเงินให้ลูกน้อยลง เริ่มไม่สนใจเรากับลูก เราจะเป็นฝ่ายโทรหาตลอด นานๆเขาจะโทรมาเองบ้าง เราไม่อยากทะเลาะกันจึงไม่ได้ถามว่าเขาออกไปไหน จนแม่โทรมาบอกว่าเขาออกไปแล้วก็ไม่กลับมาอีก เราจึงโทรไปถามเขาตรงๆเขาบอกว่าเขาเครียด เขาออกไปหาเพื่อน เราถามเขาตรงๆว่ามีผู้หญิงคนอื่นหรอ..เขาก็บอกว่าไม่เคยมี อยู่แต่กับเพื่อนๆ เราทะเลาะกันค่อนข้างบ่อยเพราะเรามักจะคิดมาก ว่าเขากำลังมีผู้หญิงคนอื่นรึเปล่า แต่ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาเขาไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เลย จนวันหนึ่งเราปรึกษาเขาเรื่องนมลูกจะหมดพอจะเบิกเงินมาซื้อนมให้ลูกได้มั้ย..เขาก็บอกพรุ่งนี้จะถามคนที่เบิกให้..วันต่อมาก็เลยคุยกับแฟนอีกเรื่องนมลูกแฟนบอกตอนนี้รถพังยังไม่ได้เขาไปคุยกับเขาเลย..จากนั้นก็เงียบไปเราติดต่อกลับไปไม่รับสายเราเลยทุกช่องทางทั้งทางเฟสทางเบอร์โทรศัพท์..เราโทรหาแม่เขาแม่บอกว่าไม่ได้กลับมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วไม่มาทำงานด้วย..แม่ก็ติดต่อไม่ได้เหมือนกัน..เราโทรหาพ่อเขากับพี่ชายเขา..พวกเขาก็บอกติดต่อไม่ได้เหมือนกันไม่รับสายใครเลย..เราพยายามโทรหาตลอดจนมารับสายเราตอนเที่ยงคืน..เขาบอกเขาอยู่บ้านเพื่อนเขาเครียดกำลังคิดอะไรหลายๆเรื่อง..แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะแก้ยังไง..อยากจะอยู่เงียบๆคนเดียวสักพัก..เราก็ถามไปว่าแล้วระหว่างที่คิดไม่ออกแล้วลูกจะทำยังไงเพราะเราไปทำงานหาเงินไม่ได้เราก็กำลังท้องอยู่..เขาก็บอกเขายังไม่รู้..รู้แล้วเขาจะบอก..เราก็พยายามบอกให้กลับมาอยู่ด้วยกันช่วยกันดูแลลูกเพราะเราท้องใหญ่แล้วเริ่มดูลูกไม่ค่อยไหว..เขาก็บอกตอนนี้ยังทำอะไรไม่ได้..เราก็เริ่มทะเลาะกันอีกเราบอกแฟนว่าแล้วเราต้องรอนานแค่ไหน แล้วระหว่างรอเรากับลูกจะอยู่ยังไงเขาก็บอกว่าตอนนี้เขาคิดอะไรไม่ออกเลย..ให้คำตอบไม่ได้..เราถามเขาว่าเรื่องนมลูกจะเอายังไงเพราะจะหมดแล้ว..พอจะหามาได้มั้ยเขาก็บอกแต่ว่าเขาขอเวลาคิด..แต่เราก็บอกว่าลูกรอไม่ได้หรอกถ้านมหมดเพราะลูกคงหยุดกินเพื่อจะรอเขาคิดให้ออกไม่ได้..เขาก็ตะคอกใส่เราว่าเขาปวดหัวมาก..เขาเป็นคนหาคนเดียวรับปัญหาทุกอย่างคนเดียว..ถ้าถามเขาตอนนี้เขาตอบไม่ได้แล้วเราก็เริ่มทะเลาะกันมากขึ้น..เขาก็วางสายเราไปแล้วติดต่อไม่ได้อีกเลย..โทรหาเท่าไหร่ก็ไม่รับสายเลย..เราพยายามถามข่าวจากแม่กับพ่อเขาว่าติดต่อเขาได้มั้ยพวกเขาก็บอกว่าติดต่อไม่ได้เหมือนกัน..จนผ่านไปได้2-3วันแม่บอกว่าเขาโทรมาหาแล้วบอกว่าเขาอยู่กับเพื่อนแถวๆนั้นแม่บอกให้กลับมาทำงานก็ไม่ยอมมาบอกให้กลับมาอยู่กับเรากับลูกก็ไม่ยอมมา..แม่ถามว่าทำไมไม่รับสายเราบ้างเขาก็บอกไม่อยากรับ..เราโทรถามพ่อเขา..พ่อบอกว่า..เขาโทรไปหาแล้วบอกว่าเขาอยู่กับเพื่อนสบายดี..พ่อก็บอกทำไมไม่รับสายเราเลยเขาก็บอกจะติดต่อกลับมาเอง...เราก็พยายามโทรหาเขาทุกวันเขาก็ไม่เคยรับเลยสักครั้ง ไม่เคยโทรกลับ ไม่อ่านข้อความหรือติดต่อกลับมาหาเราเลย..ผ่านไปหลายวันแล้วเขาก็ยังไม่ติดต่อมาเลย เราพยายามถามว่าเป็นอะไร..กลับมาคุยดีๆคุยกันตรงๆได้มั้ย..เขาก็ไม่อ่านแม่ของเขาเคยถามเขาว่าจะเอายังไงกับลูก..เขาก็บอกว่าลูกอยู่กับแม่มันได้ไม่เป็นไรหรอก..เเม่ก็บอกแล้วไม่คิดรับผิดชอบเราหรอ..เขาก็ไม่ตอบอะไร..เขาหายไปเลยเราติดต่อเขาไม่ได้เลยทุกวันนี้เขาก็ไม่เคยติดต่อกลับมาเลย..ที่เราอยากถามคือ..ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้มั้ย..แล้วเขาน่าจะมีเหตุผลอะไรที่อยู่ๆเขาก็หายไปเลยแบบนี้..เป็นไปได้หรอที่เขาจะไม่คิดถึงเรากับลูกไม่เป็นห่วงเรากับลูกเลยถึงขนาดไม่ติดต่อมาเลยหลายๆวันแบบนี้..ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นเราโทรหากันทุกวันถึงจะทะเลาะกันแค่ไหนเขาก็จะรับสาย..เราเครียดมากร้องไห้ทุกวันกินข้าวไม่ได้นอนไม่ค่อยได้เพราะเครียดจัดทั้งที่เราก็ท้องใหญ่เเล้วลูกเล็กอีกคนก็ต้องดูแลต้องวิ่งแก้ปัญหาเรื่องค่านมกับแพมเพิสเองเพราะติดต่อเขาไม่ได้เลย..โชคดีอยู่บ้างที่พ่อแม่แฟนดีถึงเขาจะไม่ค่อยมีเงินแต่เขาก็พยายามช่วยค่านมลูกเราบ้างถึงจะน้อยหน่อยเขาบอกเขาพอจะมีให้แค่เท่านี้แต่ก็จะพยายามช่วยอยู่เรื่อยๆ..ตอนนี้เราทั้งสับสนว่าเกิดอะไรขึ้น..หรือเขาจะไปมีคนอื่นแล้วถึงไม่คิดจะติดต่อเรากับลูกเลย..แล้วเราควรจะทำยังไงต่อไปดีคะ..ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเพราะร่างกายเราแย่ลงทุกวันเราเป็นห่วงลูกในท้องแต่ก็เลิกเครียดไม่ได้เลย..ทุกวันนี้ก็ยัวติดต่อไม่ได้เลยค่ะ
ท้องได้ 6 เดือน อยู่ๆแฟนก็หายไปติดไม่ได้เลย มันเกิดอะไรขึ้น
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนอยู่กินกันมาก็เข้าปีที่3แล้ว เราอายุค่อนข้างห่างกันมาก..เราอายุจะ 29 ปีแล้วส่วนแฟนอายุ 20 ปีค่ะ เรามีลูกด้วยกันตอนปีแรก 1 คน ตอนนี้ก็ได้ 1 ขวบกว่าๆแล้ว เราเคยผ่านการมีครอบครัวมาแล้วและมีลูกติด 1 คนอายุ 6 ขวบ แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันเพราะลูกคนโตให้แม่ของเราเลี้ยงอยู่ค่ะ ที่ผ่านมาเรามักจะทะเลาะและมีปัญหาด้านการเงินที่ไม่คอยพอกับค่าใช้จ่ายมาโดยตลอด มีปากเสียงกันบ่อยๆเพราะแฟนเป็นคนอารมณ์ร้อน บางทีก็ทำร้ายเราแต่ไม่ถึงกับหนักมาก เราก็ทนมาได้ ทุกครั้งที่ทะเลาะกันแฟนก็มักจะไล่เรากลับไปอยู่บ้านแม่เราตลอด เราก็ยังทน เพราะเราสงสารลูกจนมีวันหนึ่ง เราทะเลาะกันเหมือนทุกทีเขาก็ไล่เราเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้เราเสียใจมากทนไม่ไหว อยากกลับบ้านไปพักใจสักพักไม่ได้คิดจะเลิกกัน เขาพูดว่าถ้าไปก็ไปให้จริง เราน้อยใจมากจึงพากลับไปบ้านเราจริงๆ แต่ผ่านไปสักพักช่วงค่ำเขาก็โทรมาคุยดีด้วย..บอกจะกลับมามั้ยถ้าไม่กลับเขาจะไปทำงานกับแม่เขาที่ต่างจังหวัด..เราก็บอกยังไม่กลับเขาเลยไปทำงานกับแม่เขา..ผ่านไปสัก 2 เดือนก็ยังติดต่อกันดี เขาก็ส่งเงินมาให้ลูกดีอยู่แต่ก็มีทะเลาะกันบ้าง เหมือนเขาเริ่มห่างออกไปไม่ค่อยอยากจะโทรหาเรา หลังจากนั้นมารู้อีกทีว่าเรากำลังท้อง เข้าเดือนที่5แล้ว เราไม่รู้ตัวเลย เพราะคิดว่าที่ประจำเดือนไม่มาเพราะเราเครียดมากอยู่บ่อยๆ เราก็เลยโทรไปปรึกษากับแฟนเรา แฟนเราค่อนข้างตกใจเพราะเขาบอกว่าเขาเลี้ยงไม่ไหวเพราะต้องหาเงินคนเดียว ลูกอีกคนก็ยังต้องซื้อนมกับแพมเพิสอยู่รวมถึงรายจ่ายอื่นๆอีก แต่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาบอกมีแล้วก็เลี้ยงกันไป..หลังจากนั้นไม่นานสัก2-3อาทิตย์ เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป แม่แฟนโทรมาบอกว่าแฟนชอบออกไปข้างนอกตอนกลางคืน กลับอีกทีก็เช้าเลย บางทีทำงานครึ่งวันก็ออกไปแล้วก็ไม่กลับมาทำ เริ่มส่งเงินให้ลูกน้อยลง เริ่มไม่สนใจเรากับลูก เราจะเป็นฝ่ายโทรหาตลอด นานๆเขาจะโทรมาเองบ้าง เราไม่อยากทะเลาะกันจึงไม่ได้ถามว่าเขาออกไปไหน จนแม่โทรมาบอกว่าเขาออกไปแล้วก็ไม่กลับมาอีก เราจึงโทรไปถามเขาตรงๆเขาบอกว่าเขาเครียด เขาออกไปหาเพื่อน เราถามเขาตรงๆว่ามีผู้หญิงคนอื่นหรอ..เขาก็บอกว่าไม่เคยมี อยู่แต่กับเพื่อนๆ เราทะเลาะกันค่อนข้างบ่อยเพราะเรามักจะคิดมาก ว่าเขากำลังมีผู้หญิงคนอื่นรึเปล่า แต่ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาเขาไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เลย จนวันหนึ่งเราปรึกษาเขาเรื่องนมลูกจะหมดพอจะเบิกเงินมาซื้อนมให้ลูกได้มั้ย..เขาก็บอกพรุ่งนี้จะถามคนที่เบิกให้..วันต่อมาก็เลยคุยกับแฟนอีกเรื่องนมลูกแฟนบอกตอนนี้รถพังยังไม่ได้เขาไปคุยกับเขาเลย..จากนั้นก็เงียบไปเราติดต่อกลับไปไม่รับสายเราเลยทุกช่องทางทั้งทางเฟสทางเบอร์โทรศัพท์..เราโทรหาแม่เขาแม่บอกว่าไม่ได้กลับมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วไม่มาทำงานด้วย..แม่ก็ติดต่อไม่ได้เหมือนกัน..เราโทรหาพ่อเขากับพี่ชายเขา..พวกเขาก็บอกติดต่อไม่ได้เหมือนกันไม่รับสายใครเลย..เราพยายามโทรหาตลอดจนมารับสายเราตอนเที่ยงคืน..เขาบอกเขาอยู่บ้านเพื่อนเขาเครียดกำลังคิดอะไรหลายๆเรื่อง..แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะแก้ยังไง..อยากจะอยู่เงียบๆคนเดียวสักพัก..เราก็ถามไปว่าแล้วระหว่างที่คิดไม่ออกแล้วลูกจะทำยังไงเพราะเราไปทำงานหาเงินไม่ได้เราก็กำลังท้องอยู่..เขาก็บอกเขายังไม่รู้..รู้แล้วเขาจะบอก..เราก็พยายามบอกให้กลับมาอยู่ด้วยกันช่วยกันดูแลลูกเพราะเราท้องใหญ่แล้วเริ่มดูลูกไม่ค่อยไหว..เขาก็บอกตอนนี้ยังทำอะไรไม่ได้..เราก็เริ่มทะเลาะกันอีกเราบอกแฟนว่าแล้วเราต้องรอนานแค่ไหน แล้วระหว่างรอเรากับลูกจะอยู่ยังไงเขาก็บอกว่าตอนนี้เขาคิดอะไรไม่ออกเลย..ให้คำตอบไม่ได้..เราถามเขาว่าเรื่องนมลูกจะเอายังไงเพราะจะหมดแล้ว..พอจะหามาได้มั้ยเขาก็บอกแต่ว่าเขาขอเวลาคิด..แต่เราก็บอกว่าลูกรอไม่ได้หรอกถ้านมหมดเพราะลูกคงหยุดกินเพื่อจะรอเขาคิดให้ออกไม่ได้..เขาก็ตะคอกใส่เราว่าเขาปวดหัวมาก..เขาเป็นคนหาคนเดียวรับปัญหาทุกอย่างคนเดียว..ถ้าถามเขาตอนนี้เขาตอบไม่ได้แล้วเราก็เริ่มทะเลาะกันมากขึ้น..เขาก็วางสายเราไปแล้วติดต่อไม่ได้อีกเลย..โทรหาเท่าไหร่ก็ไม่รับสายเลย..เราพยายามถามข่าวจากแม่กับพ่อเขาว่าติดต่อเขาได้มั้ยพวกเขาก็บอกว่าติดต่อไม่ได้เหมือนกัน..จนผ่านไปได้2-3วันแม่บอกว่าเขาโทรมาหาแล้วบอกว่าเขาอยู่กับเพื่อนแถวๆนั้นแม่บอกให้กลับมาทำงานก็ไม่ยอมมาบอกให้กลับมาอยู่กับเรากับลูกก็ไม่ยอมมา..แม่ถามว่าทำไมไม่รับสายเราบ้างเขาก็บอกไม่อยากรับ..เราโทรถามพ่อเขา..พ่อบอกว่า..เขาโทรไปหาแล้วบอกว่าเขาอยู่กับเพื่อนสบายดี..พ่อก็บอกทำไมไม่รับสายเราเลยเขาก็บอกจะติดต่อกลับมาเอง...เราก็พยายามโทรหาเขาทุกวันเขาก็ไม่เคยรับเลยสักครั้ง ไม่เคยโทรกลับ ไม่อ่านข้อความหรือติดต่อกลับมาหาเราเลย..ผ่านไปหลายวันแล้วเขาก็ยังไม่ติดต่อมาเลย เราพยายามถามว่าเป็นอะไร..กลับมาคุยดีๆคุยกันตรงๆได้มั้ย..เขาก็ไม่อ่านแม่ของเขาเคยถามเขาว่าจะเอายังไงกับลูก..เขาก็บอกว่าลูกอยู่กับแม่มันได้ไม่เป็นไรหรอก..เเม่ก็บอกแล้วไม่คิดรับผิดชอบเราหรอ..เขาก็ไม่ตอบอะไร..เขาหายไปเลยเราติดต่อเขาไม่ได้เลยทุกวันนี้เขาก็ไม่เคยติดต่อกลับมาเลย..ที่เราอยากถามคือ..ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้มั้ย..แล้วเขาน่าจะมีเหตุผลอะไรที่อยู่ๆเขาก็หายไปเลยแบบนี้..เป็นไปได้หรอที่เขาจะไม่คิดถึงเรากับลูกไม่เป็นห่วงเรากับลูกเลยถึงขนาดไม่ติดต่อมาเลยหลายๆวันแบบนี้..ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นเราโทรหากันทุกวันถึงจะทะเลาะกันแค่ไหนเขาก็จะรับสาย..เราเครียดมากร้องไห้ทุกวันกินข้าวไม่ได้นอนไม่ค่อยได้เพราะเครียดจัดทั้งที่เราก็ท้องใหญ่เเล้วลูกเล็กอีกคนก็ต้องดูแลต้องวิ่งแก้ปัญหาเรื่องค่านมกับแพมเพิสเองเพราะติดต่อเขาไม่ได้เลย..โชคดีอยู่บ้างที่พ่อแม่แฟนดีถึงเขาจะไม่ค่อยมีเงินแต่เขาก็พยายามช่วยค่านมลูกเราบ้างถึงจะน้อยหน่อยเขาบอกเขาพอจะมีให้แค่เท่านี้แต่ก็จะพยายามช่วยอยู่เรื่อยๆ..ตอนนี้เราทั้งสับสนว่าเกิดอะไรขึ้น..หรือเขาจะไปมีคนอื่นแล้วถึงไม่คิดจะติดต่อเรากับลูกเลย..แล้วเราควรจะทำยังไงต่อไปดีคะ..ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเพราะร่างกายเราแย่ลงทุกวันเราเป็นห่วงลูกในท้องแต่ก็เลิกเครียดไม่ได้เลย..ทุกวันนี้ก็ยัวติดต่อไม่ได้เลยค่ะ